Week 2: Langzaam richting Algeciras
Zondag 29 november: We gaan via Orihuela over de A7 naar het zuiden.
We zijn verbaasd, dat alle supermarkten onderweg dicht zijn. Tot we ontdekken, dat het eerste Advent is. Zou dat de reden zijn? Gelukkig hebben we eten genoeg en brood kunnen we afbakken.
We moeten wel een usb kabeltje voor mijn tablet kopen. Gisteren sprong Arie van mijn schoot en trok de kabel mee. Gevolg: kabelaansluiting helemaal krom, maar ook de aansluiting in het tablet is verbogen. Met veel moeite heb ik een kabeltje erin gekregen en laadt hij in ieder geval weer op. Die kabel gaat er dus voorlopig niet meer uit. Gisteren op de markt heb ik een nieuwe kabel gekocht. Stom natuurlijk, want die dingen zijn altijd slecht en deze paste niet eens goed op mijn telefoon.
In Lorca blijkt de Mediamarkt open te zijn. Dus een goede kabel van Samsung gekocht. Het is nu ook droog na de hele morgen regen.
Om een uur zijn we in Aguillas. De gedoogplaats aan de haven is niet meer, dus rijden we door naar Playa la Carolina, zo’n 5km onder Aguillas. Coördinaten N 37.37520 W 1.62836
We vinden een prachtige plek aan de rand van het strand. De zon schijnt flauwtjes en we zitten toch nog een poos buiten.
Gelukkig schijnt het zonnetje als we wakker worden. En…… de bakker komt aan de deur. Vers bruin stokbrood. Heerlijk. We maken vanmorgen en vanmiddag een behoorlijke wandeling over het strand naar de rotswoningen aan deze kant en over de rotsen naar de andere gedoogplaats.
Het eerste glas vers geperst sinaasappelsap is een heerlijke beloning na de wandeling.
Dinsdag is een mooie zonnige dag. We verkassen 53 km naar Playa de Macenas net onder Mojacar. Coordinaten: N 37.077509 W 1.849957. We zijn er voor de middag. We parkeren ruim tussen twee campers, n Franse en n Oostenrijkse.
Beide campers zijn verlaten. Wij zetten de stoelen buiten en gaan er vandaag echt voor zitten. Bruin zullen we worden.
Later komt nog een Engelse camper, een Frankia. Deze parkeert naast de Franse camper en vragen of ze goed staan. Ja voor ons wel. Geen probleem. Rond drie uur komen er twee wielrenners het pad af. Het zijn de bewoners van de Franse camper. De vrouw gooit haar fiets neer, gebaart boos naar de Frankia, stapt in de camper en rijdt hem vier meter naar links, recht voor ons uitzicht. Ik ga er naar toe en bedank de vrouw vriendelijk voor het wegnemen van ons uitzicht. Ze wordt nog bozer, gaat achter het stuur zitten, rijdt rakelings langs haar dure fiets en stopt twintig meter verder. Haar partner schudt zijn hoofd en neemt beide fietsen mee.
We maken kennis met het Engelse stel. Zij hebben een half jaar vakantie. De man werkt bij de film en maakt decors voor o.a. de Bond- en de Harry Potterfilms. Nu ligt alles stil en in maart beginnen ze weer. We hebben met zijn vieren een gezellige middag in de zon met prachtig uitzicht op de (nu nog) kalme zee.
’s Nachts begint het behoorlijk te waaien en het ruisen der golven wordt een doordringend aanhoudend bonken. Ik slaap slecht. ’s Morgens zijn de lucht en de zee grauw.
Woensdag gaan we eerst langs de kust en daarna door de bergen naar Gabo de Gata. Een rit van 65 km. Het eerste stuk is prachtig. We rijden de N341 langs de kust, heel hoog door de bergen. De laatste 20 kilometer rijden we tussen de kassen. Een lange rij goor wit plastic met tomaten, paprika’s, komkommers etc..
Om twaalf uur staan we aan de boulevard in Gabo de Gata.
Coördinaten N36.7787 W2.2427.
Het waait behoorlijk.
