GRIEKENLAND VAN 1 SEPTEMBER T/M 30 SEPTEMBER 2005
Woensdag 31 augustus:
Woensdagavond 31 augustus tegen vijven staan we klaar voor de grote reis. Morgenochtend vertrekken we. Marielle en Arie hebben ons uitgenodigd voor het ontbijt. Eigenlijk zouden we nu wel willen vertrekken. Er is niets meer waar we op moeten wachten.
We overleggen met Marielle. Zij moet alle boodschappen nog doen. We spreken af vanavond Koos bij hen te brengen, nog een kop koffie te drinken en dan te gaan rijden.
Ik ga nog even langs Corrie en Wim en om 19.15 uur zijn bij de buurtjes. We drinken nog een bakkie, geven Koos een knuffel en om kwart voor acht rijden we. Eerst tanken en dan gaan we met een kilometerstand van 30930 km op weg.
We rijden via de A15, A50, A73 (Venlo) tot net voorbij Munchen-Gladbach op de A61 en stoppen bij afslag 14 bij een autohof. Grappig genoeg is het exact dezelfde stopplaats die we met pa en ma hebben aangedaan toen we naar Cor in het ziekenhuis in Duitsland zijn geweest.
We zetten de camper op de achterste rij tussen twee vrachtwagens, drinken nog wat en om 22 uur liggen we. Km stand 31082 dagteller 152.
Donderdag 1 september:
We slapen heerlijk en worden om half zeven echt wakker en staan om 7 uur op. De meeste vrachtwagens zijn al weg. Piet haalt verse broodjes in het café. Ik zet koffie en dek de tafel. Om 7.45 uur rijden we weg. Via de A 61, A6, A5 en A8 naar het zuiden. Het wordt een lange dag. Om 13 uur tanken we. Daarnaast stoppen we echt elke twee uur om even de benen te strekken.
’s Middags om 16.30 uur zijn we vlakbij Reutte in Oostenrijk: Heiterwang aan See.
Daar vinden we een plekje bij de tennisbanen. Omdat deze plek onder de stroomdraden doorloopt verkassen we naar de doorgaande weg. We lopen nog even door het dorp, kijken wat televisie en liggen er weer bijtijds in. Morgen door naar Treviso vlakbij Venetie.
Vrijdag 2 september:
Weer lekker geslapen. Wat meer wakker dan gisteren, maar toch…… het ultieme vakantiegevoel blijkt er te zijn.
We rijden naar Innsbruck en vandaar over de Brennerpas Italië in. In Bolzano maken we een koffiestop. Bij het weer invoegen op de grote weg blijkt de invoegstrook erg kort. We kunnen niet invoegen en bij het remmen komen we iets op de weg. We zitten klem tussen de muur en de weg en de vrachtwagens razen langs ons. We hebben een paar benauwde tellen. Gelukkig gaat het goed. We nemen de snelweg tot Trento en gaan dan binnendoor over Montebelluno (248 en 348) naar Treviso. Net voor Trento klappen voor ons vier auto’s op elkaar. De ene auto met een bejaarde heer schiet van de weg af en blijft in de bosjes hangen. De man komt er met een bebloed gezicht uit. Aangezien er snel mensen bij zijn rijden wij er langzaam langs. Om 15 uur zijn we op de camperplaats in Treviso.
coordinaten N 45.67000, E 12.25770, N 45°40'12", E 12°15'28"
Het is heel warm. De meters in de stad geven 32 graden aan. We drinken wat, eten en gaan ’s avonds nog even op de fiets naar het centrum. We zitten nog een poos buiten, kijken nog wat tv, daarna lekker gedoucht en om kwart voor elf liggen we.
Zaterdag 3 september:
Om kwart over 7 staan we op. Vandaag naar Venetië. Zouden de kaartjes er liggen? Na het eten tanken we water en lozen we het vuile water. Om kwart over acht rijden we. De weg is gemakkelijk te vinden. Op de rondweg nemen we de SS 13 naar Mestre, dan de SS14 en de SS11 tot aan de kade. Ik ga naar het kantoor van Minoan Lines en ja hoor, de tickets komen gewoon uit de computer. Ik voel toch even iets van opluchting. Per slot van rekening is onze generatie niet gewend zaken via Internet te betalen.
