Wij zijn klaar voor de reis in de tijd
Week 3: Lucca, Rome, Modena, Breitbach en de terugreis
Zaterdag 9 mei 2015:
Om drie uur zijn we terug van Lucca op het parkeerterrein in S. Guilliano Terme. Ik vind dichtbij een restaurantje, waar ik van internet gebruik mag maken.
Het restaurant zelf is al dicht, maar ik mag voor het restaurant aan een tafeltje zitten. Ik krijg een fles water. Lief, want het is vandaag 28°.
Om half vijf staan twee weken 'anroet' op het weblog.
Als ik bij de camper terugkom, heeft Piet de fietsen al op de camper gezet.
We besluiten nog naar Peccioli te rijden. Dat is maar 45 km. Het is het parkeerterrein van 'Parco Preistorico', een park met dieren uit de prehistorie.
Er staat nog een camper, een Esprit RT 7244, dezelfde als wij in 2007 kochten. Het zijn twee aardige mensen uit België.
We kunnen op het gras staan, hebben water en stroom en een heerlijke avond.
Zondag 10 mei:
De beheerder van het park komt een folder brengen. We lezen, dat een overnachting € 5,- kost. Een koopje voor zo'n plek met water en stroom.
Als we echter het park bezoeken, mogen we twee nachten gratis staan. Entree voor twee personen € 8,-.
We wandelen dus gezellig door het park, wat vandaag helemaal wordt ingenomen door Italiaanse families op picknickkleden. Ook hier is het Moederdag.
Deze vogeltjes hadden hun nestje in de rotsen op het park. Wat zijn het?
De rest van de dag brengen we wisselend in en uit de zon door. Ik heb heel veel last van hooikoorts deze reis. De pollen vliegen om onze oren. Morgen maar extra papieren zakdoekjes kopen.
We maken een planning van waar we nog heen willen, want de dagen vliegen om. Dan beseffen we ook dat Hemelvaartsdag en de Pinksterdagen dure overnachtingen zijn op de ACSI campings.
We vinden echter allebei, dat Italië zonder Rome niet kan, dus gaan we morgen vroeg weg om 350 km naar Rome te overbruggen.
Maandag 11 mei:
Om acht uur rijden we. Het wordt weer een warme dag. De Tomtom stuurt ons over de P14 naar Cecina. Wat een ellende. De weg is smal en heel slecht. Omdraaien is geen optie. Om negen uur hebben we 30 km afgelegd.
We stoppen om eerst een kop koffie te drinken en een beetje bij te komen van het ingespannen alle gaten vermijden. Gelukkig waren er maar twee tegenliggers.
Daarna gaat de reis heel voorspoedig. Over de S1 zijn we om half twaalf in Grossetto. We doen boodschappen bij de Lidl. Met een tussenstop voor de lunch staan we om half drie voor de ingang van camping Flaminio in Rome.
De eerste twee nachten zijn nog ACSI tarief, maar woensdagnacht moeten we het volle pond betalen. In eerste instantie denk ik dat het € 26,- is. Nu ja, dat kan er nog wel af. Daarbij komt, dat de receptioniste vertelt, dat camping Tiber (wel goedkoop tarief tot eind juni) gesloten is.
We zoeken een plekje. Het is erg druk en ook hier overal pluisjes in de lucht en op de grond.
Er zijn genoeg wasautomaten, dus ik trek gauw het overtrek en het laken van bed. Na een week hebben we toch weer een trommel vol.
Als de was draait gaan we naar het info-point. Hier krijgen we goede informatie over hoe we naar Rome kunnen gaan.
Er wordt zelfs voor ons gebeld, of Arie mee mag in de toeristenbus. Dat kan, in de bench, dus kopen we een kaart voor 48 uur en kaartjes voor de metro en de bus de eerste dag.
Na een uur is de was klaar. We hangen hem nog buiten op. Om half zeven is alles droog en het bed weer opgemaakt.
We maken een praatje met onze Franse buren. Zij hebben ook een ACSI-kaart, maar gaan morgen naar een andere camping. Mevrouw vertelt, dat ze ruim € 40,- moeten betalen. Ik pak mijn foldertje erbij en merk, dat ik me goed vergist heb. Met Arie erbij kost het ons € 44,-. We slapen er eerst maar eens een nachtje over.
