Week 5: Weerzien met Tafraoute
Vrijdag 20 februari wordt een spannende dag.
's Morgens worden we gebeld door Anke. Mijn moeder is vannacht zeven treden van de trap gevallen. Ze heeft zichzelf verbonden en is weer naar bed gegaan. Pas om acht uur vanmorgen heeft ze mijn broer gebeld. Die belde Anke en zo lag mijn moeder om elf uur in het Beatrix ziekenhuis in Gorinchem. Nu weten we dat alles erg is meegevallen. Niets gebroken, wat voor iemand van 91 jaar toch bijzonder is. Zondagmorgen mag ze alweer naar huis. Wel met hulp en niet boven slapen.
We laten alles een beetje bezinken en 's middags fietsen we naar het dichtstbijzijnde dorp EL Guerdane om een verjaarscadeau voor Pieter van Veelen te kopen. Na lang zoeken ziet Piet een wandelstok in 'n winkeltje hangen. Bingo! We hebben met z'n vieren al zoveel grapjes over onze leeftijd gemaakt, dat dit cadeau kan.
El Guerdane
Sprokkelen voor andere tijden
We fietsen terug naar de camper. Aan beide kanten van de weg staan grote gaarden met citroen- en sinaasappelbomen. De bloesem ruikt lekker.
Laat in de middag maken we samen een verbinding van de wifi-versterker en de dongel op een lange stok. Er overheen zetten we de bovenkant van een plastic waterflesje om vocht te weren.
Met twee handvaten (gekocht in een winkel voor hulpmiddelen voor ouderen) zetten we de stok vast. En.... het werkt goed. Alleen 's nachts is het vochtig en dan laten de handvaten los en ligt onze uitvinding in het stof.
Zaterdag 21 februari 2015:
Pieter van Veelen is vandaag jarig: 69 jaar. We zijn uitgenodigd om dit samen met Greta en Pieter te vieren.
Het cadeau vindt Pieter leuk. We drinken een wijntje en dan genieten we van een heerlijke Marokkaanse maaltijd: Balletjes in een saus van tomaten en heerlijke Marokkaanse kruiden. Daarbij verse doperwtjes en brood. Als dessert Franse crêpes met honing en / of sinaasappeljam.
Na de koffie gaan we dan toch echt weer naar onze camper.
's Morgens hebben we onze dongel weer aan een lange stok aan de camper vastgemaakt. Zo kunnen we via fb contact houden met Anke en Liset.
Later op de dag gaat het behoorlijk waaien. Weer alleen maar stofhappen in de camper. Bah
Een
kijkje in de tuin van camping 'Le Jardin du Koudya'
Zondag 22 februari 2015:
We gaan vandaag verder. Pieter en Greta gaan over de R105 naar Tafraoute. Wij gaan eerst naar Taroudannt. Daar is op zondag een grote souk. Het is erg warm vandaag. Na een uurtje hebben we het eigenlijk wel gezien. Elke souk heeft wel iets bijzonders, maar ze hebben ook allemaal straatjes met groenten, kruiden, plastic bakjes, tweedehands kleding (gekregen van de toeristen), koffietenten voor de Marokkaanse mannen en nog veel meer.
Koffietent voor Marokkaanse mannen
Hier worden nog sigaretten per stuk verkocht
cd's
tapijten en..............
gebruikte spuiten
Soms moeten we even geduld hebben om in te halen!
Links achter komt een kar ook gewoon tegen het verkeer in.
Wij nemen ook de R105 naar Tafraoute. We rijden Ait Baha in. Een stad met een aangelegd trottoir van twee km met gaten, waar bomen horen. Nooit afgemaakt. Ook staat er een groot gebouw. Dit herbergt een Office de Tourisme en de rest staat leeg. Vlak na deze stad krijgen we een wegomlegging. En dan rijden we ruim twee uur op een smalle weg met af en toe stukken grind.
. We draaien en draaien, berg op en berg af. Maar.... het landschap en de vergezichten zijn zo mooi. Overal amandelbloesem, arganbomen en kale bizar gevormde rotsen. Van veraf lijkt de bloesem op roze dotten met watten, die tegen de berg zijn geplakt.
Later tijdens de rit kennen we even een angstig moment. Van boven komt een steen op onze voorruit. Piet ziet hem aankomen en weet de auto recht te houden. De klap is hard. Toch rijden we eerst een eind door. Wonder boven wonder zit er alleen een kras en een putje op de ruit.
Onderweg krijgen we nog een berichtje van Pieter en Greta, dat het een mooie route is met een omleiding en dat er erg veel bochten zijn. Daar zijn we het helemaal mee eens.
