Week 5 vervolg Van Corum naar Göreme Cappadocië
woensdagavond
donderdagmorgen
We halen de campers en besluiten te blijven slapen op het parkeerterrein bij de moskee. Een prima plek en dan kunnen we morgen een krant kopen.
's Middags gaan Piet en ik samen de stad in en bezoeken de oude moskee en bewonderen de klokkentoren.
Het stadje is weer net zo gezellig als alle Turkse stadjes, kleine winkeltjes, overdekte markten, veel eethuisjes met heerlijke kebab, waar Piet nooit langs kan. En bijna altijd is er daar weer een Turk, die Duits of Vlaams spreekt en dan is een broodje kebab afslaan toch erg moeilijk en onbeleefd.
Dus zitten we ook hier weer aan de kebab en thee en maken we een gezellige Vlaamse babbel. Bij een internetwinkel zien we buiten een automaat waar je voor 1 Tl (€ 0.37) je telefoon kan opladen. Van Apple tot Samsung aansluitingen. Je kunt het zo gek niet noemen.
Wij nemen nog steeds een flesje water mee, maar overal kan men water drinken. Vaak hangt er ook een bekertje bij.
Alles bij elkaar hebben we weer een bijzondere dag beleefd vandaag. Morgen naar het Boğazkale Nationaal Park.
Donderdag 25 september:
We gaan samen op pad om bij een kiosk twee kranten te kopen. Een beetje nieuwsgierig zijn we wel. En inderdaad, we staan er uitgebreid in.
Via Sungurlu en de D785 door een prachtig afwisselend landschap zijn we rond half elf in het park van Boğazkale. We betalen acht Tl p.p. entree. Alle voornaamste vroeg-Hettische nederzettingen zijn hier bij elkaar. Imposante dubbele muren, de Koninklijke Poort, de Leeuwen Poort,
de Sfinxen Poort en de Yer Kapi )een ondergrondse toegangspoort' omringen de oude stad van de Hettieten. We kunnen het hele park met de camper rondrijden. Men is ook bezig met een nieuwe opgraving. Een Duitse studente archeologie, die hier vakantiewerk doet, vertelt over hun werk daar.
Het is een bijzondere ervaring te staan op een plek die in 1180 voor Christus is verwoest. Wat moet zich hier allemaal afgespeeld
hebben in zo´n prachtige omgeving.
Aansluitend rijden we naar Yazikaya. Het is een klein openluchtmuseum in de rotsen op drie km afstand van het park. De godentempel uit de 13e eeuw voor Christus toont fijne reliëfs van Hettische goden en godinnen.
Om drie uur vinden we het welletjes voor vandaag en gaan we op zoek naar een plekje om te slapen. Dit vinden we in Çiçekdaği in een kleine bungalow wijk met veel open stukken grond.
De stoelen neerzetten, een glaasje inschenken en de dag nog eens laten passeren lijkt ons een prima idee.
Net als we zitten krijgen we visite van een Turkse man, die in Duitsland heeft gewoond. Hij brengt druiven en meloenen mee. We gaan er bijna aan wennen steeds iets van eten te krijgen.
Hij pakt een kruk en dat wordt letterlijk zijn praatstoel. Hij is niet meer weg te krijgen.
Na een uur kunnen we nog even met zijn vieren in het zonnetje nagenieten.
coordinaten Verkoy N 39°36.703 E 34°25.848
Vrijdag 26 september:
Vandaag rijden we dan echt Cappadocie binnen. We nemen de snelweg en zijn om twaalf uur in Göreme.
We eten op een parkeerplaats met zicht op de rotswoningen en de grillig gevormde uitsteeksels, die de natuur na vele vulkaanuitbarstingen geproduceerd heeft.
We gaan naar camping Dilek. Hier hebben Simon en Minke ook gestaan. Er is een wasautomaat en wifi. Twee onontbeerlijke zaken als je lang onderweg bent.
Coordinaten camping Dilek N 38°38.693 E 34°50.071
We worden hartelijk in het Vlaams ontvangen door Hanin, de eigenaar. Hij vertelt een en ander over ballonvaarten, excursies, etc.. Er zijn vanmiddag nog wat plekken vrij en Piet en Ineke besluiten vandaag gelijk de ballonvaart te maken. Dit blijkt achteraf een goede keus, een strakblauwe lucht en weinig wind zullen we de komende dagen niet meer zien.
Om vijf uur vertrekken de twee. Een half uur later varen er ruim veertig ballonnen in de lucht. Een prachtig gezicht.
Om zeven uur komen twee enthousiaste ballonvaarders terug. We drinken bij ons in de camper een wijntje en horen de verhalen aan.
Deze belevenis zullen ze niet gauw vergeten.
Zaterdag 27 september: was- en poetsdag.
Zondag 28 september:
Het regent. De temperatuur is gezakt naar 16°.
Ineke en ik besluiten naar de hamam te gaan en ons lekker te laten verwennen. De eigenaar van de camping brengt ons naar Avanos.
