Maandag 22 augustus:
Wat een geluk, dat we niet op ons strandje konden blijven. We hebben het bij ‘El Casino’ helemaal getroffen. Het was gisteravond gezellig druk en de kroegbaas kwam regelmatig met een schaal met warme vishapjes langs. Het heeft de hele nacht geregend. Nu lijkt het droog te worden.
Vanmorgen ontbijten we ook in het café. Piet heeft een broodje met gebakken vlees (brrrr ’s morgens vroeg). Ik geef de voorkeur aan jam en kaas. De koffie is hier heerlijk. Om half elf vertrekken we naar Santander.
Het weer is helemaal opgeklaard. De kustweg in Noord Spanje heeft veel weg van Engeland. Het is glooiend, rotsachtig en de landerijen zijn afgezet met stenen muurtjes en/of hoge heggen.
We parkeren de auto aan het strand in Santander. We willen net de stoeltjes buiten zetten, als de politiewagen voor onze camper stopt. We krijgen van de vriendelijke politieagent een stadsplan met de route naar een camping. Alles gaat vergezeld met veel Spaanse woorden. De strekking is duidelijk: Ook hier mogen we niet parkeren, laat staan slapen.
We besluiten naar het megagrote winkelcentrum in de buitenwijk van Santander te rijden.
We slenteren heerlijk langs alle winkeltjes, eten wat in de camper en gaan dan nog eens terug.
Alle winkels zijn tot 22 uur open. Als we om elf uur Arie uit laten, is het gigantische parkeerterrein bijna helemaal leeg.
Dinsdag 23 augustus:
Toch wat onrustig geslapen. Ergens start een auto middenin de nacht, we horen praten en om vijf uur komt de schoonmaakploeg om het parkeerterrein schoon te vegen. Vandaag maar een beter plekje uitzoeken.
We willen de hele kustweg van de Golf van Biskaje rijden tot aan San Sebastian. Er is vast wel ergens op deze route een leuk plekje aan een strandje. Het wordt een prachtige rit. Een plekje in een dorpje of aan een strandje zit er echter niet in.
Alle toegangen tot boulevard, strand, parkeerterrein zijn of afgezet, of er staat een parkeerwacht.
Uiteindelijk rijden we naar camping Igueldo 5 km buiten San Sebastian.
We krijgen een prima plek. We zetten de luifel uit en zitten nog tot laat in de avond buiten. Morgen blijven we hier.
Woensdag 24 augustus:
Vannacht om drie uur gaat het regenen en dat zal duren tot zes uur vanavond.
We vermaken ons met lezen, vouwwagens en campers kijken op internet, drie spelletjes Yahtzee (ik win er twee) en we zoeken een camperplek in Frankrijk voor morgen. Het wordt Monbazillac vlakbij Bergerac. Op de site van de NKC krijgt deze plek gemiddeld een 9,3 aan beoordelingen.
Ik doe ook nog een wasje. Omdat het blijft regenen hang ik hem later op in de badkamer en zet het elektrische kacheltje aan. Badkamerdeur dicht en zo creëren we een prachtige droogkamer.
Donderdag 25 augustus:
We rijden om 8 uur. We nemen tolweg naar Bayonne. Dan gaan we verder over de D824 en de D933 naar Monbazillac.
Langzaam verandert het landschap en rijden we tussen de druivenvelden. Om drie uur arriveren we bij Fabrice Camus, de wijnboer. Er staat nog een camper. We zoeken een plekje uit. Iedere camper heeft een eigen picknicktafel.
Meneer Camus komt ons begroeten. We krijgen een mandje appels en druiven. Vers geplukt.
Hij nodigt ons uit voor een welkomstdrankje om zes uur in de tot bar omgetoverde garage.
De verdere middag zitten we heerlijk in de zon. Een verademing na de hele dag regen gisteren. Arie kan hier lekker los.
Tegen zes uur staan er inmiddels zes campers. Elke nieuwe gast wordt op dezelfde manier verwelkomd als wij.
De bar zit dan ook helemaal vol om zes uur.
Meneer Camus begint te vertellen over zijn bedrijf, dat steeds van vader op zoon is overgegaan en over de druivensoort, die hij teelt. Hij praat zo vlug, dat het meeste ons wel ontgaat, maar we genieten volop van zijn mimiek en manier van bewegen.
Dan krijgen we de gelegenheid de wijnen te proeven. We beginnen met een droge rode wijn, daarna een nieuw soort rode wijn, die vanuit de koelkast moet worden geschonken. Deze is wat zoeter en uitstekend geschikt als aperitief met roquefort of paté. We vinden hem allebei erg lekker. Deze wijn wordt afgenomen door twee drie sterren restaurants in Bergerac en Perigueux. Hij is daar terecht heel trots op.
We krijgen hierna een rosé, een droge witte wijn (brr wel heel erg droog) en een witte moeilleux, die Piet erg lekker vindt. Tot slot een wit dessertwijntje van 21%.
Om half acht wenst meneer Camus ons nog een heerlijke avond toe.
Na het eten zitten we nog tot twaalf uur buiten. De Franse mannen spelen petanque. Arie rent den dolt met het hondje van de Franse overburen. Om half twaalf gaat het wat waaien en wordt het fris.
Dan wordt het tijd om op te breken en te gaan slapen.