Het regent, maar na het aansluiten in de rij (rij 12) gaan we toch even de kade op. Er staat een boot klaar van Anek lines. Wat een grote schepen. Een hele groep ANWB-grijze koppies staan in de rij om een rondreis Griekenland te maken. Op onze boot blijken achteraf maar 4 Nederlandse auto/campers te staan. Om 13 uur staan we op de boot, als een na laatste camper. De plek is niet best. Geen daglicht en het stinkt. Eerst krijgen we stroom en dan gaan we het schip verkennen. Om 14 uur vertrekken we uit Venetië. We varen het kanaal uit, komen langs het San Marcoplein. Het is erg druk in Venetië.
Later gaan we naar het internetcafé om een mail naar de meiden te doen. Ook Marielle en Arie vergeten we niet.
Dan verslag bijwerken en om 17 uur (o ja, het is in Griekenland een uur later, dus 18 uur) gaan we weer naar dek 7.
We kijken even in de winkeltjes en kopen een flesje rode wijn. Piet gaat in de camper een opener en glazen halen. Ons voorbeeld wordt al gauw gevolgd. Piet wordt 2x om de opener gevraagd. We zitten heerlijk in het avondzonnetje.
Om 19.30 uur gaan we naar het zelfbedieningsrestaurant. Piet neemt een hamburger met rijst en ik 2 gevulde tomaten met gekookte aardappelen. Om half negen lag ik op bed. Piet maakt nog even een rondje en ligt om 21.15 uur ook.
Het duurt lang voor het zondagmorgen is. De motoren dreunen de hele nacht.
Km stand 32170, dagteller 1240.
Zondag 4 september 2005:
’s Morgens kook ik eitjes en Piet gaat na het douchen (alle faciliteiten op het camperdek aanwezig) in het restaurant witte broodjes kopen.
Daarna ga ik douchen en zet de eerste was in de Tupperware-week. We gaan naar dek 7 om te kijken of er een email van de meiden is en genieten van alles wat we aan boord zien.
Om half twaalf wordt omgeroepen, dat we over een half uurtje in Igoumenitsa arriveren. We zorgen dat we op tijd bij de camper zijn, de stroom is er al af en we zijn vrij vlot van de boot af. En nu……..??? we hebben ons wel een beetje voorbereid dus besluiten we de zuidelijke weg naar Delphi te nemen en het Noorden voor een volgende keer te bewaren.
We rijden 10 km en stoppen bij het strand van Plataria. We vinden een plekje tussen de andere campers en gaan lekker relaxen. We nemen onze eerste duik in zee en ’s avonds lopen we naar het stadje om te gaan eten.
Eerst kopen we kaarten voor de kleinkinderen. Ik vraag aan de winkelier, waar we het beste kunnen eten. Hij raadt ons het restaurant met de “turtles” aan en de plaatjes op de menukaart. “Doe de eigenaar maar de groeten van Vangelis” geeft hij ons mee.
De turtles kunnen we niet ontdekken, de plaatjes wel en de eigenaar kent Vangelis. De eerste Griekse ouzo + hapjes en brood zijn gratis (dank je wel, kaartverkoper). Daarna zoeken we beiden iets uit. Het wordt een Griekse boerensalade, zsaziki, vis voor mij en soufflaki voor Piet. Inmiddels zijn er nog andere tafels bezet. Ook nog een Nederlands stel.
Tijdens het eten begint het te rommelen en wordt iedereen snel naar binnen gemanoeuvreerd. Wij zijn bijna klaar en willen eigenlijk naar de camper, maar we moeten mee naar binnen en krijgen nog een schijf meloen als toetje.
Daarna betalen we en gaan echt weg. We komen nagenoeg droog thuis en besluiten de camper toch te verplaatsen om te kijken of we TV kunnen kijken.
Weer het begin van een minidrama. En het weer werkt ook niet mee, we krijgen behoorlijk onweer. Niet lang over uitweiden, de TV gaat in de kast (de dag erop) en we gaan vakantie houden. In de loop van deze vakantie zal blijken, dat we met zo’n kleine schotel in Griekenland geen ontvangst krijgen.
Maandag 5 september 2005:
Carolien is jarig. We bellen naar Ans en Harold, maar de jarige slaapt nog. Dan maar de groeten doen en op pad richting Athene. Km stand 32180/ 1250.
We rijden over Parga en dan de E55 naar Preveza. Onderweg zien we een schilpad van circa 20 cm oversteken. We zijn erdoor verrast. We doen daar boodschappen en pinnen gelijk. Dan vervolgen we via de E 55 naar Amfilohia. Daarna rijden we over de SS951 richting Messolongi.
We stoppen net voorbij Zevgaraki in Kleisorreymata op een tabaksveld.