Om vier uur zijn we op camping 'Le Granite Rose'. Omar, de beheerder, herkent ons gelijk .
We krijgen een tijdelijk plekje. Morgen komt 'ons' plekje vrij.
Maandag zetten we de camper op 'ons'plekje. De luifel gaat uit en blijft tot donderdag uitstaan. De fietsen worden van de camper gehaald. Het is prachtig weer. We meten vandaag ruim 25° in de schaduw.
Piet maakt een rondje op de fiets. Hij zegt gedag bij Klaas en Marion, die ook vlakbij ons op een vrije camperplek staan. Pieter en Greta staan een stukje terug richting stad.
s Middags fietsen we naar de stad. De winkeltjes zijn zo bekend voor ons. En zo leuk: de man van het schoenenstalletje herkent Piet en komt hem de hand schudden. Deze week zullen we hem nog een keer bezoeken want we willen sloffen voor Pitti meenemen. We drinken op een terrasje in de schaduw nous-nous, een koffiedrankje. Klaas fietst langs. Hij is naar de kapper geweest. Keurig geknipt voor dertig dirham (€ 2,70). Hij wijst Piet de kapperszaak en een uurtje later is Piet ook geknipt en geschoren voor twintig dirham. Haha Klaas, ook hier kijken ze de persoon aan!!
Uitzicht op de rotsen van graniet 's morgens en 's avonds
Dinsdag wasdag. Piet wandelt met Arie naar de stad om sla en tomaten te kopen. Ik ruim op, hang de was op. Daarna doe ik de camper op slot en op het alarm en loop Piet tegemoet.
Ik loop ook even bij Greta aan om gedag te zeggen. We kletsen gezellig en de tijd vliegt om. Dan zie ik Piet aankomen, zonder boodschappen en met een gezicht, dat niet veel goeds voorspelt.
Hij is langs een andere weg naar de camping gelopen. Heeft het luik open gedaan om Arie water te geven en toen.......... ging het alarm af. Alles op slot, geen sleutels en ook geen briefje, waar ik was. Dom, dom, dom.
Gelukkig kunnen we er om lachen. Piet is niet snel boos te krijgen, maar een briefje vergeet ik niet meer in het vervolg.
's Middag komen Klaas en Marion aan op de motor. We drinken koffie en verse sinaasappelsap. Erg gezellig, dus de middag vliegt om.
Woensdag 25 februari 2015:
Mijn schoonzus Rinie is jarig vandaag. 83 of 84??? We zijn het even kwijt. Van harte gefeliciteerd Rinie.
Ik ben om half acht al op, want ik wil foto's maken van de zonsopgang tegen de bergen. Arie kan lekker mee en even vrij rondrennen op de vlakte.
Vanmorgen gaan we naar de wekelijkse souk. Het is erg druk en erg warm.
Er zijn veel Ammeln vrouwen in hun zwarte klederdracht. Toch valt ons ook op, dat er erg veel toeristen zijn (lees Fransen).
Dat kan ook niet anders, want de drie campings zijn vol en ook in de vrije natuur: het Keteldal en de Palmeria is het erg druk met campers.
Aan het eind van de middag lopen we nog even aan bij Klaas en Marion. Ook Greta en Pieter zijn er. Ook maken we hernieuwd kennis met Adriaan en Paula uit Terneuzen.
Donderdag 26 februari wandelen we 's morgens naar de stad. We kopen een telefoonkaart, om wat gemakkelijk en goedkoper naar Nederland te bellen. In Marokko staan bijna op elke hoek (niet gesloopte) telefooncellen. Piet koopt nieuwe babouches voor Pitti en zichzelf.
's Middags zitten we lekker in de zon.
Vanavond kijken we de een na laatste aflevering van de Mol. Ik blijf nog steeds bij Marlijn, tegen beter weten in.
Daarna kijkt Piet Feyenoord - Roma.
Vanmorgen nog gauw even wat kleine wasjes wegwerken. Piet vult de camper met schoon water. Dan kunnen we weer 120 liter + 50 liter reserve vooruit. Dit weekend blijven we nog hier in Tafraoute in het Keteldal staan. We willen nog een fietstocht maken naar de beschilderde rotsen van de Belg Jean Verame, die in 1985 tonnen waterverf in rood, blauw en rose liet aanrukken en de rotsen verfde. Inmiddels is het wel erg verkleurd, maar het blijft leuk om te zien. Ook staat een tochtje naar de vallei van de Ammeln op het programma. Het weer is er goed voor. De laatste dagen is het elke dag 25°.
Fijn weekend allemaal en tot volgende week,