Week 11: Tafraoute
Donderdag en vrijdag genieten we nog na van afgelopen week met de meiden.
We wassen, fietsen naar de stad. Piet koopt nieuwe gele babouches. We doen wat boodschappen en gaan op de terugweg bij Rob en Loes aan. Zij staan buiten de muur bij camping ‘Le Palmeraie’.
Daarna fietsen we door het keteldal en zeggen Peter en Ria gedag.
Zaterdag 28 januari gaat Piet naar de kapper. Knippen, scheren, wenkbrauwen, neus en oren, kortom hij komt als een jonge knappe kerel weer terug.
’s Middags zoeken we een plekje in het Keteldal. We willen wel weer eens een poosje wat anders zien als campingmuren.
Zondagmorgen uitgebreid ontbijt met een gekookt ei natuurlijk. Dan zeggen we Omar gedag en rijden naar het dal. Het plekje is nog vrij.
We draaien de luifel uit, leggen ons mooie kleed neer. Tafel en stoelen erop en dan is er koffie.
Ik laad mijn tablet op. De huishoudaccu schijnt het samen met de zonnepanelen goed te doen.
Om vier uur zijn we uitgenodigd bij Peter en Ria om met z’n zessen wat te drinken.
Als we weggaan, zie ik dat de koelkast uit is. Mijn eerste gedachte is: hè, hè, gasfles eindelijk leeg. We hebben er acht weken meegedaan. Piet sluit de nieuwe fles aan. De koelkastlichtjes doen het nog niet. Als ik het gas wil proberen, doet de elektrische ontsteking het niet. Pas dan valt het kwartje. De 12volt is er weer uitgeslagen.
We zetten hem aan en alles werkt weer.
Tot half zes zitten we daarna gezellig met elkaar in de zon.
We krijgen van Rob een 5-in-1 turbostarter te leen. We kunnen nu opladen zonder de omvormer te gebruiken. We denken nog steeds dat dat de boosdoener is.
Zondag, dus voetbal, dus gaat de schotel om zes uur Marokkaanse tijd omhoog.
Tot mijn grote schrik duikelt de meter van de huishoudaccu weer naar beneden.
Geen Studio Sport dus vanavond. Gelukkig hebben we internet en kan Piet de uitslagen bekijken. Alles blijkt minder erg, als hij ziet dat Feijenoord met 4-0 van NEC heeft gewonnen.
Inmiddels is het donker geworden en donker is ook echt donker in het Keteldal.
Om half acht slaat de 12volt er weer uit.
De koelkast werkt niet, de wc kan niet worden doorgetrokken, de kraan niet gebruikt.
Piet aarzelt niet meer. Hij gaat naar buiten en ruimt alles in de garage
Ik breng de oplader terug naar Ria en dan gaan door het pikkedonker over het terrein naar de camping terug.
Onze plek is nog leeg. We zetten de camper neer, blokken eronder en de stroom aansluiten. Pfff, wat een avond.
Maandag:
Vanmorgen proberen we de accu nog eens. We halen de stroom eraf en kijken op het display. Binnen vijf minuten loopt de meter weer terug naar 11.8.
Rob komt op de fiets met een spanningsmeter. De meter blijft in het oranje vlak flikkeren.
We besluiten Mohammed, eigenaar van een ‘camperbedrijfje’ in Tafraout erbij te halen. Hij heeft al twee nieuwe accu’s in de auto staan. Piet maakt er foto’s van en ik zet ze ’s avonds op de mail naar Mobiledrôme voor advies.
We vragen nu aan Mohammed om de accu’s voor vervanging eerst door te meten. Hij zegt, dat dat geen zin heeft, omdat we aan de stroom staan. We halen onze Belgische buurman erbij. Hij spreekt vloeiend Frans en dat is nu wel even gemakkelijk.
Mohammed blijft bij het advies deze dag en vannacht zonder stroom te staan.
Zo gezegd, zo gedaan. Op advies van iemand op het camperforum haal ik alle zekeringen eruit, bekijk ze en zet ze weer terug.
En dan…. Alles werkt. We kijken maandagavond TV en het display geeft dinsdagmorgen nog 12.5 aan. Om tien uur komt Rob en meet de accu’s door. Alles lijkt goed. We besluiten toch weer terug te gaan naar het Keteldal.
Zonwering wordt van alle stoffen gemaakt. Grappig! Restaurant MARRAKECH
Ons plekje is bezet, maar vlak ervoor is een nog mooier plekje. We parkeren en gaan dan naar de markt in de stad. Tussen de middag eten we tajine bij restaurant Marrakech.