Km stand 32460 dagteller 1530. Het eerste wat ik zie is een platgereden schildpad. Piet vraagt de eigenaars of we hier een nacht mogen staan. Dat mag, sterker nog, we worden met eten overladen: tomaten, meloen, geitenkaas, olijven + echte goede olijfolie en eieren. We worden er klein van.
We eten warm, ik probeer nog een laatste keer de TV en lig er weer vroeg in.
Dinsdag 6 september:
’s Nachts begint het te rommelen en te regenen. Omdat ik bang ben dat we in de blubber komen, zetten we de camper op de straat iets verder. Om half acht staan we op, wassen ons en gaan terug naar de familie, waar we op het land hebben gestaan om het bakje van de olijven terug te brengen. We worden uitgenodigd voor koffie. We doen dat met plezier. We praten met de dochter (die goed engels spreekt) over onze en haar moeders kleinkinderen. Het wordt een gezellig half uurtje. Daarna willen we toch echt vertrekken. Dat kan, maar eerst moeten we de tabaksschuur zien, waar de gedroogde tabak klaar staat om verkocht te worden. We maken nog een foto met moeder en dochter en dan vertrekken we.
In het dorp kopen we voor 0,60 eurocent een brood en rijden over de E65 naar Itea. Na een half uurtje komen we in een file van een busongeluk. Weer even bij onze positieven blijven. Verder gaat de reis voorspoedig. Om 13 uur zijn we in Itea. We vinden een plekje aan de zee. Ik maak ham en eieren en om kwart voor twee liggen we in het water. Heerlijk. Er is zelfs een douche bij met lauw water. Even haren wassen, dat scheelt weer in de camper. De politie komt langs en vertelt dat we hier niet mogen overnachten. We rijden dus richting Delphi. Het wordt een enerverende rit. Voor mij mag het iets platter. Als we in Delphi zijn blijkt overnachten niet toegestaan. We besluiten een nachtje op de camping voor Delphi te overnachten. Het wordt camping Apollon. Coordinaten N 38°29'2" E 22°28'31"E
We zijn er rond half vijf, zoeken een leuk plekje ten koste van een boze Duitse buurman en werken het verslag bij. Km stand: 32579. Dagteller 1649.
Er arriveert nog een Nederlands stel met een Burstner camper. De man denkt dat hij ons herkent. Voor mij heeft hij ook iets bekend, maar hij vergist zich.
We zeggen hem dat hij toch welkom is om een borrel te drinken. Naderhand komt hij vertellen, dat hij daar geen tijd voor heeft, ook nog zijn verslag wil maken en als het kan zijn website wil bijwerken. Ik vraag hem, of hij voor de eerste keer in Griekenland is. Hij vertelt dat het de 2e keer is. De eerste keer hebben zij een rondje Peleponesus gedaan. Dat staat ook op zijn website “de opstapkip”. Ik kijk hem aan en zeg dat ik dat weet en dat verslag bij me heb. Ik haal het uit de camper.
Vervolgens gaat hij heel enthousiast zijn vrouw halen. Zij komen samen terug, verkneukelen zich over het feit, dat wij dat verslag hebben. Na alle consternatie stelt hij zich voor als: “Marie Aangeenbrug”, waarop ik zeg: “Dan heb jij bij mij 3 jaar in de klas gezeten op de Julianaschool in Leerdam.”
Het wordt een bijzondere avond ver van huis, we halen herinneringen op, zijn vrouw Ada heeft ook op de MULO gezeten en 4 jaar op het Europaplein gewoond. Hij is dominee geworden en zij wonen al jaren in Barneveld. Na deze vakantie
zullen beslist nog wel van elkaar horen of elkaar terugzien.
Toch liggen we niet te laat op bed.
Woensdag 7 en donderdag 8 september ’05:
Op tijd opgestaan, gedoucht, gegeten en om halt 10 staan we in het museum van Delphi. De camper op de parkeerplaats. Gelukkig maar, dat we zo vroeg zijn, want het wordt vandaag heel warm.
Na het museum en het buitenluchtgebeuren gaan we ’s middags richting Athene. Over de E 65 en de E962 slaan we bij Eleftheres af richting Egosthena. We komen na een afschuwelijk steile, maar mooie afdaling in Porto Germeno. Km stand 32716, dagteller 1786.