Dinsdag 12 mei :
We besluiten te verkassen naar camping 'Happy Holidays', elf km hier vandaan. Daar geldt de ACSI prijs tot eind juni. Dan houden we vandaag nog een rustdag en gaan we woensdag en donderdag naar Rome.
We zijn gauw weer startklaar. Ook de Franse buren gaan vanmorgen naar dezelfde camping.
Om half elf zitten we op 'Happy Holidays' aan de koffie. Hier gelukkig geen pluizen, wel een heerlijk zwembad, waar we om half twaalf in liggen. Verder een echte luierdag. Lezen, spelletje, wijntje en lekker eten.
Woensdag 13 mei:
Om 7.15 uur loopt de wekker af. Gisteravond hebben we de tas (bench) al klaar gezet. Flesjes water, koekjes en eten voor Arie. De rest zien we onderweg wel. Om acht uur lopen we rustig naar de ingang. De shuttlebus staat al klaar. Wij zijn de laatste passagiers, dan is hij vol en rijdt weg.
Om kwart voor negen zitten we in de trein naar Flaminio bij Piazza del Popolo. Bus en metro vanaf deze camping niet nodig.
We lopen door de Via del Corso naar de Trevi fontein. We passeren al drie mooie kerken, maar ook H&M, Bata, Desigueal en nog veel meer bekende winkels.
Onze teleurstelling is groot, als we bij de Trevi fontein komen. Hij is leeg en staat volledig in de steigers.
Dat is toch ook een bijzonder gezicht. Er is een apart stukje gemaakt, waar iedereen nog zijn muntje achterwaarts kan gooien en een wens doen.
We wandelen verder, drinken een cappuccino en gaan dan op zoek naar de gele toeristenbus: Roma Christiana.
We worden van het kastje naar de muur gestuurd. Nergens een bord of kenmerk van deze maatschappij. Dan zien we een medewerker van de maatschappij op het Piazza Venetia. We sluiten ons aan bij de wachtenden.
De ene toerist zegt, dat de Paus vanmorgen een toespraak houdt op het St Pietersplein. Daar zijn alle bussen naar toe. Een ander vertelt, dat een gele bus is uitgevallen door panne. De medewerker zegt niets en kijkt strak voor zich uit. We wachten maar geduldig af.
Om half elf komt de bus aanrijden. We vinden een plaatsje bovenin. Lekker in het zonnetje.
Zo, dat is dat. Nu laten we ons gewoon lekker rondrijden. De hele route.
Om half een stappen we uit bij het Piazza Venetia. We lopen naar het Forum Romanum en gaan dan langzaam aan richting Via del Corso. Het is inmiddels tijd om te eten, dus zoeken we een pizzeria in een van de kleine straatjes.
We zijn alle drie moe van de warmte en de drukte van deze gigantische stad.
We besluiten rustig aan richting trein te lopen en onderweg nog wat te winkelen.
Om half vier nemen we de trein terug. Als we bij station Prima Porto uitstappen zien we dat de shuttlebus pas om half zes komt. Gelukkig is er een restaurantje in de buurt, in de schaduw. De cappuccino en het wijntje is er prima. Hier horen we ook, dat camping Tiber niet dicht is. De camping heeft heel veel bootvluchtelingen opgenomen. Zij verblijven in de huisjes en stacaravans. De camping is verder gewoon open.
Om half zes stappen we in de shuttlebus en om zes uur zitten we voor de camper. Alle drie uitgeteld. Arie gaat plat in het gras. Wij gaan lekker douchen.
Morgen nog een dagje Rome. Nu zonder Arie
Donderdag 14 mei:
Het is een raar gevoel om zonder Arie weg te gaan. Ik neem het telefoonnummer van de camping mee. Je weet maar nooit.
Sinds gisteravond hebben we nieuwe buurtjes op de camping: Sue en Dick. Zij gaan vandaag ook naar Rome.
We drinken met elkaar koffie vlakbij de Trevi fontein en dan gaat ieder zijn eigen ding doen.
