Zondag 5 juni 2011:
Zondag, dus gekookt eitje voor drie en verse sinaasappelsap voor twee. Dan gaan we voor de laatste trip in Slovenië. We hebben deze keer geen vignet voor de autobaan gekocht, dus we rijden de B-wegen.
We volgen de TomTom en rijden zo een route voor motoren met veel haarspeldbochten. De bochten zijn scherp. De waarschuwingsborden spreken voor zich.
We maken een tussenstop in Bled. Weer een leuke stad. Het ligt aan een meer met een eiland in het midden. Op dit eiland staat een kasteel bovenop een berg. Bootjes varen af en aan naar het eiland.
Het weer is echter niet uitnodigend om een boottochtje te maken. We wandelen langs het meer en gaan warm eten in restaurant Aijda. Piet een echte wienerschnitzel en ik een salade met kalkoenvlees.
Daarna rijden we verder. We willen in ieder geval in Oostenrijk overnachten.
We blijven de B-wegen nemen. We tanken nog vol in Jesenice, vlak voor de grens, en rijden dan de snelweg op naar de Karawankentunnel (7900 m). Helaas, daar kunnen we aansluiten in de file. De weg gaat van twee banen naar een baan. Bijna bij de grens.
We zien al snel, dat het gaat om controle van het vignet van Slovenië. We worden door de politie gesommeerd naar de kant te komen. De Sloveense beambte beweert, dat wij niet alleen maar B-wegen hebben kunnen rijden. We moeten uitleggen, hoe we gereden zijn, waar we vandaan kwamen, waar we overnacht hebben. Hij gelooft niet, dat we alleen B-wegen hebben gereden. Dat kan niet, dat vertelt iedereen en hoe willen we dat bewijzen? Dan komt Piet op het goede idee om te vertellen, dat we in Jesenice hebben getankt. De politie wil de tankbon zien en gaat het controleren. Deze bon redt ons. We mogen doorrijden. Om vijf uur stoppen we aan de Millstattersee in Döbriach bij het openluchtbad. We gaan een omelet eten in het restaurant en daarna kijken we “Er komt een vrouw bij de dokter”. Ook voor de tweede keer blijft het een indringende film.
Maandag 6 juni 2011:
Het heeft vannacht flink geregend. Vanmorgen is het droog, maar het zonnetje laat het afweten. Om half negen vertrekken we. We rijden over de B100 via Lienz naar de Italiaanse grens. Dan over de SS49 naar Vipiteno. Via de Brennerpas komen we weer in Oostenrijk. We rijden over de Fernpass. Bij Füssen rijden we Zuid-Duitsland in. We hebben er 430 km opzitten. Een mooie rit door Oostenrijk, Italië, weer Oostenrijk en Duitsland. Het weer is net zo afwisselend: een fikse bui, een flauw zonnetje en motregen.
Om vijf uur stoppen we bij de werkplaats van de Dethleffs in Isny.
We proberen een afspraak te maken om de deur te laten repareren. Hij sluit niet goed. Helaas lukt dit niet. Wel vervangen ze het klemmetje om de deur open te zetten.
We rijden naar de camperplaats bij de fabriek en zoeken een plekje. Het is erg druk. Alle stopcontacten zijn vol. We kunnen echter bij de achterbuurman inpluggen. Het regent nog steeds.
Dinsdag 7 juni 2011:
We krijgen een sms van Carolien: “Doe maar rustig aan met terugkomen, want we gaan het Pinksterweekend niet weg. De papieren van de camper zijn er nog niet”. Niet te geloven. Al drie weken staat de camper te glimmen naast het huis en ze kunnen er niet mee rijden. Wat een pech. Ook voor ons, want wij zijn al in Zuid Duitsland en het weer nodigt niet uit om iets leuks in het buitengebeuren te doen. We klikken in de TomTom onze favoriet Pitti, Caro aan: 580 km. Anroet!
We rijden vandaag 280 km. Het weer is onbestendig. De donkere wolken blijven zich echter stapelen, binnen en buiten.Toch komen we met een goed humeur in Bruchsal. De plaats heeft drie camperplaatsen. We bekijken er twee en worden er niet vrolijk van. Als we bij nummer twee wegrijden komen we langs de Aldi. Op dit parkeerterrein overnachten we. Het is warm en broeierig. We zitten nog lang buiten.
’s Nachts regent het weer.
Woensdag 8 juni 2011:
Wanneer houdt het op met regenen? We eten verse broodjes van de Aldi en gaan dan richting Ernzen.
Tegen de middag wordt het droog. We stoppen in Kaiserslautern en gaan winkelen. Leuke studentenstad!
We eten warm en slenteren door het oude centrum. Na twee uurtjes hebben we het gezien en rijden we naar Ernzen.
Om half zes rijden we de berg op. Altijd een beetje thuiskomen. Dikke knuffels van Caro, Pitti, Karin en de kinderen. Koos is helemaal uitgelaten, dat we er weer zijn. Luc laat trots de nieuwe camper zien.
De camper is voorzien van alle nieuwe snufjes. Een TV-ontvanger, waarmee je ook tijdens het rijden TV kunt kijken, een systeem voor het toilet, waardoor er geen chemicaliën meer nodig zijn.
Als klap op de vuurpijl demonstreert Pitti nog zijn nieuwe waterrecylings-koffie- en thee-systeem voor de camper. ’t Is ongelooflijk, wat er tegenwoordig allemaal kan.
Morgen nog een dagje bijkletsen en dan gaan we naar huis!