Maandag 4 september 2017: Ajaccio
Ajaccio ligt maar 10 km van Porticcio. Ik zet de TomTom op het centrum. We komen boven in de stad. Dan gaat het steil naar beneden. Ineens staan daar een aantal politie agenten in vol ornaat met mitrailleurs en beschermkappen. De politieauto’s staan dwars over de weg. We moeten stoppen op deze steile afdaling. Mijn maag draait om. Er gaat van alles door mijn hoofd. Deuren op slot, Piet, ramen dicht (en het is weer bloedheet vandaag), een aanslag. Piet blijft gelukkig erg rustig. Na tien lange minuten komt er een geldauto met drie motoren aanrijden. Wat een toestand om een beetje geld.
We hebben vandaag geluk met parkeren. Aan de haven, dicht bij het centrum. Coördinaten N41.92779 E8.740884
Ajaccio is Napoleon.De luchthaven, het Grand Café, de boulevard. Ze heten allemaal Napoleon en de gestalte van de keizer is overal aanwezig in de stad. En groot standbeeld met zijn vier broers op het plein en als buste in alle souvenirwinkeltjes.
We bekijken het maison Bonaparte (gesloten op maandag. Jammer) en wandelen rond de Leeuwenfontein. Een kijkje in de bibliotheek naast het paleis Fesch waant ons in een andere tijd.
Op het kruispunt van Place Général de Gaulle hangt een grote keizerlijke kroon.
Op het plein zelf is een imposant standbeeld van Napoleon op het paard, geflankeerd door zijn vier broers Joseph, Lucien, Lovis en Jerome. Het standbeeld wordt ook wel de ‘inktpot’ (encrier) genoemd.
Tot slot van ons bezoek aan Ajaccio eten we bij de Italiaan een pizza en lasagne.
We stoppen vandaag op camping Vigna in Olmeto. Coördinaten N41.70311 E8.83578
Gelukkig is ook hier een leuk zwembad, waar we lekker in kunnen afkoelen.
Dinsdag:
Carolien is jarig: 48 jaar vandaag.
Vanmorgen gaan we naar Benifacio.
Eerst rijden we een mooie afdaling naar de baai waaraan Propriano ligt. Dan weer het binnenland in. De zon schijnt, de lucht is staalblauw. Dat komt mooi uit want bij Roccapino (rots in zee in de vorm van een pijnboom) volgt een mooi stukje kust. De weg loopt hoog boven de kust, waar een prachtig uitzichtpunt is. Je kijkt op de Rocher du Lion, een rots in de vorm van een leeuw en een aantal baaien.
Benifacio is een toeristische havenplaats. We willen er graag een dagje rondkijken.
Het loopt echter anders. We hebben camping l’Araguina uitgezocht. Deze camping ligt vlakbij de haven en er gaat een treintje naar de hoger gelegen oude stad. Als we de camping oprijden en we voor één nacht willen boeken, worden we naar een parking van de camping aan de overkant verwezen. De campers staan dicht naast elkaar. Kosten € 30, - per nacht. We hoeven niet lang na te denken. Bonifacio kan ook later op de terugweg nog.
We rijden dus naar de haven, kopen een ticket naar Sardinië (enkele reis € 126,31) en om half vier varen we met Blue Navie weg van Corsica. Vandaag wordt voor de eerste keer deze reis gevraagd of we de gasfles willen dichtdraaien. Dat is Piet dus ‘vergeten’, anders zouden zijn Magnums smelten.
De vaartijd is maar een uur en we genieten ervan. De krijtrotsen van Corsica maken plaats voor de glooiende kust van Sardinië. Om half vijf rijdt Piet in St. Teresa Gallura de ferry af.
We rijden nog een half uurtje naar Vignola Mare. Op camping Saragosa kunnen we aan de zee staan. Coördinaten N 41.12796 E 9.071675 € 17, - incl. stroom)
We zijn allebei moe van een lange enerverende dag. Na een warme douche duiken we al snel in de koffer. We zijn op Sardinië!!!
Woensdag 6 september:
We zijn vroeg wakker. We ontbijten weer buiten. Het wordt gewoonte en het is een fijne gewoonte.
Om half tien betalen we € 17, - en rijden we over de SP90 naar Castelsardo. Het is een heel ander eiland dan Corsica. Brede wegen, vergezichten, maar ook veel rotsen. Net voor Castelsardo stoppen we bij de Olifantsrots.
We parkeren de camper net buiten Castelsardo. Coördinaten N40.91127 E8.72142. Dan gaan we op pad. Het wordt een inspannende, maar heerlijke middag.
