Week 6: Het worden veel campings deze reis
Nieuwjaarsdag brengen we onder de luifel door, nagenietend van de feestdagen.
Zaterdag 2 januari 2016:
We maken met de Marokkaanse eigenaar van de camping een rit naar de watervallen van Immouzer. We volgen een stuk de honingroute en rijden door de vallei van het Paradijs. Het is een weg, die met de camper niet wordt aangeraden.
Immouzer ligt aan de voet van de hoge Atlas op 1250 meter. Als we Immouzer binnenrijden zien Piet en ik tot onze grote verbazing, dat wij hier in januari 2011 hebben geslapen en ook dezelfde route hebben gereden. De afdaling naar de watervallen hebben we niet gedaan. De weg was en is te smal voor een camper.
De waterval is nagenoeg droog. Natuurlijk zijn er op het pad er naar toe de stalletjes met namaak fossielen, ammonieten en andere goedkope waar uit Taiwan en China.
Ook de duikers, die voor een paar dirham van de uitstekende rots het water in willen duiken, ontbreken niet. Door de Trotter zijn we al ingelicht. Het blijft een heerlijke reisgids.
Van grote hoogte duiken de mannen hierin Natuurlijk alleen als je er voor betaalt.
Na de wandeling eten we tajine met kip en rundvlees. Daarna denken we richting camping te gaan. De camping eigenaar heeft zich echter voorgenomen een dagtocht
van tien tot vijf te maken en daar houdt hij zich aan. Dus drinken we onderweg nog thee met koekjes, brood en honing bij een vriend van hem.
Eenmaal thuis hebben wij nog het een en ander te doen. Morgen gaan we verder, dus de fietsen moeten op de camper, de luifel moet ingedraaid en de stoelen en kleed opgeruimd.
Zondag 3 januari:
Greta heeft koffie gezet. We zitten nog even gezellig bij elkaar, maar dan gaan we toch afrekenen en rijden.
In Agadir doen we inkopen bij de Marjane: melk, yoghurt, champignons in blik (champignons zijn niet te koop in Marokko) en keukenrollen. Natuurlijk kopen we ook een vers geroosterde kip. We krijgen er een fles Cola bij. In de camper wordt het arme dier gelijk warm opgegeten. De cola mag bij de voorraad.
We rijden naar Tifnit. We hebben begrepen, dat vrij staan hier niet meer mag. We willen het toch zelf zien. Inderdaad: er is geen camper te zien. Ik spreek de gardiën van het parkeerterrein aan en vraag, of we kunnen overnachten. Hij vertelt, dat politie en leger elke dag controleren. De koning heeft vrijstaan verboden. Het heef te maken met IS en de terreuraanslagen, volgens de gardiën.
We besluiten verder te rijden naar Tiznit en dan de weg naar Mirleft te nemen en te kijken bij Sidi Boul-Ifedail. Ook hier is het terrein met grote keien afgezet en is het er bedroevend leeg.
Richting Mirleft zien we aan zee een parkeerterrein, waar naast auto's ook twee campers staan. We rijden er op en vragen aan de gardiën of we kunnen overnachten. Als er geen controle komt, kan dat. We betalen vijf dirham parkeergeld en maken het ons gezellig. Het is inmiddels ha;f vijf, maar de zon schijnt nog.
Als we een uurtje later naar binnen gaan, komt een soldaat ons vriendelijk vertellen, dat overnachten hier verboden is. Tien km verder is een camping. Daar kunnen we overnachten.
Wij hebben het wel gehad vandaag. We gaan naar camping Erkounte Park in Mirleft.
(Coordinaten N 29.507986 W 10.068762)
Het is een gloednieuwe camping. Een prachtig aangelegd terrein met mooie en goede douches aan zee. Meer als 100 mooie plaatsen, maar er zijn er maar ruim 15 bezet.
We schrijven in en zoeken een plekje. Grrr , na zes uur rijden, parkeren, kijken, doorrijden hebben we het wel gehad. En dan blijkt het slot van de deur kapot.
Gelukkig kan hij wel op slot, sterker nog. Hij valt alleen maar op slot.
Morgen kijken we er naar.
Maandag 4 januari 2016:
Heerlijk geslapen. De zon staat om negen uur al op de camper. Een uurtje later zien we overal om ons heen mensen op stretchers. Elk kwartier draaien en de andere kant laten bruinen. Niets voor ons. De deur wordt een probleem. Als hij dichtvalt is hij op slot en kunnen we er niet meer in. We vinden voor de reservesleutel een plekje aan de buitenkant van de camper. In Tafraoute kunnen we naar het slot laten kijken.
We wandelen 's middags naar het strand. Een flinke afdaling. Arie geniet en rent, eenmaal op het strand, gelijk de zee in. Ik ga ook pootje baden. De temperatuur van het water valt erg mee.
De terugweg valt mee. Zes maanden LACO hebben toch onze conditie verbeterd.
We besluiten hier tot vrijdag te blijven. Het is een mooie camping, fijne douches, Maroc Telecom doet het redelijk. Bruinen dus deze week.
Dinsdag 5 januari: Het heeft de hele nacht geregend. Het is de eerste regenbui van deze vakantie. Vanmorgen wordt het weer droog, maar aan het eind van de middag regent het weer. Daarbij een sterke wind uit zee. We lezen, puzzelen en vermaken ons best.
Woensdag en donderdag: Het wordt deze dagen goed warm. We luieren. Donderdag
verschonen we het bed. De was wordt bij de camper opgehaald en gaat in de wasmachine. Dan is er een telefoontje van Anke en een app op de groepsapp van de Starrenburgjes. Oma is niet lekker. Dokter is geweest. Waarschijnlijk valt het weer mee, morgen maar even afwachten.
's Middags maken we een wandeling naar het strand. Het is goed uitkijken, waar je loopt. Alleen stenen, cactussen en vetplanten. Daarna wordt Arie gewassen.
's Avonds is er een prachtige wolkenlucht als de zon ondergaat.
Vrijdag 8 januari 2016:
Slecht geslapen. In gedachten ben ik toch steeds bij Liset, Ank en Karen. Heerlijk, dat die drie het zo met elkaar rooien en de zaken rond (o)ma steeds in goede banen weten te leiden. Petje af meiden.
Wij willen vandaag richting Sidi Ifni. Langs de kust moeten nog wat vrije plekjes zijn.
Net als ik dit verhaal op het weblog wil zetten, komen Pieter en Greta de camping oprijden.
Dat doet ons besluiten nog een dagje hier te blijven.
Vanmiddag komt de huisarts ook weer bij mama en weten we meer.
Goed weekend en tot volgende week!