We zijn de enige twee bezoekers. In de kleedkamer staan de slofjes en de hamamdoek al klaar. Eerst krijgen we een kleimasker, daarna mogen we op een warme marmeren plaat lekker ontspannen.
We worden helemaal gescrubd en daarna met warm water afgespoeld. Dan gaan we weer naar de warme plaat en worden we van kop tot teen in een schuimlaag gelegd. En dan begint de massage.
Door de harde ondergrond is wegsoezen niet aan de orde, maar het voelt goed.
Als we van de plaat af willen, glijden we er bijna af. De masseuses lachen en houden ons gelukkig op tijd tegen. Na het afspoelen krijgen we nog een koud waterbad en tot slot een heerlijk warme douche.
Als we zijn aangekleed, staat het glaasje Turkse thee voor ons klaar.
Na ruim twee uur zijn we weer terug op de camping. Harrie heeft een filmpje gekeken en Piet heeft zich vermaakt met Radio 1 Sport op zondag via de laptop. De schotel werkt hier echt niet meer. Geen Expeditie Robinson of Nieuwe buren meer. Het regent nog steeds.
Maandag 29 september:
Het is nog steeds somber weer. Vanmorgen verschoon ik ons bed en doe de was gelijk in de wasmachine. Het rotding weigert steeds te centrifugeren, dus moet ik de was drijfnat ophangen. Nu maar hopen, dat het droog blijft vandaag.
Vanmiddag laten we ons naar Avanos brengen om te winkelen. Hanin, de beheerder, brengt ons.
In plaats van naar het centrum, brengt hij ons naar het keramiekmuseum en de keramiekschool in Avanos.
We krijgen daar een rondleiding en daarna mogen we winkelen. Grr verkooptechniek, weet ik gelijk, daar zijn we voor gewaarschuwd, maar we volgen hem toch. De rondleiding en het bezoek in deze ondergrondse school is echter de moeite waard. Een prachtige locatie, veel mooie gebruiksvoorwerpen uit de Hettische tijd. Ook in de school kijken we onze ogen uit.
Een uur later stappen we in de auto van Hanin. Eindelijk winkelen. Nee, zegt Hanin, we gaan eerst nog naar een tapijt coöperatie. We kijken elkaar aan en........... we zijn allemaal stom.
Bi de coöperatie worden we verwelkomd door een Turkse, die haar jeugd heeft doorgebracht in de textielindustrie in Enschede. Ze spreekt perfect Nederlands en haar enthousiasme over het vak brengt ze op ons over. We zien het knopen van wollen en katoenen tapijten, maar ook hoe de cocons van de zijderups worden behandeld.
Daarna volgt natuurlijk de gebruikelijke show van tapijten. We krijgen zelfs een glaasje wijn aangeboden. Ik zie een hele mooie rood met blauwe van zijde, 225 knopen per vierkante centimeter. Past echt in onze kamer. Voorzichtig vraag ik, wat het kost. Omgerekend € 35.000,-. Net iets te duur dus.
Eindelijk om half vier zet Hanin ons in het centrum bij de hangbrug van 200 meter lengte af.
We slenteren door het stadje. We zien een standbeeld van de twee ambachten± tapijten en keramiek. Zijn eigenlijk alle vier een beetje gaar van twee uur musea en verkoopbabbels. We doen dus de nodige inkopen en pakken de bus terug naar Göreme. We betalen omgerekend € 1,10 p.p voor 10 km met de bus.
's Avonds gaan we uit eten in Göreme.
Dinsdag 30 september:
Een stralende dag. Om half zeven vanmorgen zien we de ballonnen al overvaren.
Om kwart over negen staan we klaar voor een dagje Cappadocië. We gaan met de Renault Symbol en Hanin rijdt ons. We gaan eerst naar de rode vallei.
We wandelen en klimmen naar een kerk, een postkantoor voor duiven en een kapel in de rotsen. Het kost mij wat moeite, maar ik kom met hulp van Piet en af en toe een duwtje van Ineke toch overal in.
Dan rijden we naar de liefdesvallei. Weer zulke mooie uitzichten.
We bezoeken Űrgüp en eten er een heerlijke pizza tussen de middag. Dan gaan we naar de cave Turasan om wat wijn te proeven en natuurlijk te kopen.
In Uchisar drinken we appelthee en raken nog steeds niet uitgekeken. De grillig gevormde uitstekels met soms een grote hoed op blijven boeien.
Tot slot staat een bezoek aan een onyx bedrijfje op het programma. We zien een onyx ei maken. De man heeft alleen een hoed van papier op. Verder geen bescherming voor oren of luchtwegen. Ineke mag ook eens proberen hoe je onyx afslijpt.
Om half vier zijn we terug op de camping. Moe maar met een hoofd vol opgedane indrukken. Tot zes uur zitten we nog buiten in de zon.
Morgen nog een rustdag en dan gaan we richting Sultanhani.