Wij gaan met de toeristenbus naar het Colosseum. Tenminste, dat is de bedoeling. De bus komt pas om 10.20 uur. Het is zo druk op de weg, dat we rond 11.15 bij het Colosseum zijn. Gelukkig zien we de rij mensen voor een kaartje vanuit de bus. We hoeven elkaar niet eens aan te kijken. We gaan door naar het St. Pietersplein. Om precies 12.00 uur zijn we daar. De klokken luiden.
Ook hier is de rij wachtenden zo lang, dat we moeten rekenen op twee uur in de rij.
We worden er moedeloos van.
Onze laatste hoop is nu gevestigd op Castel Sant Angelo. oorspronkelijk gebouwd in opdracht van keizer Hadrianus, om als zijn laatste rustplaats te dienen. Het is ook gebruikt als fort voor de Romeinse verdedigers tegen de Goten. Later werd het gevangenis, fort en pauselijke residentie. Er is een ondergrondse verbinding met het Vaticaan. Michel Angelo heeft hier de kapel ontworpen.
Zo gigantisch druk op het St. Pietersplein Kijkje vanaf Castel Sant Angelo
Onderweg naar het Castel struikel ik natuurlijk weer eens. Ik ga op mijn manier, dus verschrikkelijk lomp, tegen de grond. Mijn knie, pols en linkerborst klappen op de grond. Maar het ergst is de schrik van mij, maar ook van Piet.
We stoppen even in de schaduw, drinken wat en ik maak een en ander schoon. Dan gaan we verder. Piet gaat het Castel bezichtigen. Ik nestel me in de schaduw met de ANWB navigator van Italië.
Later lopen we langs de Tiber terug naar de Piazza del Popolo. We eten een stuk pizza en hebben om twee uur de trein naar Prima Porta. Om drie uur zijn we bij Arie op de camping.
Even bijkomen, dan wat broeken en truitjes wassen en bijkomen van deze (halve) dag.
Om zes uur komen de buurtjes terug.
We vragen ze voor een drankje. Het is erg gezellig. We proeven de Ercolani wijn uit Montepulciano en de Pecorino kaas uit Pienza.
Om half acht maken we met elkaar wat te eten en zitten we nog na negenen buiten.
Zulke momenten zijn om te koesteren.
Vrijdag 15 mei:
Vandaag gaan we richting Montepulciano. We doen rustig aan en vertrekken pas om tien uur. Bij Sutri is de weg afgesloten. De Giro d'Italia komt langs. Ja en dan is het voor Piet ook gebeurd. De camper wordt geparkeerd. We lopen flink omhoog naar het stadje om brood te kopen en te pinnen. Daarna pakken we een terrasje. De tour wordt om half twee pas verwacht.
Intussen bereikt ons het berichtje van Liset, dat ze pas volgende week donderdag geopereerd kan worden. Er is eerder geen plaats. Wat voelen we ons dan weer ver van onze meiden.
We lunchen eerst in de camper en dan staan we tussen alle Italianen langs de weg. De reclame karavaan komt voorbij met veel toeters en bellen. Om twee uur komt een kopgroepje van vier personen en na acht minuten het peloton met Contadore in de roze trui.
Het is tegen drieën, dat we met de camper weg kunnen rijden. Een chaos van auto's, die links, rechts, rechtdoor en over elkaar heen willen, zorgen voor behoorlijk oponthoud.
Wij vervolgen ook de zeer slechte SS2 en stoppen om half zes bij Bagno Vignoni. Een rustige camperplaats net buiten het dorp.
Zaterdag 16 mei:
Het is een bijzondere vakantie geworden. Vanmorgen merken we toch allebei, dat we graag in de buurt zijn, als Liset donderdag wordt geopereerd. We maken een reisplan. Piet wil heel graag naar het Ferrari museum in Modena. Dat kan morgen nog. Daarna gaan we rustig in drie dagen naar huis.
We overbruggen vandaag 305 km over de nog steeds slechte Italiaanse wegen. Ook nu zijn er weer flinke haarspeldbochten. Onderweg worden we ingehaald door de mooiste auto's: van Mercedes tot Lotus en Bugatti. Prachtig!!
