Zondag 9 januari:
Weer zo’n mooie dag. We zitten al vroeg buiten. Ik geniet van de Linda, die Yvonne heeft meegegeven. Daarna begin ik aan ‘Wat doen we met Fred’. ’s Middags lopen we naar de woning van Mustafa op de klif. Dan brengen we de honden in de camper en gaan we wat drinken in het café en bellen Pim om hem te feliciteren met zijn 12e verjaardag. ’s Avonds kijken we de ‘The Green Mile’.
Maandag 10 januari:
Pim is jarig. We bellen, sms’en, maar helaas, geen bereik.
We rijden naar Souira Kédima, een prachtige camperplaats aan het strand, 20 km onder Safi. We merken, dat we steeds weer dezelfde mensen ontmoeten. Velen gaan naar de grote camping boven Agadir. Slechts twee Franse en een Nederlands stel hebben we gesproken, die net als wij naar Dahkla willen. We weten nog steeds niet of de onlusten bij Laayoune voorbij zijn.
’s Avonds staan er toch weer 17 campers langs de rand van het strand. We hebben nog steeds geen bereik met de mobiel.
Dinsdag 11 januari:
We gaan naar Essaouira. De weg erheen is prachtig. Om 11 uur lukt het eindelijk het sms’je voor Pim’s verjaardag te verzenden.
Om 12 uur staan we aan de haven. We gaan in de souk eten. Het wordt spitsroeden lopen. We hebben nog nooit zoveel zwerfkatten bij elkaar gezien. En opeens gebeurt het dan weer: een grote rode kater neemt een sprong en zit bovenop de rug van Koos, alle nagels uitgezet en met een krijsende bek. Piet’s reactie is dubbel, maar heel goed te begrijpen. Hij neemt de kat op zijn schoen en schopt hem van Koos af. Ook tijdens het eten blijven we alert op de vele zwerfkatten. Ons bord moet wel op de tafel blijven staan en dat met Arie’s reacties soms moeilijk.
Ik maak weer prachtige foto’s van de haven, de visverkopers en natuurlijk de altijd aanwezige meeuwen. Aan het eind van de dag lopen we een atelier binnen, waar hout wordt bewerkt. Daar zie ik net zo’n kistje, als mijn oma en opa vroeger op de rooktafel hadden staan. Ik kan de verleiding niet weerstaan en koop het. Ik weet zeker, dat de kleinkinderen dit kistje net zo spannend vinden, als ik vroeger.
Als we later in de camper zitten vliegt er een meeuw tegen het raam. Hij blijft even versuft zitten en vliegt dan weer weg. Voor vandaag hebben we genoeg dierenperikels gehad.
’s Avonds ontdekken we nog een klein probleempje. De receiver en de TV krijgen geen stroom. Er blijkt een zekering kapot. In de handleiding van de Dethleffs vinden we een schema van de accu. Zekeringen hebben we gelukkig in alle sterktes bij ons. Met de ledlamp van Pitti op zijn pet verwisselt Piet de zekering. Even later doet alles het weer.
Woensdag 12 januari:
We zijn vroeg wakker. Piet laat de honden uit, ik ruim op. Dan rijden we naar de boulevard. Onderweg kopen we een stokbroodje. Om acht uur zitten we, met uitzicht op de zee en de vele vissersbootjes, te ontbijten. We rijden vandaag maar 20 km naar camping ‘le calme’ in Idaougourd.
Een droomcamping in een boomgaard met arganbomen. We mogen gewoon een plekje uitzoeken en we vinden een droomplek. Alle ingrediënten voor een vakantie zijn hier aanwezig: douches, wasautomaten, restaurant, broodservice en een ontzettend vriendelijke Marokkaanse gastvrouw.
De luifel wordt uitgezet, vloertje gedweild, dekbedden nog wat andere zaken gaan de wasautomaat in. Dan worden 24 onderbroekjes (sinds gisteren in de tupperware emmer) gespoeld en opgehangen.
De leptop aan, yep de dongel werkt ook hier. De verdere dag wordt besteed aan zonnen, was opruimen, honden uitlaten, zonnen. Om zeven uur wassen we nog buiten af en dan gaan we pas naar binnen. Lang leve skype: vanavond contact met alle meiden!!
Donderdag 13 januari:
Vanmorgen gaan we op de fiets naar het dorp Idaougourd. Het is een belevenis: 1 zandweggetje met wat huisjes, vrouwen, kinderen, zwerfhonden en katten op het plein in het zonnetje. De mannen staan bij de drie winkeltjes, een slager, een winkel van Sinkel en de bakker.
We zoeken een kip uit. Deze wordt geslacht, van zijn veren ontdaan en in vieren gesneden op mijn verzoek. Dat kost me wel een broek, want het bloed spettert natuurlijk mijn kant uit. De mannen lachen, de tandartsen in Nederland zouden zich gelijk op hun bekkies storten
We kopen nog tomaten en bij de bakker een brood. Piet wordt uitgenodigd de bakkerij te bezichtigen.
Dan fietsen we lekker terug. Als we op de camping komen zijn de camperaars uit El Oualidia en Souria Kédima ook gearriveerd. Het is al erg warm. De verdere dag brengen we in de schaduw van de arganbomen door. In de zon is het echt te heet.
Vanavond gaat de helft van de kip op de barbecue. We zitten tot zeven uur buiten.
Vrijdag 14 januari:
Het is ’s nachts koud. De temperatuur loopt terug naar 12º. Om 10 uur is het al weer 19º. Dat belooft weer een hete dag. De stroom is vannacht uitgevallen. Het blijkt een storing in de omgeving te zijn. Men weet niet hoelang dit duurt. De laatste keer duurde het drie dagen. Gelukkig hebben wij onze zonnepanelen.
Piet klimt op het dak en haalt de dikke laag stof van de ramen en de zonnepanelen.
Ik ga ons weekjournaal op het weblog zetten. Piet fietst straks nog even naar het dorp voor eieren, brood en uien. Ik lees ‘De gelukkige huisvrouw’ uit. Tot nu toe vind ik het een triest boek.