Week 8 van Tata naar Ait-BenHaddou:
Zondag 8 januari 2017:
Vandaag rijden we van Tata naar Foum Zguid. Het is erg rustig op de weg. Weinig auto’s, dromedarissen en een prachtig landschap. Net voor Foum Zguid is een brug helemaal weggeslagen. Er is gelukkig een omleiding.
Om één uur zijn we op camping Khayma Parc in Foum Zguid. Coördinaten
N 30.08026, W 6.87065. Peter, Ria, Loes en Rob verwelkomen ons.
Zij gaan in het dorp bij Ibrahim eten. Wij settelen ons voor twee dagen.
Aan het eind van de middag hebben we ‘happy hour’ voor de camper van Peter en Ria.
Maandag 9 januari:
Rob is jarig: 70 jaar!! Van harte gefeliciteerd.
We drinken koffie met appelflappen bij Loes en Rob.
Vanmorgen willen we douchen. Dan is de gasfles leeg. Er wordt een nieuwe gasfles gehaald, maar dat duurt en duurt. Het is al elf uur.
Ik besluit in ieder geval mijn haar in de camper te wassen. Als ik in de shampoo zit en mijn haar wil uitspoelen, komt er geen water meer uit de keukenkraan. Ook de pomp slaat niet aan. Shit, Piet, Piet!!! Hij vult de ketel met water en spoelt mijn haar uit.
Ik stuur een mail naar Mobiledrôme en krijg gelijk antwoord. Het schakelaartje in de kraan is kapot, of we moeten een nieuwe kraan.
We overleggen, Rob kijkt er ook nog naar en besluiten, dat we het voorlopig met de kraan in de badkamer doen.
wandelen door de Palmerie Wat als er brand is?
Dit moet de palmenstraat zijn de smeerput van de plaatselijke garage
Vanmiddag wandelen door de palmerie naar het restaurant van Ibrahim ‘Chezgaga’.
Hij heeft een diner samengesteld van brochettes, kefta en kip-citroen tajine.
Het smaakt allemaal verrukkelijk. We zitten heerlijk buiten in de zon en hebben plezier met elkaar.
Vanavond maakt Rob een kampvuur van takken van de dadelpalm. Warm en gezellig. Niet iedereen viert op deze manier zijn 70e verjaardag.
Dinsdag 10 januari 2017:
Pim is jarig. 18 jaar van harte gefeliciteerd lief!
Er is gisteren nog een monteur voor de geiser geweest, maar we kunnen nog niet douchen.
We ruimen op, nemen afscheid van Peter, Ria, Rob en Loes en gaan op weg naar Zagora. 120 km.
De N12 is prima te rijden. Om ons heen zand, stenen en bergen. Een woestijnlandschap.
Ook hier komen we maar een paar auto’s tegen, maar wel weer dromedarissen en geiten.
Tegen de middag zijn we in Zagora. We rijden naar camping Sindibad. Hier stonden we al eerder. Een drukke camping destijds. Nu staan er vier Franse campers. Het is erg droog en stoffig.
We besluiten ook te kijken bij camping ‘Les Jardins de Zagora’.
Coördinaten N 30.32843, W 5.83367
Hier staat 1 Oostenrijkse en 1 Duitse camper. Hier ligt grind en we verkiezen met deze warmte dit boven zand, ondanks ons mooie nieuwe kleed.
De verdere dag liggen we lekker in de zon en doe ik een kleine was. Als ik ’s avonds mijn foto’s wil overzetten op de laptop geeft mijn sd-kaartje een error aan.
Ik kan doen wat ik wil, maar ben bijna alle foto’s van zondag kwijt.
Zonnig plekje op camping 'Les Jardins' Zagora Zonsondergang op de camping
Woensdag 11 januari 2017:
Marktdag in Zagora. We wandelen naar de hoofdstraat. Op het terrein achter de moskee was altijd de markt. We zien nu helemaal geen kraam staan.
De markt blijkt verplaatst naar net buiten de stad, richting Foum Zguid.
We lopen gewoon mee met andere Marokkanen. Iedereen gaat naar de markt.
Het is verder dan gedacht: ruim anderhalve kilometer over onverhard terrein.
Het is een grote markt, helemaal ommuurd. We slenteren langs de kraampjes, kopen onderzetters, groenten, fruit, noten en eieren.
Terug willen we een kleine taxi nemen. Helaas, ook nu blijkt Arie een groot probleem te zijn. Niemand wil een hond in de taxi meenemen.
Eigenlijk ben ik heel boos. Geiten, duiven en kippen mogen wel in de taxi mee.
Het verschil met voorgaande jaren: veel meer fietsen, brommers, nieuwe auto's en veel minder wandelaars en ezeltjes
We lopen dus weer helemaal terug naar de stad. Het is erg warm en de zon pikt op mijn hoofd. Piet draagt altijd een pet. Hij is ook altijd verstandiger.