We maken een stevige wandeling over de boulevard met de wind in de zij. Heerlijk uitwaaien. Arie rent en springt voor ons uit. Er zitten veel zwerfkatten op de boulevard, maar om de een of andere reden kijkt ze er niet naar en loopt er gewoon aan voorbij
Naast ons komt een Frankia camper aanrijden. We kijken en ja hoor, daar zijn onze Engelse buren weer. Gezellig.
Het blijft behoorlijk waaien vanavond. Zo erg, dat we de schotel niet opzetten. De wind en de regen gaan de hele nacht door. Zo komen we echt slaap tekort.
Donderdag wordt een rommelig dagje. We willen naar Motril. We douchen in de camper, ontbijten en dan gaan we naar de wasserette in Roquetas. Het bed wordt verschoond. De handdoeken en winterkleren gewassen en daarna alles in de droger. Om twaalf uur ligt alles weer schoon op bed en in de kast.
Dan zetten we koers naar de vrije plaats in Motril. Tijdens het rijden laden we de telefoons en het tablet op. We hebben twee omvormers en gebruiken ze nu allebei.
Bij de muur staat maar één camper. We rijden naar de andere plek. Hier staat een Zweed en twee Duitsers. Zij staan er al enkele dagen. We zoeken een plekje. Zoals altijd proberen we eerst of de schotel de Astra3 vindt.
Tot mijn grote verbazing geeft het display aan, dat de huishoudaccu helemaal terugloopt.
Goede raad is duur. We besluiten naar de ACSI camping een paar honderd meter terug te rijden.
Als we eenmaal staan, bel ik eerst met Mobiledrome. Martien heeft geen pasklaar antwoord. Raadt ons aan de accu 24 uur aan de stroom te houden.
Ik besef, dat we vandaag maar 160 km hebben gereden. We hebben een uur stil gestaan bij de wasserette en al die tijd hebben twee omvormers hun werk gedaan. Misschien iets teveel van het goede?
Na een uur is de accu weer vol.
Uit voorzorg app ik Arjan om een Dethleffs dealer in de buurt van Motril en Malaga voor ons te zoeken. Morgen zien we dan verder.
Vanavond Expeditie Robinson. Het is zo spannend!
Vrijdag 2 december ’16:
Hiep Hiep Hoera. Liset wordt vandaag 45 jaar!
We hebben van Mobiledrome een mail gekregen van een Dethleffs dealer in Malaga. Het bedrijf is gelegen naast het vliegveld van Malaga en moeilijk te bereiken. Als we het terrein oprijden vertelt men ons, dat het een Mc.Rent is en zij geen reparaties verrichten. We krijgen wel het adres van de Fiatdealer, waar zij hun huurcampers in onderhoud hebben. We gaan weer op pad. Het is bijna twaalf uur en aan de overkant is een Ikea. We besluiten eerst te gaan eten. Spanjaarden houden toch een lange siësta.
Tegen tweeën zijn we bij de Fiat dealer en ja hoor….. de monteur komt om half vier terug van zijn pauze. Er rest ons niets dan te wachten.
Eindelijk om half vijf komt de monteur naar buiten. Hij kijkt naar het display, vraagt wat dingen en loopt dn met de bedrijfsleider weer terug naar binnen. Hij gaat het antwoord voor mij vertalen. Ik moet het chassisnummer van de camper meenemen.
Dan belt gelukkig Theo de Jong van Mobiledrome terug. Zijn advies is om eerst 48 uur aan de stroom te gaan staan. Als dan de accu nog leeg loopt, is het einde verhaal en moeten we aan een nieuwe.
We zoeken dus een camperplaats met stroom. Camperareas M&H in El Rincon de la Victoria heeft erg goede recensies op de NKC app. Dus rijden we daarheen.
Hier staan we nu, inderdaad een mooie plaats met wifi en stroom.
Coördinaten: N 36.71649 W 4.23808
Maandag zien we verder.
We hebben al wel gezien, dat we twee huishoudaccu’s onder de stoel hebben.
Voorlopig hebben we weekend en nog steeds regen en een grijze lucht. Maar …. Binnen is het warm en gezellig.