We zoeken een plaatsje net buiten het centrum, want overal daarbinnen staan borden “Verboden te kamperen”. We blijven hier 2 dagen. Genieten van de zon, het zoute water en de rust. Donderdag maken we een klein fietstochtje naar het volgende dorp. Daar is ook de bakker. Vrijdag gaan we weer verder. Wie weet wat voor wegen we dan moeten trotseren.
Vrijdag 9 en zaterdag 10 september 2005:
Via Perahora, Loutraki rijden we naar Istmia en zien voor het eerst het kanaal van Korinthen. De brug, die men laat zakken als er schepen doorgaan.
We rijden ook naar de andere kant, waar de snelweg en de nationale route over het kanaal gaan. We vervolgen de weg naar Epidaurus, waar we 2 dagen rust houden en op 10 september lekker uit eten gaan.
Zondag 11 september 2005:
Na een stop van 2 dagen met lekker ontspannen, een beetje fietsen, zwemmen gaan we vandaag door richting Zuid Peleponesus. We beginnen met een bezoek aan het Theater van Epidaurus (het verhaal van de esculaap komt daar vandaan).
Daarna rijden we over Nafplio naar Argos, waar we omhoog rijden naar de ruines van het Larissa Kasteel en om 16 uur aankomen in Lakkos (een plaatsje net onder Leonidio. We zitten nog even buiten, doen en wasje en dweilen de vloer.
Een paar mensen van de autochtone bevolking komt nog kijken. We geven een verrekijker aan een jongetje, dat met z’n moeder een praatje komt maken en we liggen weer op tijd in bed. Km stand 32975, dagteller 2045.
Maandag 12 september 2005:
We vertrekken rond 9 uur. Piet komt op het slimme idee het dekbedovertrek over het hek te hangen. Helaas is het hek geteerd.
Daarna rijden we via Kosmas naar Sparti en Mistras. Het is vandaag rond de 35 graden. De weg naar Kosmas is steil, we klimmen heel hoog en ik vind het eng. Kosmas is een mooi dorpje met een pleintje en een lief kerkje,maar door mijn angst stoppen we hier niet en rijden door de zeer smalle straatjes verder op de route. We arriveren rond het middaguur in Mistras. Het is heel heet en er is geen zuchtje wind. We besluiten dan ook de oude stad Mistras niet te bekijken, maar rijden naar boven en nemen een paar foto’s en een video. Daarna rijden we naar Githeo en stoppen op een strandje ongeveer 10 km onder Githeo. Ik besluit nassi te maken en we zitten ’s avonds lekker. We bekijken de foto’s tot nu toe en doen een spelletje.
Dinsdag 13 en woensdag 14 september 2005:
We gaan vandaag naar de westkust. Km stand 33145 dagteller 2215. We weten nog steeds niet goed waar we zitten en hebben moeite de goede weg te vinden. Naast ons stopt een Griek in een rode auto. Hij vraagt waar we heen moeten. We antwoorden naar Areopoli. We blijken 6 km van Skoutari gezeten te hebben in Kalvia. Hij beduidt ons hem te volgen, na een kwartiertje komen we bij de route nationale, die brengt ons rechtstreeks in Areopoli. Dat klopt en om 12 uur zijn we daar. We doen boodschappen in de supermarkt, tanken water en lozen vuil water en de wc. Dan staan we om 12.30 uur in de Limeni baai.Weer aan een prachtig strand, jammer toch dat onze buren steeds Duitsers en óf Fransen zijn. Waar zijn al die ondernemende Nederlanders? Km stand 33180 dagteller 250. Woensdag blijven we ook lekker hangen. ’s Morgens uit bed gelijk zwemmen, wat lezen, een spelletje, nog eens zwemmen en om 21 uur lig ik plat.
Donderdag 15 september 2005:
We vertrekken rond 9 uur richting Kalamata. Daar tanken we weer vol, doen boodschappen en ons plan is om naar Koroni ter rijden. Volgens een van de reisverslagen is daar een schattig haventje om te staan. Helaas, campers en caravans mogen Koroni niet meer in. Zo arriveren we rond 3 uur in Finikouda aan de westkust. We zetten de camper aan het haventje, gaan het dorp verkennen. We worden overvallen door een onweersbui. We schuilen in het dorp, drinken frappe (koude koffie) met gebak en wachten zo´n drie kwartier tot de bui ophoudt. Dan moeten we ook in de camper aan het dweilen, want ik had de raampjes open laten staan. Km stand bij aankomst: 33327 dagteller2397.