Onderweg kopen we een fles water. We hebben alle drie dorst. In de hoofdstraat vallen we neer op een terras en bestellen verse jus d’orange. We rusten lekker uit in de schaduw.
Daarna lopen we naar de bank om te pinnen. Er staan drie mensen voor ons. De een na de ander gaat weg zonder geld. Ook wij krijgen de mededeling ‘pas de service maintenant’.
Gelukkig is er verderop nog een bank. Daar is het nog drukker en ook daar worden er geen flappen uitgespuugd. Morgen maar weer proberen.
’s Middags krijgen we een appje van Liset. Ze heeft een blokkade tussen haar 6e en 7e wervel. Zoveel pijn, dat ze zich ziek moet melden. Dat wil wat zeggen.
Met medicijnen en fysiotherapie hopen we dat het in een week een stuk beter gaat.
Donderdagmorgen gaan we weer rijden. Vandaag staat de Vallée du Drâa op het programma. De route van Marrakech naar Zagora is de mooiste route van Marokko. Wij rijden hem nu andersom.
Vanaf Zagora is een prachtig fietspad aangelegd. Na circa vijf kilometer houdt het echter op. Dan begint de ellende van ‘werken aan de weg’. Tot Agdz is het vervelend, maar acceptabel.
Net buiten Agdz is er markt op donderdag. Het is echter zo druk, dat we de camper nergens kwijt kunnen.
Dan komen de zeventig kilometer van Agdz tot Ouarzazate. Die zijn verschrikkelijk.
We doen er ruim drie uur over. Ramen dicht, anders happen we stof. Een van de led-lampjes valt uit de fitting door het schudden. Toch blijft het uitzicht adembenemend mooi.
In een bocht moeten we ineens afremmen voor een vrachtwagen, die gekanteld is. Gelukkig is er al hulp.
Om drie uur zijn we op camping ‘Atlas View’, 5 km van Ait-BenHaddou. Coördinaten N31.01433 W7.10378
Twee jaar geleden waren we hier met Liset en Pim.
We zijn de enige gasten. We worden met thee en nootjes ontvangen door Youssef en zijn dochter Nadiye van 12. Zij spreekt een beetje Frans. We bestellen gelijk couscous voor morgen.
Later doen Piet en ik ons dagelijks spelletje Yahtzee. Nadiye komt er al gauw bij zitten.
We doen met haar een paar spelletjes melk, boter, eieren. Ze vindt het prachtig.
Vrijdag 13 januari 2017:
Lekker geslapen. Er is voor ons vers brood buiten in de oven gebakken. Het smaakt heerlijk.
Vanmorgen wassen we handdoeken en lakens. De camper wordt van binnen weer zoveel mogelijk stofvrij gemaakt. Ik kon echt mijn naam op het dashboard schrijven.
Om twaalf uur krijgen we thee. Straks toch even vragen, of we voortaan de suiker erbij i.p.v. erin krijgen. We worden hyper van de suikerstoot, die we zo toegediend krijgen.
Om half een komt Youssef met de couscous. Hij smaakt heerlijk.
Vanmiddag fietsen we naar Ait-BenHaddou. We wandelen naar de kasbah.
Bij de rivier is feest. De Berbers vieren Berber Nieuwjaar.
Op de terugweg gaat het waaien. Jammer, door het opwaaien van zand en stof kunnen we niet meer buiten zitten.
Zaterdagmorgen zitten we zonder stroom. In mijn mobiel zie ik, dat de stroom vannacht om twee uur al is uitgevallen. Het gaat misschien één à twee uur duren. Insjallah!
Ook douchen is nog niet mogelijk. De kamer waar de douche en toilet zijn, is bezet. Er slapen gasten. Echt Marokko, we moeten er wel om lachen.
Omdat ik vandaag mijn weblog wil maken, besluiten we naar camping l’Escale Tissa te rijden. Het is maar vier km terug. Coördinaten: N 30.97545 W 7.09787.
We ruimen de tafel, stoelen en het kleed op. Piet zet de fietsen achterop. Ik ruim binnen op en dan gaan we afrekenen.
Youssef spreekt geen woord Frans. Via Mustafa laat hij weten, dat we mogen geven wat we willen. Niets is zo moeilijk als dat. Twee nachten, voor twee personen couscous, twee verse broden, stroom. Ik geef tweehonderd dirham. Dat blijkt teveel. Youssef grijnst van oor tot oor. Hij neemt ons mee naar de winkel en geeft ons presentjes voor onze meisjes. Als wij de volgende keer komen, is er elke dag warm eten en brood gratis voor ons. De hele familie zwaait ons uit.
Op camping l’Escale Tissa wordt Arie begroet door de golden retriever. Zij zijn al jaren goede vriendjes. Ook hier kunnen zij samen los.
Er staan nog twee Franse campers. Verder is de camping leeg. We raken er aan gewend. Waar zijn toch alle overwinteraars?
Morgen gaan we naar Telouet, de kasba bezoeken. We overnachten daar en gaan maandag richting Marrakech. Het kan niet snel genoeg woensdag worden.