Week 5: Eind goed al goed!
Zondag 6 maart. Na ons ontbijt met gekookt eitje en een vers gehaald stokbroodje door Piet vertrekken we naar Narbonne.
Het is zonnig, maar de temperatuur komt niet boven de 16°.
Aan de grens in La Jonquera stoppen we om te lunchen. Daarna gaan we shoppen in het grote winkelcentrum. Ik koop een paar Geox wandelschoenen.
's Middag in Narbonne gaan we op zoek naar de camperzaak, waar we morgen de deur moeten laten maken.
Het adres, dat we van de Aveco Alarmcentrale hebben opgekregen klopt niet. We duiken de Mac in om op internet te zoeken naar Narbonne Campercars.
Het blijkt een compleet ander adres. De TomTom brengt ons daar. De poort staat open. Dat is een bof op zondagavond half zes.
Ik ga naar het kantoor. We zijn inderdaad goed, maar de man heeft de eerste drie dagen geen tijd voor ons en op maandag zijn ze trouwens gesloten. Hij wil niet eens naar de deur kijken.
Na veel soebatten in mijn beste Frans krijg ik wel een ander adres: Narbonne Accessoires.
De firma is op de route de Perpignan. Gelukkig weet Piet waar het is.
We besluiten het voor vandaag gezien te houden en parkeren de camper bij de expohallen van Narbonne. Er was dit weekend een grote show van nieuwe en gebruikte campers. We staan dus niet alleen.
Maandagmorgen rijden we naar Narbonne accessoires. Zij zijn op maandag van 14 tot 19 uur open. We worden opgehouden door een zwaar transport met een catamaran. Op de rotonde gaat de catamaran gewoon zijwaarts omhoog om de draai te kunnen nemen. Prachtig om te zien.
Om twee uur staan er al ruim tien mensen voor de poort van Narbonne Accessoires.
Ik spreek gelijk de patron aan en vertel ons probleem. Ook hier stuit ik op een volle agenda en de eerste drie dagen geen tijd. Ik probeer vriendelijk te blijven, maar de moed zakt me in de schoenen. Ook deze zaak geeft me weer een adres op van een ander: op de weg naar Carcassonne 5 km uit Narbonne is nog een camperzaak.
Na een kwartiertje rijden zijn we er. Ik loop naar binnen en vertel de patron, dat de deur niet open wil. Hij loopt mee, lacht eens en heeft binnen een minuut de deur open. Hij tikt de hordeur weer op zijn plaats en met een grote grijns geeft hij ons een hand en wenst ons nog een prettige reis. Geen kosten. Deze man maakt de onvriendelijkheid van de twee andere patrons van de grote camperbedrijven meer dan goed.
We moeten er samen even van bijkomen. We durfden niet door te duwen. We zijn zo voorzichtig met de spullen van een ander. Eén ding is zeker: voor mij nooit meer een huurcamper, als we in de toekomst nog problemen krijgen. Dan gaan we gewoon naar huis
We rijden vandaag tot aan Grisolles, een klein stadje aan het kanaal 'Entre deux Mers'.
Een prachtig plekje. Coördinaten N 43.827035 E 1.301250. Hier komen we zeker nog eens terug.
Dinsdag 8 maart gaan we naar Castelsagrat naar Ineke en Wiebe. We waren hier al lang niet meer.
Het hek staat open. We parkeren de camper en gaan naar binnen.
Wiebe is alleen beneden. Hij is ziek. Grieperig denken we, maar het blijkt erger. Inek komt even later ook naar beneden. Zij is vrolijk als altijd, maar kan heel slecht lopen.
We drinken koffie en kletsen bij. We blijven vandaag hier. Ik bak pannenkoeken. 's Avonds kijken Piet en Wiebe voetbal.
Woensdag ontbijten we nog met zijn viertjes en vertrekken dan naar Monique in Rouzede.
Een rit van ongeveer driehonderd kilometer over Bergerac richting Angoulême.