’s Avonds knapt het weer op. Ik maak macaroni met lekker verse groenten. We slenteren lekker door het stadje en doen nog een spelletje. We genieten van een
glaasje en kijken naar de vissers, die met hun vangst thuiskomen. We liggen weer op tijd in bed.
Vrijdag 16 september 2005:
We zijn vannacht om 3 uur wakker geworden van de eerste vissers, die uitvoeren. Dat moeten we nog wel even zien vast te leggen. Piet haalt vers brood bij de bakker. Hij komt terug met het tot nu toe lekkerste brood dat we hebben gekocht. Vandaag weer een lui dagje, wat wandelen, ’s avonds naar het internet cafe om een email naar de meiden te versturen en te kijken of er belangrijke post is. De computer is oud en de verbinding gaat nog per telefoon. Een half uur is dus zo om. ’s Avonds doen we buiten bij het licht van de lantaarn nog een spelletje. We gaan nog even wandelen in het dorp en om kwart voor tien liggen we.
Zaterdag 17 september 2005:
We zijn om kwart voor acht op, we douchen, Piet haalt weer een broodje en we ruimen op. Ik maak nog een video van de binnenkomst van een vissersbootje en de verkoop van de vis en om half tien rijden we met een volle tank schoon water op naar de volgende stop.
Dat moet Gialova worden net voorbij Pilos. Onderweg bekijken we een prachtig fort in Methoni.
We moeten ook nodig geld pinnen. We proberen met de camper bij een bank te komen. De straat wordt echter steeds smaller. Ik ga te voet verder en Piet moet als ik terugkom bijna 40 meter achteruit rijden. Gelukkig gaat alles goed. Om kwart voor 12 staan we op de pier in Gialova. De rit er naar toe was weer mooi, het is weer heet. ’s Middags gaan we zwemmen. Na het zwemmen steekt de wind goed op. Ik laat mijn horloge vallen en ongelukkigerwijs valt het zo, dat het glas breekt. In de middag komen er nog 2 Hollandse campers, die echter op de boulevard gaan staan en rond 5 uur komen 3 campers tegelijk aan: 2 Hollanders met een Burstner en een zelfbouw en een Duitser met een Euramobil. Hij heeft zijn trapje kapot. Het duurt even, maar hij maakt het weer.
We draaien de camper voor de wind en geven zo de Hollanders gelijk wat meer ruimte achter ons. De Duitser komt voor ons staan. Km stand: 33.358 dagteller 2428. ’s Avonds lopen we het stadje in. Alle restaurantjes zijn goed bezet. We liggen weer op tijd op bed.
Zondag 18 september 2005:
Een beetje onrustige nacht. Het was druk met muziek, auto’s en vroege vissers. Piet haalt een broodje. Ik maak koffie en kook eieren. Van de Duitse buren begrijpen we dat overnachten met de camper hier niet op prijs wordt gesteld. De hotelgasten willen uitkijken op de zee en niet op campers. Wij begrijpen dat ook, maar willen eerst kijken waar we dan heen gaan. We moeten ook nodig een keer een grote was doen. De Duitser vertelt ons van een strandje hier 6 km vandaan; Golden Beach. Op de fiets rijden we erheen, richting Paleokastro. We passeren onderweg een nieuwe camping: camping Erodios. We gaan er even kijken en halen een prijslijst op. Als we bijna bij het strandje zijn komt de Duitser ons tegemoet. Het is niks, vertelt hij. Wij zeggen hem, dat de camping erg mooi en voordelig is en dat we naar dan naar toe gaan. We fietsen terug, halen de camper op en melden ons een uurtje later bij de receptie van de camping. De eigenaar gaat mee de plaats aan te wijzen. Wat een verrassing: de Duitser staat naast ons. We settelen ons, doen gelijk de was in de automaat, wassen nog wat kleine dingen apart en gaan dan lekker zwemmen. Die dag zijn de verkiezingen in Duitsland. Als we ’s avonds op de camping uit eten gaan staat er een groot scherm opgesteld. We eten soufflaki met frites en salade en Piet moet natuurlijk ook szaziki erbij. Een half litertje wijn erbij en we nemen de verkiezingen op de koop toe. Helaas zit er ook een Duitse dame, die zonodig met ons over de “ellende” in Duitsland wil praten. Misschien moet ik daar botter in worden.
Piet neemt nog en toetje, samen nog een half litertje wijn en we liggen om elf uur in bed.
Maandag 19 september:
We ruimen op ons gemak op, douchen (Piet zelfs 2x), verversen alles aan de camper en rijden om 11 uur weg. Km stand 33.360 dagteller 430.