We eten een kleinigheid in een voorstadje van Florence. Om drie uur zijn we het gedraai en gebonk zat en nemen we tot Modena Noord de autobaan.
De camperplaats Parco Ferrari lijkt bij het museum te horen, maar is er nog ruim twee km vanaf. Er staan vier Italiaanse campers. Of ze gestald zijn, of dat de mensen nog komen, blijft een verrassing.
's Avonds komt er nog een Nederlandse camper.
Zondag 17 mei:
Om tien uur staan we voor de
ingang van het Ferrari museum. We genieten er allebei van.
De auto's zijn prachtig. Daarnaast is er een 3D-film over de successen van Ferrari met muziek van Luciano Paverotti. Paverotti is in Modena geboren en gaf veel concerten bij Ferrari.
's Middags rijden we naar een camperplaats in Trento. Op het aangegeven adres met de bijbehorende coördinaten is alleen een filiaal van Carglass. We zijn moe en het is erg warm vandaag om te rijden.
Bah. Ik vind op twintig kilometer in Cortaccia een camping in de NKC/ACSI gids.
Om vijf uur hebben we een prachtig plekje op camping 'Obstgarten'. Jammer, dat de beheerder niet vertelde, dat we alleen voor de poort voor € 15,- konden overnachten. We betaalden nu € 36,70. Grrr.
's Avonds gaan we in het dorp de laatste Italiaanse pizza van deze vakantie eten.
Camping 'Obstgarten' Onderweg naar de Fernnpas 1209 m hoog
Maandag 18 mei:
We staan rustig op, ontbijten buiten, douchen nog uitgebreid en gaan dan over de Strada del Vino op weg naar Samnaun: een belastingvrij plaatsje op de grens van Italië, Oostenrijk en Zwitserland. De weg er naar toe is spectaculair. Bijna zeven kilometer klimmen we omhoog in zijn één met zeven behoorlijke haarspeldbochten. Het uitzicht op de sneeuw is prachtig. Eenmaal boven in Samnaun doet het niet onder voor San Marino en Andorra. Wij tanken wel af voor € 0.99 per liter. Dat zijn bijna Marokkaanse prijzen.
We rijden naar Kempten in Duitsland. Toch 330 km op de teller vandaag. Dat mag worden beloond met een Duitse schnitzel met frieten op de grote markt in Kempten.
Ik koop vandaag nog een internetbundel voor 1 dag in Duitsland. Ik krijg bevestiging, maar ook steeds berichten, dat ik € 0.24 extra moet betalen voor elke Mb die ik verbruik. Geen idee wat dat wordt, maar ik vind het heerlijk met de meiden te kunnen whats-appen.
Dinsdag:
Vroeg op. Om acht uur rijden we. Vannacht voor het eerst sinds weken heeft het geregend.
Het is wat koeler vandaag. Om te rijden prima.
Zeven uur en 470 km later houden we het om drie uur voor gezien in Mendig.
Een leuke gratis camperplaats. Stroom kunnen we via de muntautomaat kopen. Het is vlakbij het Lava-Dome, een museum over vulkanen. Dat bewaren we voor een volgende keer.
Vanavond kijken we naar Trijntje, maar schakelen om half tien over naar Herman de Blijker. Later horen we dat Trijntje het niet heeft gehaald. Verbaasd? nee, wij niet. Wel jammer.
Woensdag 20 mei:
Vandaag de laatste driehonderd kilometer van deze vakantie naar Italië. Om een uur vanmiddag draaien we de parkeerstrook van ons huis op.
We hebben prachtig weer gehad. Het rijden op de secundaire wegen in Italië heeft vaak het uiterste van ons geduld en veel stuurmanskunst van Piet gevergd, maar we hebben mooie dingen gezien en leuke herinneringen aan eerdere vakanties opgehaald.
Voorlopig gaan we de eerste maanden genieten van de zomer, voor de camper weliswaar, maar in onze tuin.
Voor wie de overnachtingsplaatsen met de coordinaten wil bekijken. Zie het tabblad coordinatiepunten reizen.
Bedankt voor het meelezen en meerijden.
Tot de volgende reis.