Week 1. Via Leuven, Castelsagrag naar Cambrils
6 december 2011
Wat beginnen we toch deze reis weer met een tevreden gevoel. In augustus 2011 hebben we kennis gemaakt met Mieke en Guy op de camperplaats In Gurgy. Het klapte, zoals de Belgen zeggen. Wij hadden een beetje goesting.
Nu, aan het begin van onze Marokkoreis, beginnen we met een bezoek aan Leuven en onze vrienden. Per slot van rekening heeft Belgie vanaf vanmiddag drie uur vanmiddag weer een regering onder Elio di Rupo en dat moeten we vieren.
We vertrekken om acht uur en staan om half elf voor de deur in de Noormannenstraat in Leuven.
We drinken lekker koffie, lunchen uitgebreid en gaan dan met Guy Leuven onveilig maken. Mieke is vrij, maar heeft morgen college en moet het een en ander voorbereiden voor haar studenten. We maken een stadswandeling en genieten van alle oude gebouwen.
Tot slot belanden we in café 't Poske', waar de mannen een (misschien wel meer) Stella Artois drinken. Het is een café, zoals we ons een echt bruin café voorstellen.
Daarna gaan we nog even naar een van de beste café's van Belgie: café Cambrinus op de grote Markt. Guy schrijft elke veertien dagen in het blad Leuven Actueel een stukje. Deze week gaat dat over dit café. De mannen drinken een triple.
Daarna wandelen we naar hun huis. Onderweg koop ik een Hollandse bos tulpen voor
Mieke. We krijgen een heerlijke maaltijd voorgeschoteld. Cote de boeuf, veldsla, biefstuk en
aardappelcroquetten. Daarna gaat Mieke naar een vergadering van de SPA (Onze Partij van de Arbeid). Wij wassen af, drinken koffie met een stukje gebak van een van de beste bakkers van
Leuven.
Daarna zitten we nog tot in de late uurtjes over van alles en nog wat te kletsen. Wat een heerlijke mensen.
Woensdag 7 december
ontbijten we bij Guy. Mieke is naar haar werk. Om negen uur vertrekken we met
een verse thermoskan koffie richting Frankrijk.
Het regent en de lucht ziet grijs. Op de rondweg van Brussel komen we in een kleine
file terecht. Via de A7 langs Bergen (Mons) en Valenciennes rijden we over de tolweg A1 richting Parijs. Het is half twee en besluiten niet de ring te rijden, maar sturen over de A3, A86 en nemen
afslag 9 naar de N20.
In minder dan 35 minuten zijn we langs Parijs. Werkelijk een aanrader rond deze
drukke tijd. We krijgen in de loop van de middag nog een aantal fikse buien.
Om vier uur stoppen we op de camperplaats in Lamotte Breuvon, een klein dorpje 40
km voorbij Orleans. We hebben er ruim 500 km opzitten en vinden het welletjes voor vandaag.
De camperplaats staat echter vol plassen. We besluiten op het parkeerterrein ervoor te gaan staan. Daarna maken we een wandeling
en halen een vers bruin stokbroodje bij de warme bakker en lekkere paté en kaasjes bij de Carrefour.
Vanavond bospaddenstoelensoep en daarna vers stokbrood met kaas, paté en balletjes gehakt.
We zijn moe en liggen om half negen al op bed. Piet kijkt nog naar het debacle Ajax. Ik hoor al lang niets meer.
Donderdag 8 december zijn we om kwart over zes al wakker. We besluiten op te staan.
Om kwart over zeven rijden we. Het is nog aardedonker. We realiseren ons, dat we
de laatste jaren helemaal niet meer in het donker gereden hebben. (we tellen Gorinchem en Wadenoyen even niet mee)
Het is mistig en het miezert. Oppassen dus. Gelukkig is Piet een goede chauffeur.
In de loop van de dag wisselen regen, mist en een flauw zonnetje elkaar af.
We rijden over Perigueux, Bergerac en dan binnendoor over Fumel. Het is ondanks
het weer een prachtige rit.
Om drie uur zijn we bij Inek en Wiebe. Het is altijd heerlijk hier te zijn. Het is een beetje thuis. We worden ’s avonds verwend
met een heerlijke quiche en kletsen lekker bij.
Vrijdag 9 december:
Een heerlijke dag. De zon schijnt lekker. ’s Middags maken we met Inek en de honden een lange wandeling door de velden. ’s Avonds eten we verse bloemkoolsoep en preischotel uit de oven. Daarna settelen we ons voor de buis om ‘The voice of Holland’ te kijken en te luisteren.
Oh Sanne, je had er bij moeten zijn. Jouw mening had er echt aan bijgedragen.
Zaterdag 10 december:
gaan we weer anroet. We hebben een camperplaats gevonden in Latour de Carol, ten oosten van Andorra. Helaas is deze camperplaats dicht, terwijl het boek van de NKC anders vermeldt. We besluiten door te rijden naar Cambrils in Spanje.
We hebben daar a.s. maandag afgesproken met Ton en Stennie de Jong.
Het wordt weer een flinke rit. Om half acht ’s avonds zijn we op camping LaLlosa in Cambrils.
We zoeken een plekje. Dat valt niet mee, want de plekken zijn maar 7 meter diep en met onze bagagebox staan wij een stuk op het doorgaande pad. Dat moet dan maar. Het is niet druk.
Zondag 11 december staan we op met een staalblauwe hemel en een zon, die moeizaam omhoog kruipt. We maken een lange wandeling over het strand en de boulevard naar de haven.
Het is gezellig druk. In de toppen van de palmbomen maken een grote zwerm groene vogels (parkieten?, beo’s?) zoveel lawaai, dat mensen stil staan om omhoog te kijken. Er zijn veel winkeltjes open en Piet koopt zijn eerste Spaans-Italiaanse ijsje van deze vakantie.
Onze zomerjacks zijn eigenlijk te warm, maar zonder jas gaat net niet.
Terug op de camping zetten we de stoelen buiten. De honden hebben het moeilijk. Van alle kanten komen zwerfkatten ze bekijken. Gelukkig zitten Koos en Arie vast aan dikke bomen. We eten buiten en koesteren ons in het warme zonnetje, tot de wind het te fris maakt.