Het is de bedoeling iets omhoog te gaan naar Pirgos om te winkelen. In de loop van de dag merken we echter zo dicht bij Olympia te komen, dat we besluiten dat eerst te doen. Op weg naar Olympia houdt de asfaltweg op en wordt zandpad. Na 4 km wordt het weer gewoon asfalt. We bezoeken in Olympia alleen het buitenmuseum. Het is mooier dan we dachten en ons verteld was.
Daarna rijden we door naar Katakolo. We parkeren de camper na een behoorlijke omrit aan de haven. Km stand 33523, dagteller 2593.
We grillen de grote karbonaden met handvat en eten er lekker salade bij. We lopen nog even de boten langs. Zien en Hollands jacht uit Amsterdam met de vlag op zijn kop en liggen weer op tijd op bed.
Dinsdag 20 september 2005:
We staan op tijd op en zien, dat er een groot cruiseschip heeft aangemeerd buiten de douane aan de kade.
We gaan vandaag winkelen in Pirgos. Het blijkt een klein stukje te zijn. We parkeren de auto bij de Liddl en gaan de stad in. We kopen Ouzo voor de knullen en eten een soufflaki met frites en drinken in een klein tentje voor 4,60 euro. Daarna doen we boodschappen bij de Liddl. De camper heeft inmiddels binnen een temperatuur van meer dan 40 graden. We zetten alles tegen elkaar open en bergen de boodschappen op. Dan rijden we door naar Kyllini aan de kust. We zijn hier (weer na een omweg) om 3 uur.
Km stand: 33600 dagteller 2670. We zoeken een plekje. De mooiste plekjes aan de rand van het strand zijn al bezet. Er staan ongeveer 10 campers. Na een uurtje zien we de Duitser weer komen van de pier in Gialova. Gezellig even kletsen.
´s Avonds bij het eten koken is eindelijk de gasfles op. We proberen na het eten nog eenmaal de antenne. Volgens de Duits/Nederlandse buurman moeten we hier Hotbird nemen en geen Astra, maar we geven het al gauw op.
´s Nachts gaat het regenen. Als Piet om 0.15 uur naar de WC moet blijken de accu´s leeg. We tillen het bed omhoog en starten de motor. De accu´s laden op. We hadden dat beter iets langer kunnen doen, want ´s morgens blijken ze weer leeg en is ook de koelkast ontdooid met net alle verse zaken van de Liddl.
Tto overmaat van ramp gaat ook de waterpomp kapot. Ellende compleet. En zie, hier brengt onze Duitse vriend licht in de duisternis. Piet vraagt hem te helpen en na 1,5 uur is de kapotte pomp vervangen (gelukkig had Piet een klein pompje van de 574 bewaard). We drinken koffie met hen en bedanken ze.
Lekker dagje verder gehad, de camper verplaatst tot aan de rand van het strand. We hebben zo een mooio uitzicht op de eilanden Kefalonie en Zakinthos. De Duitser kwam weer naast ons staan. We hebben nog heel gezellig gekletst, gewandeld, geslapen, in het barretje wat gedronken en verslag bijgewerkt. Morgen weer verder.
Donderdag 22 september 2005:
We rijden vandaag richting Patras. De Duitse buren gaan ook weg. Zij vertrekken vanmiddag om 5 uur met de Minoan Lines naar Venetie. Wij hebben nog 3 dagen.
We rijden via de route Nationale naar Kota Achaia. Het ziet er goed uit. We kopen gelijk brood bij de rijdende bakker in Aichaia, maar we besluiten ook eerst te kijken in Kato Allissos. Daar is een camping, die de ACSI altijd aandoet bij de Griekenland reizen. De camping is prima, maar er zijn weinig gasten. We gaan dan ook terug naar het vissersdorpje Kato Achaia. We zetten de camper bij het haventje, lopen het dorpje door, drinken een wijntje en een biertje in het restaurant aan de haven. Daar is ook een buitendouche, die we mogen gebruiken na het zwemmen. Het zal mijn laatste duik in de Griekse zee worden. Als ik tot mijn buik in het water sta word ik gebeten door een vis. Piet gelooft er eerst helemaal niets van, maar de hap uit mijn knieholte en het bijbehorende bloed zeggen genoeg. We gaan douchen bij het restaurant. Daarna doen we een spelletje en lopen de vissersboten binnen. Piet gaat kijken en maakt er een videootje van op. Elke boot heeft een klein bootje langszij, wat ook meevaart. Het is een gek gezicht. ’s Avonds gaan we in het restaurant eten. Piet soufflaki, ik een steak hachee gevuld met geitenkaas. We nemen er frites, boerensalade en szaziki bij. We liggen om half elf in bed.
