Zondag 1 december:
Na ons zondag ontbijtje met een gekookt eitje, jus d'orange en een stukje roggebrood rijden we om tien uur de Donk uit nagezwaaid door de buurtjes Teunie en Teus.
De zon schijnt en het is heel rustig op de weg. We hebben gekozen voor het voordeel van zondag: heel weinig vrachtverkeer.
Het valt ons steeds vaker op, dat de Poolse vrachtauto's wel rijden en het lijken er steeds meer te worden. Hebben zij ontheffing??? Toch eens aan René vragen.
Om een uur stoppen we bij Van der Valk in Nazareth om te lunchen. Het is zo druk op de parkeerplaats (ook een gevolg van alle vrachtauto's, die niet mogen rijden) dat we dubbel moeten parkeren achter een paar vrachtauto's.
Gelukkig hebben we vanuit het restaurant uitzicht op de camper. Wat is het toch een plaatje!!!
Om drie uur parkeren we onze Hymer achter die van Greta en Pieter in Eps.
We worden hartelijk begroet. De stroomkabel voor onze camper ligt al klaar. Wat een luxe.
Ze hebben een immens grote diep tuin. Arie kunnen we zonder problemen buiten laten. Er is genoeg te snuffelen en te verkennen.
Even later zitten wij aan de koffie in de gezellige woonkamer. Ondanks dat we elkaar drie jaar geleden maar twee keer hebben gezien, is er genoeg gespreksstof en voelen we ons snel thuis.
Greta en Pieter verrassen ons met een heerlijke maaltijd: zalm met venkel en een saus van tomaatjes, ansjovis, pepertjes en kappertjes. Daarbij witte rijst.
Als dessert is er in Frankrijk natuurlijk een kaas.
Met elkaar kijken we nog naar het spannende laatste deel van Spinoza III.
Maandag 2 december:
Hiep, hiep, hoera Liset is jarig.
We ontbijten in de camper. Piet maakt met Pieter een lange ochtendwandeling met Arie. Ik maak yoghurt en daarna drinken we nog koffie met elkaar.
Om half elf nemen we afscheid. Pieter en Greta, nogmaals bedankt voor alle goede zorgen en gezelligheid. Het is voor herhaling vatbaar.
We rijden vandaag naar de camperplaats in La Suze sur Sarthe.
Het wordt een mooie rit door het glooiende landschap van de Somme. Later op de dag wordt het de Sarthe. Om half vijf zijn we op de camperplaats. We zijn de enige gasten.
We maken de camper woonklaar. Er is stroom en de schotel gaat uit. We luisteren graag naar de top 2000 op radio 2.
Maar eerst maken we een wandeling naar het dorp, klein maar gezellig en twee luxe bakkerijen. Dus morgen heerlijk verse broodjes.
Dinsdag 3 december:
Het is mistig. Erg mistig. We rijden om half tien weg. Onderweg komt het zonnetje al gauw te voorschijn. Het landschap blijft glooiend met prachtige vergezichten. Langs Saumur en Poitiers rijden we om half vijf Rouzède in.
De school waar Monique in woont zien we gelijk.
Het is erg leuk elkaar na 14 jaar weer te zien. Ook Hielke, de jongste zoon, is thuis.
Arie maakt kennis met Diesel, de 12 jarige Maltezer van Monique en dat klikt gelukkig goed.
Aan de keukentafel komen al gauw de verhalen uit de tijd toen wij in de Sperwerlaan en zij in de Koekoekstraat woonden.
Om zes uur is de school uit. Op woensdag is er geen school, dus kan Piet de camper achter op het schoolplein parkeren. Een prachtige plek met stroom van de gemeente. De kachel gaat aan, want het koelt 's nachts af naar 4°. Brr
Om half elf lopen wij over het schoolplein naar onze villa op wielen. Het is mooi geweest vandaag.
Woensdag 4 december:
Voor het ontbijt gaan Monique en ik de honden uitlaten in het bos. We rijden aansluitend naar de Intermarchee om broodjes en boodschappen te doen. We ontbijten daarom pas om half elf.
Het wordt weer een heerlijke dag, een staalblauwe lucht en de zon.
Aan het eind van de morgen komt Mijke uit Royan met haar hond Juna.