Vrijdag 26 augustus:
Storm en regen hebben ons vannacht flink wakker gehouden. Het giet nog steeds. Als Piet de camper rijklaar maakt, koop ik nog wat flessen rode en witte wijn en een doosje rode wijn voor speciale gelegenheden. Op het doosje schrijft hij met viltstift, dat deze flessen vanuit de frigidaire moeten worden geschonken.
Dan nemen we afscheid. We krijgen nog drie trossen witte druiven mee. We komen op dit gastvrije, gezellige plekje vast nog eens terug.
We rijden vandaag naar Bourges. Pas in de middag kunnen de ruitenwissers uit.
De camperplek in Bourges is vijf minuten lopen van het oude centrum.
We wandelen door de leuke straatjes en eten in een gezellig restaurantje met uitzicht op de Kathedraal Saint-Etienne. Een Frans echtpaar naast ons vertelt, dat vanavond ‘Nuits Lumière costumées’ is. Op de muren van de Kathedraal wordt een prachtig lichtspel geprojecteerd.
Dit gebeurt maar driemaal per jaar, dus we treffen het.
Om tien uur begint het echter zo te hozen, dat we binnen een paar minuten drijfnat zijn. Er staat bijna niemand meer op het kerkplein. Op een overdekt podium speelt nog wel een band, maar dat is ook alles. We gaan terug naar de camper. Het laatste stuk rennen we.
Zaterdag 27 augustus:
Er zit een duidelijke structuur in het weer deze week. De ene dag een prachtige zonnige dag, de andere dag regen. Vandaag worden we wakker met het zonnetje. Gelukkig, want we willen de stadswandeling door het oude centrum van Bourges lopen. We bekijken de prachtige watertoren, waar nu doorlopend exposities worden gehouden. La rue Bourbonnoux staat bekend om zijn gallo romaanse gevels uit de dertiende eeuw. De bezichtiging van de kathedraal bewaren we tot het laatst. Ook weer imposant met de vele glas in lood ramen en het immens grote en hoge schip. De kathedraal is een van UNESCO wereld erfgoederen.
Om twee uur vertrekken we naar Gurgy. Een camperplekje aan de Yonne. We komen hier voor de derde keer. Het is er altijd gezellig druk met boten, die aanmeren. In totaal kunnen er ongeveer 20 campers staan. Het gras is echter zo nat, dat we hier niet op durven te parkeren. We hebben het laatste plekje op het grind. Pal naast een grote eikenboom. Omdat onze camper zo laag is kunnen we er net staan.
Na ons komt een grote Dethleffs camper aanrijden. Ik maak een praatje met de mevrouw, die is uitgestapt met de hond. Piet komt er ook bij en kletst met de man. We worden uitgenodigd voor een drankje. Naast hun camper staat een picknicktafel al klaar. Ze heten Mieke en Guy, de hond heet Huub. Guy en Piet drinken een pernod. Wij houden het bij een heerlijk wit wijntje. De twee honden kunnen het uitstekend samen vinden. Guy zegt, dat we er allemaal ‘goesting’ in hebben en dat hebben Hollanders niet snel!! We kunnen het goed vinden met zijn vieren. Guy is gepensioneerd journalist en een gezellige prater. Mieke is drie dagen docent aan een hogeschool en daarnaast reisleidster. Zij doet verre en/of avontuurlijke reizen. Ze wonen in Leuven.
Wij vertellen over onze avontuurlijke reis naar Marokko in 2000 met collega’s van de gemeente Leerdam met reisbureau Joker uit Brussel. Tot onze grote verbazing vertelt Mieke, dat zij één van de oprichtsters van Joker is. Zij werkt nu voor een ander reisbureau.
Het wordt een bijzondere en heel gezellige avond. Ik kook voor ons vieren. Als dessert gaat bij de Franse kaasjes de eerste rode wijn uit de koelkast open. Als het later op de avond fris wordt gaan we terug naar onze camper.
Zondag 28 augustus:
Ik word met een zwaar hoofd wakker. Gelukkig wordt dat na een aspirine snel beter.
We ontbijten met zijn vieren aan de picknicktafel. Ik kook eitjes. Mieke heeft liever een gebakken eitje. Geen probleem. Op het gasstelletje van Piet is dat zo gedaan.
Na het ontbijt wisselen we adressen uit en maken we de afspraak elkaar te bezoeken. Dat is iets, wat we de laatste 12 jaar niet meer hebben gedaan.
Om elf uur nemen we afscheid en rijden ze weg, richting Leuven.
Wij houden een luie dag. Een wandelingetje met Arie en verder heerlijk in het zonnetje bootjes en mensjes kijken. We eten om drie uur warm en om half zes rijden we naar Mc Donald’s inTroyes.
Piet gaat in de camper de sport kijken en ik maak mijn laatste journaal van deze vakantie.
Morgen rijden we naar Metz. Even lekker winkelen bij Ikea. Daarna rijden we naar een camperplaats in het centrum van Metz. Dan gaan we eindelijk de stad bekijken, waar we al zoveel jaren op vakantie langs rijden.
Dinsdag tegen de middag hopen we in Ernzen te zijn. We slapen ’s nachts bij Caro en Pitti. Woensdagmorgen halen we Koos op bij Marie José in Stolzembourg. Van daar rijden we naar huis.