Vrijdag 23 september 2005:
Als Piet ’s nachts naar de wc moet om 2 uur blijkt de stroom weer uitgevallen. Hij start de auto, maar na een half uur is het weer raak. We proberen te slapen. We zien morgen wel, maar een tuterende trein, blaffende honden en de vissers, die weer voor dag en dauw uitvaren doen ons besluiten om zes uur een paar km te verkassen. Dan slapen we nog lekker tot kwart voor negen en de stroom blijft ook goed.
Gisteravond hebben we nog gelezen van een bergtreintje, dat een van de spectaculairste ritten door de Griekse bergen maakt. Het start in Diakofto (zo’n 60 km van Patras richting Athene) en rijdt via Zachlourou naar Kalavrita. Het lijkt ons een mooie afsluiting van de reis in Griekenland, want zondagavond om 23.59 vaart onze boot uit patra naar Venetie.
We rijden naar Diakofto, Km stand bij vertrek 33676, dagteller 2746, doen onderweg nog boodschappen, tanken en kopen kadootjes voor de kleinkinderen. Dan zijn we om 15 uur op het strand in Diakofto. Daar staan al 3 andere Duitse campers. Onderweg hebben we al een flinke bui gekregen. Even ziet het er naar uit, dat het een fikse onweersbui wordt, maar die blijft gelukkig aan de overkant van de Golf hangen. We eten salade met cordon bleu. Het is vandaag behoorlijk frisser en er staat wat wind. We zitten dus ’s avonds al gezellig om half 8 binnen bij kaarslicht te eten.
En nu maar hopen, dat we vannacht rustig zonder ongemakken kunnen slapen.
Km stand 33770, dagteller 2840.
Zaterdag 24 september 2005:
Vannacht is de accu weer leeg getrokken. Om zes uur werden we wakker en merkten we dat we weer geen licht hadden. Om half acht zijn we opgestaan, Piet heeft de kleren aangetrokken en ik in mijn nachthemd op de stoel. Even verder op het strand hebben we de zwemkleding aangetrokken en hebben we ons onder de koude douche gewassen. Daarna zijn we naar het dorp Diakofto gereden. Op de parkeerplaats heb ik koffie gezet, me verder aangekleed. Piet heeft een vers broodje gekocht. Daarna zijn we naar het station gelopen. Om 9.22 uur gaat de trein naar Kalavrita. Het wordt 10 minuutjes later. Het is even eng, maar daarna alleen maar verschrikkelijk mooi. Bij de tussenstop in Zachlkourou gaat een aantal mensen eruit om de klim naar het klooster te maken. Wij gaan door en dat blijkt een goede keus. We treffen in Kalavrita de eerste markt in Griekenland en wat voor een. Hij is erg lang, staat vol met Nigeriaanse marktkooplui. We zien kramen met schoenen, sokken, spijkerbroeken, jurken en dat alles komt nog zo’n 5 a 6 keer terug. Piet koopt ook zijn wijnkan, waar hij de hele vakantie al naar zoekt voor 4 euro.
Daarna drinken we op een terrasje cafe frappe met water en bavlaka. We wandelen nog wat door het dorp. Aan de rand van het dorp passeren oude auto’s in een wegrace. Ze maken meer geluid, dan ze hard rijden, maar het is leuk om te zien.
Om 13.18 uur gaat het treintje terug naar Diakofto. Tot de eerste stop hebben we de hele 1e klas coupe voor ons zelf. Daarna stapt een Grieks echtpaar met 2 dochters in en komt bij ons zitten.Eenmaal terug in Diakofto lopen we naar de camper en rijden we richting Patras.
We stoppen bij camping Tsoli’s in Egio weer aan zee natuurlijk. Hier was ik nog wat en maken we lekker rijst met een prutje buiten op de barbecue.
’s Avonds zitten we lekker buiten onder de luifel, want het zag er even naar uit, dat het ging regenen en onweren. Dat valt gelukkig mee. Morgen nog een 20 km en dan naar Venetie met de boot. Ik heb de meiden een sms gestuurd. Km stand 33800 dagteller 2870.
Zondag 25 september 2005:
De was is droog. We hadden hem onder het afdak van de wasruimte gehangen.