Het regent vandaag pijpenstelen. Ook de zon laat zich af en toe zien. Om half vijf zijn we bij Monique. We parkeren op het schoolplein.
Monique heeft Diesel, de hond en vier katten. Voor Arie is dit een paradijs. Ze heeft alleen de kat Dinges onderschat. Hij gaat niet uit de weg voor zo'n nietig hondje. En.... Arie heeft er ontzag voor. Ze probeert een keer de leiding over te nemen, maar wordt letterlijk weggeblazen. Prachtig om te zien.
De school , daarachter het huis van Monique Sinds de aanslagen staat het Liberté, égalité, fraternité op ieder rijksgebouw
Monique heeft Diesel, de hond en vier katten. Voor Arie is dit een paradijs. Ze heeft alleen de kat Dinges onderschat. Hij gaat niet uit de weg voor zo'n nietig hondje. En.... Arie heeft er ontzag voor. Ze probeert een keer de leiding over te nemen, maar wordt letterlijk weggeblazen. Prachtig om te zien.
Donderdag
Diesel is jarig: 14 jaar. We gaan wandelen in Saint Estephe. Het is een aangelegd park met een oversteek per boot. We zijn helemaal alleen in het park. Het is een heerlijke wandeling voor allemaal.
's Middags gaan we met Monique's Daewoo naar Angoulème.
We zien maar een klein stukje van de oude stad, maar wat is het hier mooi. Her en der door de stad zijn muren beschilderd met striphelden.
Een aanrader voor iedereen om hier een stadswandeling te maken.
De Mairie, de kathedraal, het palais de Justice. Het borstbeeld van Hergé, de striptekenaar van Kuifje (TinTin in het Frans)Tot slot nog een uitzicht over de stad.
We zijn moe van alle indrukken, als we om zeven uur weer in Rouzede zijn. Monique, heel erg bedankt. Je hebt ons zo verwend.
Vrijdag 11 maart 2016:
Monique is om half acht al vertrokken om te werken. Wij douchen en ontbijten in haar gezellige huis. Om negen uur rijden we ook. Ik heb kriebels, omdat Rowan morgen jarig is en wil eigenlijk graag naar huis. Gelukkig heeft Piet dezelfde gedachte. Het gas gaat er dus op en we rijden vandaag tot Roye, boven Parijs. Om half zeven parkeren we daar op de camperplaats. Prima plek met sanizuil en stroom. Coordinaten N 49.69809 E 2.79301.
's Avonds lopen we nog een rondje door het oude centrum.
Zaterdag 12 maart:
Rowan is vandaag 14 jaar. We appen om te feliciteren. We hebben nog 342 km te gaan. De verjaardag wordt vanaf drie uur gevierd.
Voorbij Lille stelt Piet voor te bellen naar Mobiledrôme. Hij wil onze camper vandaag ophalen. Dat scheelt een rit met twee campers. Ik vind het prima.
Ik bel met Roosendaal en om één uur rijden we met twee campers naar Leerdam. Piet voorop in onze vertrouwde Dethleffs en ik volg hem in de Eura Mobil.
Om twee uur zijn we thuis. De campers kunnen achter elkaar op de oprit. De fietsen eraf, douchen, omkleden en dan naar de verjaardag van Rowan.
Epiloog:
Aan de versnellingsbak mankeert niets. De stangen van de bearlock beveiliging zijn geforceerd en verbogen. Oorzaak: vorige eigenaar? poging tot inbraak? Onkunde van de monteur in Burriana? We zullen het nooit weten.
Wat we wel weten is, dat we erg blij zijn met de beslissing die Mobiledrôme genomen heeft om onze camper naar Nederland te halen. Het is zo vertrouwd de Dethleffs weer naast het huis te zien staan. Komende week brengen we de huurcamper terug naar Beilen.
Tot de volgende reis en vergeet niet
Geniet, geniet, de tijd verschiet