Een weekje in Los Alcazares
Maandag 4 februari 2013:
Heerlijk geslapen, weer het klokje rond. en....................... de wind is gelukkig gaan liggen.
We ruimen op en drinken koffie in een klein cafeetje, waar ook wifi is. Op de tablet ziet
Piet, dat Feyenoord gewonnen heeft met 3-1. Ik kijk de post na. We besluiten geen nieuwe receiver te kopen, maar het even drie weekjes zonder tv te doen. We hebben thuis nog een receiver en die
willen Berry en Franka over drie weken vast voor ons meenemen.
We rijden vandaag naar Los Alcazares, een dorpje aan de kust net boven Cartagena. We vinden een heerlijke plek op een klein pleintje. Er staan
vijf campers. De stoelen
gaan naar buiten en we zitten de hele dag in de zon. 's Avonds staan we met negen campers in totaal.
We staan naast een militair vliegveld. Het is mooi om te zien hoe er geoefend wordt in
formatie vliegen. Het geluid nemen we voor lief. En 's avonds is het rustig tot negen uur 's morgens.
We ontmoeten Wim en Tonnie, Piet en Annie, Ben en Suzanne en Bram en Marianne. De laatsten zijn ook vrienden van Thole en Everdien. De wereld blijkt toch steeds weer klein.
Van Wim en Tonnie krijgen we een reserve receiver te leen. Weliswaar op 220 volt, maar we kunnen in ieder geval woensdag voetbal en donderdag 'Wie is de mol' kijken.
We bellen vanavond naar ome Nico. Hij wordt vandaag 86 jaar. We kletsen nog over opa en allerlei andere zaken. Om half tien liggen we en we worden
Dinsdag om half tien wakker. Vandaag eindelijk het weblog bijwerken en verder genieten van een echt warme dag met strakblauwe hemel.
Het is zo zondag (10 februari 2013). De weken vliegen voorbij. We hebben een heerlijke week doorgebracht op het pleintje in Los Alcazares.
Het is gezellig met elkaar en we genieten van alle (soms sterke) verhalen van mensen die al jaren en jaren overwinteren..
Als we dinsdag uit de stad terugkomen rijdt Piet met de scooter het achterlichtje van het scooterrek eraf. Potverdikkie, denk ik.
Maar al snel staan Wim en Bram erbij en wordt een en ander vakkundig gerepareerd. Zo werkt het in een kleine gemeenschap.
We leren nog veel meer deze week. Wat te denken van:
● erwtensoep, rundvlees, hachee koken in de
camper en het laten stoven op een plaatje met 4 waxinelichtjes eronder;
● Aardappelen 10 minuten koken, gas dicht en 10 minuten laten staan. Ze zijn dan
gaar;
● Je camper altijd met de cabine in de zon zetten. Flessen water op het dashboard en
je kunt je haar wassen of afwassen zonder gas te gebruiken;
● Een broek op de markt kopen zonder te passen. Als je de tailleband om je nek doet
en hij is 2 cm breder, dan past hij. Het klopt inderdaad;
● Nooit zwaaien naar de politie en naar de guardia civil helemaal niet kijken. Anders
is de kans heel groot, dat we morgen worden weggestuurd.
Hahaha, het moet niet gekker worden!!!
Vrijdag komen er nog twee Hymers bij. Natuurlijk kent iedereen ze. het zijn Gradus en
Ans en Eddy en Gonny.
Als Piet Ans hoort praten, zegt hij dat ze uit onze buurt komt. Hij gaat een praatje maken en het blijkt een nichtje van Tonny Verheijde te zijn. Ze heeft vroeger in de Leliestraat naast ome Hannes en tante Adrie (hahaha) gewoond en kent oma Ruggenberg en Joop ook goed.
Ze wonen nu in Gorinchem Oost. Er worden tussen de twee veel oude verhalen opgehaald.
Zaterdagmorgen gaan we naar de markt in het dorp. Het is op loopafstand. Er zijn veel kramen met groeten en fruit en natuurlijk heel veel
kledingkramen. 's Middags komt er
weer een Hymer met een Duits kenteken en een Gazelle fiets achterop. En ja hoor, natuurlijk zijn dat Wim en Geertje. Joho, 't wordt tijd dat we weer gaan rijden.
Zondag gaan we op de scooter naar een grote rommelmarkt aan het eind van het dorp. We kijken onze ogen uit. Het lijkt of we terug zijn in de tijd.
Nieuwe agenda's
vanaf schooljaar 2001 - 2002 en inktlinten voor de typemachine. We kopen een nieuw hoesje voor mijn telefoon, een doos dvd's en batterijen.
Maandag 11 februari vertrekken we om 9 uur. We nemen van iedereen afscheid. Een ding is zeker: als we deze mensen de volgende keer weer zien, roepen zij natuurlijk: 'Kijk, daar komen Piet en Elly'.
We maken een mooie rit langs de kust en we genieten volop. De kust is hier zo grillig en rotsachtig.
Net na de middag komen we in Garrucha. Helaas, ook hier mogen we niet meer op het strand staan. We vinden wel een plekje aan de haven midden in
het stadje. Ook leuk
natuurlijk. Morgen een dagje winkelen.
Er staat vandaag nog steeds veel wind en tegen de avond koelt het hard af. 's Avonds
pikken we nog een boulevardje en zitten we bij de bibliotheek om de post te bekijken en even met de meiden te appen.