We hebben nog brood van gisteren. Na het ontbijt zeem ik de ramen in de camper en poets alvast het keukengedeelte. Dan zetten we nog een bakkie koffie, lopen naar het strandje en zitten nog lekker buiten. ’s Middags nemen we de laatste kop soep uit de zakken van Unox (tauge met bamboescheuten). Van de buren krijgen we een warme ciabatta. Met geitenkaas smaakt dat heerlijk na de soep.
Net als we vertrekken komt er een Duitse club met acht Dethleffs het kampeerterrein op.
Om 14 uur zijn we bij de haven in Patras. We gaan op zoek naar een supermarkt, maar die zijn allemaal dicht. We komen wel langs een bakker en nemen een brood mee voor aan boord. Op het kantoor van Minoan Lines horen we dat het kantoor in de haven om 16 uur open gaat. We kunnen de auto voor de poort parkeren en om 16 uur de instapkaart ophalen. We zijn de eerste (denken we). Even later blijkt dat we verkeerd staan. Piet gaat de camper op de goede plek parkeren en ik schuif aan in de rij bij de wachtenden. Dan blijkt, dat al deze mensen staan te wachten voor vertrek met Minoan Lines naar Ancona. Deze boot (Olympia Palace) vertrekt om 18 uur. We overleggen even en ik besluit te vragen, of ons ticket kan worden omgezet. Dat kan en zo wordt ons 6 uur wachten en 10 uur varen bespaard. Om half vijf kunnen we de boot oprijden. We hebben deze keer een plek aan de buitenkant met prachtig uitzicht op zee en de overkant (Midden Griekenland) waar we ook gereden hebben. De boot is bij lange na niet vol.
Om 18 uur vertrekken we. Er komt net als in Venetie een vrachtwagen net te laat aanrijden. Helaas, pindakaas.
We verkennen eerst de boot en gaan dan voor onze camper in het zonnetje een borreltje drinken en een spelletje Yathzee doen. Om 19 uur eten we brood met knakworstjes. ’s Avonds gaan we nog even naar dek 6, waar alle gelegenheden zich bevinden. Om 22 uur liggen we toch weer plat. Om 23 uur legt de boot aan in Igoumenitsa. Km stand 33832 dagteller 2902.
Maandag 26 september 2005:
Het was een erg onrustige nacht. De boot schommelt bij tijden behoorlijk. Om half 8 staan we samen onder de douche. We ontbijten en gaan naar boven broodjes voor vanmiddag kopen. Ook nog een paar kadootjes voor thuis moeten we hebben. Dat lukt ook naar onze tevredenheid. Bij terugkomst op dek 4 zien we dat het vol is. In Igoumenitsa zijn er dus nog aardig wat bijgekomen.
Ik werk het verslag bij. We drinken buiten voor de camper koffie, dan eten we nog een broodje en om 14 uur rijden we in Ancona van de boot af.
We komen eigenlijk gelijk al in een file om de stad uit te komen, maar dan eindelijk om 15 uur draaien we de tolweg op en rijden we via Rimini, Bologna naar Milaan. Achter de stad eten we de rest van het rijstprutje van zaterdag en om 21 uur stoppen we in Zwitserland net over de grens in Chiasso. Een onvriendelijke douanebeambte zet ons aan de kant en beveelt ons een vignet te kopen. Dat doen we dan maar. Kosten Zw frs 40,- oftewel ruim 27 euro.
We lopen nog even rond, besluiten dat we morgenochtend kijken of er vers brood is en dan liggen we al gauw in bed. Gelukkig is het niet meer zo warm.
Km stand in Chiasso 34310, dagteller 3380.
Dinsdag 27 t/m donderdag 29 september 2005:
We zijn al om 6.15 uur wakker, de stroom is vannacht weer uitgevallen. We besluiten op te staan. Piet haalt een vers stokbrood, ik ruim op, we tanken en rijden eerst een uurtje voor we stoppen om ons te wassen en te ontbijten. We hebben nu weer stroom. De reis gaat voorspoedig. We lunchen al in Frankrijk en ’s avonds om half zes zijn we in Ernzen.
Daar blijven we nog tot donderdagmorgen. We draaien nog 2 wasjes en rijden donderdagmorgen terug naar Nederland. We lunchen bij Breda en zijn om 14 uur bij Lisette in Gorinchem. Om kwart over drie halen we de jongens van school. Ze zijn blij met de superman kado en dan zijn we heerlijk om half vijf weer in Meteren.
Einde van een heerlijke vakantie. KM stand 35293, dagteller 4363