’s Middags proberen we de schotel. Hij vindt alleen Astra1. Ik laat hem zoeken op Astra3. Dat lukt, maar ook gelijk slaat de 12volt er weer uit.
Gelukkig herstelt het systeem zich gelijk. Het is vandaag wat bewolkt.
We kijken vandaag geen TV meer, maar gaan vanavond bij Ria en Peter klaverjassen. Het wordt een heel gezellige avond. Buiten regent het behoorlijk en tegen elven krijgen we onweer.
Woensdag 1 februari 2017:
De zon schijnt weer aan de strakblauwe hemel. De bakker komt aan de deur met verse broden. Wat een leven hebben we toch. Voor de deur gebeurt van alles.
Als Piet gaat afwassen zakken de poten van de tafel in en ligt de hele vaat op de grond.
Een herder met geitjes komt voorbij en dan moeten we Arie snel vastmaken.
Nog een keer proberen we de schotel. Alles werkt goed. We laten vandaag de schotel op staan. We drinken koffie bij Rob en Loes en gaan dan weer naar de markt.
We wandelen ’s middags en genieten verder van de zon. Tegen de avond komt de mevrouw met de harera soep. We laten ons pannetje lekker vullen voor 20 dirham.
’s Avonds kijken we ‘Het Maatschap’. Wat een mooie serie over een advocaten familie.
Donderdag 2 februari:
We geven de was mee aan mohmed. Zijn moeder wast voor de campergasten.
Het is weer een prachtige dag. We fietsen naar de blauwe rotsen van de Belgische kunstenaar Jean Verame. We rijden over de R104 naar Aday enTiznit. Onderweg stoppen we bij een begraafplaats. Altijd bijzonder om de steentjes te zien, die men op de graven zet. Na vijf kilometer komt een wegwijzer naar een hotel links. Deze weg gaat rechtstreeks naar de blauwe rotsen.
We zijn helemaal alleen in een ongelooflijk mooie omgeving. Bij de rotsen eten en drinken we wat. Dan gaan we over het fietspad terug naar Tafraoute. Maps.me is weer een goede hulp. We kijken nog wat rond op het mooie plein in Aguerd-Oudad
We zien de grote rots, die de hoed van Napoleon of de grote vinger wordt genoemd.
Eenmaal in Tafraoute eten we een omelet met verse jus d’orange bij restaurant Marrakech.
’s Middags gaat Piet met Ria en Rob de rotsen rond het Keteldal beklimmen. De honden gaan mee. Bijna boven moeten ze opgeven. De rotblokken zijn vier meter hoog. Arie durft niet meer verder en dreigt weg te lopen.
Toch hebben alle drie een fantastische klimpartij gehad.
Er komt een andere Marokkaanse mevrouw met pizza’s en pannenkoeken. Zij maakt vrijdags couscous, voor twee personen is het 50 dirham (€ 5,-)We bestellen voor morgen en krijgen twee pizza’s en twee pannenkoeken om te proeven.
Vanavond kijken we ‘Klem’ bij Peter en Ria. Onze tv stoort te erg. Het is een nieuwe dramaserie van de makers van ‘Overspel’ en erg spannend.
Vrijdagmorgen probeer ik toch weer om de omvormer te gebruiken om de laptop op te laden, maar weer krijgen we problemen met de 12 volt.
We hebben volgende week dus een echt probleem als we het hulpmiddel van Rob niet meer hebben.
Piet gaat het dak op om de kop van de schotel wat verder te draaien. We hebben weer beeld zonder storing.
Ik duik in het boek van Dethleffs en lees alles na van de elektrische installatie, huishoudaccu’s en haal op goed geluk weer wat zekeringen erin en eruit.
We besluiten gewoon af te wachten of alles weer gaat werken. Van Rob mogen we de 5-in-1 blijven gebruiken, als zij dinsdag gaan rijden. Dat vinden wij grandioos lief.
Om half een wordt de couscous gebracht. De schotel ziet er prima uit. Jammer dat het niet echt warm is.
Om vier uur gaan we met Ria en Peter naar de hamam. Mannen bij mannen en vrouwen bij vrouwen hier in een traditionele hamam.
Helemaal schoon en warm voelen we ons na afloop.
We zitten nog tot half zes buiten. Dan is de zon onder en koelt het snel af.
Weer een week voorbij en een warm, zonnig weekend voor de deur.