We gaan ook echt tot het eindje. We beginnen onze klim op het Piazza del Popolo en na een uur staan we op het terras van het Castello dei Doria bovenop de rots.
We wandelen door het kasteel en bezoeken het museum der vlechtkunst in het kasteel.
Daarna lopen we naar de Cattedrale Sant Antonio Abate. Het interieur van de Bisschopskerk moet bijzonder zijn. Helaas is de kathedraal gesloten en moeten we het doen met de buitenkant. Het wandelen door de nauwe straatjes met vrouwen, die manden vlechten en prachtige doorkijkjes is een feest.
s we na ruim twee uur weer beneden op het plein zijn, hebben we een cappuccino en een ijsje echt verdiend.
We rijden verder langs de kust naar Porto Torres. We parkeren op de boulevard in Platamona Lido. Coördinaten N 40.81869 E8.46233
We zitten nog lekker buiten voor de camper. De zeelucht heeft zich op onze huid geplakt. Het voelt zout en klammig. Geen vervelend gevoel overigens.
Donderdag 7 september 2017:
We parkeren aan de haven in Porto Torres. Er is een Lidl. We vullen de voorraad aan en wandelen door het stadje.
Vandaag gaan we over de SS131 naar het dal van de Rio Murroni. De eerst stop is bij de kloosterkerk van Saccargia. Vanuit de verte zien we de horizontale muurstroken van witte kalksteen en zwart basalt op. Saccargia betekent in het Sardijns gevlekte koe.
Santissima Trinita di Saccargia betekent dan ook: de kerk van de Heilige Drie-eenheid van de gevlekte koe.
We gaan verder naar San Pietro di Sorres. Weer zo’n bijzonder mooie kerk in Pisaans romaanse stijl. Het interieur van de kerk is overspannen door kruisgewelven, die door zwart-wit gestreepte kruispilaren worden gedragen.
Genoeg kerken voor vandaag, maar we gaan nog twee mooie dingen bekijken.
De eerste is in Santu Antine, waar we de Nuraghe Santu Antine gaan bezichtigen.
Een nuraghes waren in de bronstijd (vanaf 1600 voor Chr.) indrukwekkende wacht- en verdedigingstorens. Deze nuraghe is met zijn hoogte van 17.5 meter de hoogste van Sardinië.
Het is een bijzondere ervaring te lopen op een plaats waar 3700 jaar geleden ook mensen liepen.
Er zijn doorkijkjes in donkere gangen. Wat een prachtige bouwwerken maakten ze toen al.
We zijn er allebei even stil van.
Ons laatste bezoekje van vandaag is de Necropolis in Sant’Andria Priu.
De weg erheen is op het laatste stuk erg slecht. Deze dodenstad behoort tot de meer dan duizend rotsgrafkamers op Sardinië. Enkele grafkamers zien eruit als woningen in die tijd. De doden moesten zich wel thuis voelen. Op de muren en plafonds zijn nog stukken van fresco’s uit de prehistorische tijd bewaard gebleven.
Al met al hebben we vandaag een echte excursie dag gedaan. Wat meer inzicht gekregen van de rijke cultuur en geschiedenis van Sardinië. Heel veel mooie en bijzondere dingen gezien.
We zetten om half vijf de TomTom op camping Laguna Blu in Alghero.
Coördinaten N 40.59473 E8.29139
We zijn er om zes uur. Zoals overal op het eiland ligt deze camping ook verscholen onder grote pijnbomen. Het kost even moeite om een plek te vinden, waar de schotel tussen de bomen door een signaal kan opvangen.
Vrijdag: rustdag. De fietsen komen vandaag voor het eerst deze vakantie van de camper. Vanmiddag verkennen we de omgeving.
Zaterdag 9 september 2017:
We worden wakker door het getik van regen op het dak. Om tien uur is het droog en schijnt de zon alweer. We fietsen vijf vlakke kilometers naar de oude stad Alghero.
Alghero. Klein Barcelona zegt men hier, is een van de mooiste steden van Sardinië. Door de Spaanse overheersing driehonderd jaar geleden, spreken veel mensen hier nog Catalaans. Zelfs de straatnamen zijn tweetalig.
We wandelen langs de oude vestingmuren, het Bastion en hebben een prachtig uitzicht over de haven en de stad.
de haven van lghero even genieten van het uitzicht
Overal zien we de kleur roze terugkomen. Fietsen bij de restaurants, versierde fietswielen aan de muren en boven de straten, roze wasgoed. We komen er niet achter wat de betekenis hiervan is.
Italiaans is niet onze sterkste kant.
We eten een pizza in een kleine Trattoria in een van de smalle straatjes.
Om drie uur zijn we weer terug op de camping.
Vanavond bekijken we de route voor morgen.