Week 7 Van Tafraoute terug naar de kust
Het weekend genieten we van het festival van de amandelen. De muziek is niet echt onze smaak, maar de stalletjes met arganolie- en amandel-producten uit alle delen van Marokko trekken veel bekijks.
We proeven amlou, een soort pindakaas van amandelen en smeren ons in met allerlei huidproducten. Met deze zon drogen we flink uit, dus alles is welkom.
Zaterdagavond gaan we uit eten bij hotel Salama in Tafraoute. We zitten op de binnenplaats bij het zwembad. Het geheel maakt een vervallen indruk en ook het eten is van mindere kwaliteit.
Jammer, volgende keer toch maar weer naar hotel Marrakech.
Zondag lopen we nog een keer langs alle festiviteiten. We worden nog steeds gepakt van de sfeer, die Tafraoute uitstraalt met alle mooie mensen in de prachtige gewaden.
We nemen ook een kijkje bij de school. Er worden TV opnamen gemaakt en de leerlingen zijn op het schoolplein aan het tekenen of schrijven.
Maandag 9 maart 2015:
We gaan vandaag weer rijden. We hebben 14 dagen genoten van Tafraoute. We wisselen de bakker aan de deur, warm water om af te wassen uit de 5-liter flessen, de waterwagen, water halen uit de put, nous-nous bij ons cafeetje en verse jus d'orange bij de cremerie even in voor de luxe van een camping met stroom, warme eindeloze douches, de waterkoker, de elektrische sinaasappelpers, mijn epilady, de föhn en water uit de kraan.
We rijden vandaag de R104 , een goede weg, door een prachtig landschap met arganbomen, palmbomen en mooie vergezichten. Sommige dorpen zijn deels ingestort en verlaten. Daarnaast zijn weer nieuwe huizen gebouwd. Het blijft bijzonder om door Marokko te reizen.
We doen boodschappen in de supermarkt in Tiznit en zijn om twee uur in Sidi Wassay op camping Sidi Wassay Beach (dezelfde als camping International op de NKC app).
Er staat nog een Nederlandse caravan. We maken een praatje. Het zijn Ad en Francien Faas uit den Bosch. Als Ad hoort dat wij uit Leerdam komen wordt het leuk: Hij heeft in 2003 als kwaliteitsmanager op de London Rubber gewerkt. Hoe ver van huis kun je zijn!!!
's Avonds krijgen we een appje van Liset. Ze heeft een vlucht geboekt en komt maandag 16 maart om 14.50 uur samen met Pim aan op de luchthaven van Marrakech. Ze blijven een week. We verheugen ons er erg op.
Dinsdag 10 maart 2015:
Voor vandaag is 56% regen opgegeven. Toch ga ik wassen en..... het blijft de hele dag droog. Weinig zon, maar toch rond de 24°. Een goede dag om binnen en buiten te poetsen, het bed voor Liset en Pim alvast op te maken en een kastje voor ze leeg te halen. We wandelen nog over de camping naar het strand. Op de camping zijn ook berberhutten te huur. Het ziet er leuk uit.
Aan het eind van de middag ga ik afrekenen. Dan is er een probleem. In Tafraoute kregen we een folder van deze camping: prijs 40 dirham per nacht en stroom 20 dirham. Nu wil men 90 dirham rekenen. Het kost mij en daarna Piet veel tijd. Uiteindelijk komen we uit op 70 dirham per nacht.. Toch weer een reden om voortaan vooraf te vragen, wat de prijs incl. per nacht is.
Woensdag 11 maart:
We rijden vanmorgen op ons gemak naar Tifnite, een heerlijke vrije plaats. Drie weken geleden stonden we hier ook. Het is maar 20 km. Om twaalf uur zijn we er. We verbazen ons erover, hoe weinig campers er staan vergeleken met drie weken terug. Er is ook een heel stuk afgezet. We wandelen naar het dorp. Ik ben nieuwsgierig of de puppy's van de Stafford er nog zijn. Helaas, alle puppy's hebben een thuis gevonden.
We lopen verder en zien overal grote vrachtwagens met camera's, catering, schmink. Bij navraag blijkt dat er de komende drie dagen een nieuwe Amerikaanse serie Odyssee wordt opgenomen.
Net nu ik geen camera of telefoon bij me heb, staan wij te kijken naar een opname in de golven van twee actrices. Aan het eind van de middag maar weer even teruglopen.