Zij en Piet herkennen elkaar nog van de Leerdamse zwemlessen.
Monique en Mijke nemen ons mee in de auto om de omgeving te laten zien. We rijden langs de golfbaan, waar Monique heeft gewerkt en over kleine landweggetjes naar een vakantiepark waar Monique ook werkt.
Als we terug zijn lunchen we en gaan we met de drie honden een lange boswandeling maken. Ik krijg een paar laarzen van Monique, die me uitstekend passen. Het blijkt nodig, want het is best drassig in het bos.
Om half vier zijn we moe maar voldaan terug.
Na het eten 's avonds zitten we nog gezellig aan de keukentafel. Allemaal met een leptop, telefoon of tablet. Morgen weer anroet. Monique, bedankt voor twee heerlijke dagen.
Donderdag 5 december
Na een ontbijt met verse croissants en nog een echt bruin broodje van de bakker mee, worden we om tien uur uitgezwaaid door Monique en Mijke.
De zon schijnt, de lucht is weer blauw, maar dat verandert al snel in dikke mist. Pas na de middag trekt het op. We stoppen in Bordeaux bij 'Narbonne accessoires' om een filter voor de gasfles te kopen. In Marokko is het propaan niet zo schoon als in Europa en Hymer campers blijken hier gevoelig voor. Er komt vocht in de leidingen en dan kan het gebeuren, dat koelkast en kooktoestel niet meer werken.
Bij Pieter hebben we zo'n filter in de gids van Narbonne acc. gezien. Helaas zijn ze niet in voorraad.
We besluiten Kees in te schakelen, zodat hij er een mee kan nemen eind december.
De camperplaats,die we voor vannacht op het oog hebben, is die in Arzac-Arraziguet. Er is stroom en het belooft vannacht weer flink te vriezen. Bij aankomst is er alleen een parkeerplaats midden op het dorpsplein. Het is pas half vier, dus we rijden door naar Lhers in de Pyreneeën.
Na Pau wordt de weg drukker, smaller en moeten we flink klimmen. Als we tegen zessen de afslag nemen naar Lhers is het al donker. Nog maar zeven km zeggen we tegen elkaar.
Maar... na twee km zien we wat sneeuw in de bermen. Nog geen km verder wordt de weg steeds smaller door de sneeuwmassa aan de kant. Er is een groot probleem: we kunnen nergens draaien, dus we moeten door. Na vijf km is er gelukkig een zijweg. Ik stap uit om te helpen met keren en zak gelijk tot aan mijn knieën in de sneeuw. Wat een ellende.
Gelukkig gaat alles goed en rijden we de vijf km weer terug naar de N134.
Op het kleine dorpspleintje van Cette Eygun, net voor de Spaanse grens, parkeren we om half acht. We zijn beiden doodmoe van het turen en de spanning.
We kijken nog naar Robinson en liggen om tien uur plat.
Vrijdag 6 december:
Oh ja, gisteren was Gert jarig. Helemaal vergeten, dus vanmorgen snel een sms gestuurd.
Vandaag staat Burriana als einddoel. De rit gaat over Huesca, Zaragoza richting Valencia.
Een prachtige vierbaansweg, dus 500 km moet geen probleem zijn.
De temperatuur scheelt in de loop van de dag tien graden met gisteren. De zon schijnt en het is behoorlijk warm achter het glas.
Tussen de middag eten we op een grote parkeerplaats een boterham. Er is een outlet van schoenen en sportkleding. Ik koop een paar leuke zwarte laarsjes.
Bij de Repsol wisselen we de Spaanse gasfles.
Om vier uur rijden we Burriana binnen. We stoppen bij de Liddl om boodschappen voor het weekend in te slaan. Helaas is hij dicht, net als de Mercadonna en alle andere winkels. Is het een feestdag vandaag??
Als we de camperplaats in zicht krijgen, weten we het al: Ook hier mag niet meer geparkeerd worden. Er staan grote hekken om het terrein.
We besluiten door te rijden naar twee camperplaatsen, elk zeven km verder naar het zuiden.
Ook deze zijn er niet meer. In Moncofar is echter wel een prachtige boulevard en geen verbodsborden. Vanavond dus voor het eerst weer inslapen met het geluid van rollende golven.