Helaas, dat komt er niet van. Om drie uur wordt er aan de deur geklopt en staan er twee militairen voor onze neus. Het hele terrein wordt ontruimd. Hier mag niet meer vrij gecamperd worden.
Als we naar buiten gaan, zien we dat de meeste campers al vertrokken zijn. Jammer, koelkast op slot, raampjes dicht en starten dan maar.
We rijden naar de grote Marjane in Agadir, doen boodschappen voor volgende week en dan zoekt Piet een plekje om te slapen. Achter de Marjane is een braak stuk land. Er staan al twee Franse campers uit Tifnite. We sluiten hierbij aan en een uur later staan we daar met zeven campers.
Donderdag 12 maart:
We zijn vroeg wakker. Rowan is jarig vandaag: 13 jaar! Van harte gefeliciteerd!!
We rijden naar de Uniprix op de Boulevard Hassan. Misschien kunnen we hier rosé en witte wijn kopen. We parkeren, Piet gaat een vers stokbroodje kopen, ik zet koffie en thee.
Dan ga ik naar de Uniprix. De winkel heeft veel weg van zo'n China winkel in Spanje. Achterin de pijpenla is de drankafdeling. De Marokkaanse Toulal rosé is hier 45 dh. De Franse wijnen gaan in de 100 dh. Te duur dus!
We willen vandaag naar Cap Tafelney, een klein vissersdorpje, waar je tussen de bootjes kunt staan. De weg erheen is smal, slecht, maar het landschap is fantastisch. We moeten behoorlijk steil klimmen en dalen.
We vinden een plekje op het strand. Daarna gaan we kijken hoe de vissersbootjes hier binnen gehaald worden. Ook weer met een tractor, maar de boot wordt op een trailer getild door de golven. Knap stukje werk.
Later in de middag drinken we muntthee in het haventje. Het is erg warm. Jammer is, dat de wind steeds sterker wordt. Binnen een kwartier is de camper binnen (met de deur dicht) weer toegedekt met een bruine laag stof en zand. Bah!
Als ik even later wil internetten lukt dat niet. Genoeg: de camper onder het stof en niet kunnen bellen met onze jarige kleinzoon!!! We verkassen 35 km richting Essaouira naar Smimou. Bij een scholencomplex mogen we overnachten. Prima plek.
Toch een donker wolkje over deze dag. Het gaat niet lekker met mijn moeder. We houden er diep in ons hart rekening mee, dat we deze reis moeten afbreken.
Vrijdag 13 maart 2015:
Niks bijgeloof. Wij hebben een heerlijke dag. We tijden vanmorgen naar Essaouira. Voor mij het Scheveningen van Marokko. We parkeren de camper net buiten het centrum bij de scholencomplexen.
De zon schijnt, de wind is echter nog stevig. Voor het eerst sinds weken doe ik een jasje aan.
We lopen door de souk naar de haven.
De vissers maken de vis schoon. De meeuwen maken vlieguren boven de mannen, twee katten zitten op de muur en loeren op een grijpkans. Ik sta met mijn fototoestel in aanslag om een en ander vast te leggen. De meeuwen vliegen vlak langs en boven mij.
Piet staat op veilige afstand met Arie te wachten. Als ik weer bij hem sta moet ik lachen. Zijn trui en rugzak zitten onder de meeuwenpoep en ik heb helemaal niks.
Dan gaan we richting Ounara. We willen eerst nog wat wijn kopen bij de Carrefour. Haha, elke dag geopend van 10 tot 20 uur behalve...... op vrijdag.
Geen ramp, we hebben nog genoeg voorraad en de winkel is maar 20 km van camping 'Les Oliviers' .
Om twee uur zijn we in Ounara. Het is niet druk. Er staan zes campers. We zoeken een lekker zonnige plek in het gras met de deur uit de wind, want ook hier komt er af en toe een rukwind.
Stoelen eruit en lekker soezen in het zonnetje.
We blijven tot maandag hier. Zondag gaan we naar één van de grootste markten van Marokko in Had-dra en maandag rijden we naar Marrakech. 's Middags om 14.50 uur landen Liset en Pim.
Dan gaan we nog een weekje genieten met zijn vieren. Maandag 23 maart vliegen zij weer terug. En wij....??
De val van mijn moeder heeft toch zijn sporen nagelaten. Ze is benauwd. Haar hart en nieren hebben het moeilijk en ze heeft aangegeven, dat ze ons mist. Dus reden genoeg om lekker naar huis te gaan.
Fijn weekend allemaal,