Week 12: Een weekje met ons mee verblijven in Tafraoute
Tafraoute is het stadje, dat bijna iedere overwinteraar wel aandoet. Veel camperaars blijven hier een paar weken vrij in het dal staan. Wij zijn een van die velen.
We zijn op 25 januari 2017 in Tafraoute gekomen. We hebben eerst een paar dagen op camping ‘Granite Rose’ bij Omar gestaan. Nu staan we vrij in het dal.
Een indruk van hoe bedrijvig het leven in Tafraoute is
Zaterdag ben ik samen met Peter op de fiets naar de slager in de stad geweest. Peter heeft een slager, waar hij al jaren komt. We worden dus ook hartelijk begroet.
Peter wijst een groot stuk vlees aan bij de koe, die voor de vitrine hangt. Het is ossenhaas. De slager snijdt het voor ons uit en ontdoet het van vet en zenen. Eenmaal klaar weegt hij 1.500 gram. We betalen hier 228 dirham (€ 22,-) voor.
Terug bij de camper snijdt Peter de ossenhaas in prachtige stukjes, die we kunnen invriezen.
’s Middags wandelen we de camperplaats rond en gaan in de stad een stokbrood kopen.
Onze stroomvoorziening laat tv kijken nog steeds niet toe, daarom kijken we ‘Wie is de mol’ bij Ria en Peter.
Zondag 5 februari 2017:
Hieperdepiep Hoera, Mara is tien jaar. We bellen en zingen voor Mara.
Natuurlijk een zondags ontbijt met een gekookt ei en jus ‘d orange.
In de loop van de dag komen Pieter en Greta vanuit Taroudant. We komen elkaar deze winter voor de vierde keer tegen. Elke keer hebben we elkaar weer veel te vertellen en lachen we wat af. https://grepi.jimdo.com/
In de stad kopen we vanmiddag een snelkookpan. Nu we een goede slager hebben en rundvlees in Marokko overal te koop is, kunnen we sneller het vlees garen in deze pan.
Piet kijkt vanavond de sport bij Rob en Loes. Gelukkig wint Feijenoord weer in Enschede met 2-0.
We klaverjassen vanavond bij Peter en Ria.
Maandag 6 februari:
Ria is jarig. Rob heeft vanmorgen vroeg hun camper versierd met ballonnen.
Na de koffie gaan Ria, Loes en ik weer naar de hamam.
’s Middags eten we met zijn zessen bij Peter en Ria. Peter heeft een Indische schotel gemaakt. De hele tafel staat vol met lekkere dingen van verschillende soorten vlees en groenten. We tafelen lang en gezellig.
Dinsdag 7 februari:
Nu gaan de mannen naar de hamam. Ik poets mijn vakantiehuis van binnen. Altijd leuk om weer wat kastjes anders in te richten. Piet is daar niet zo blij mee, maar dat went wel. Daarna gaan we naar de markt voor groenten, fruit en noten.
Vanmiddag eten we voor het eerst ossenhaas met gebakken aardappelen en salade Marocaine. Het vlees is heerlijk mals en goed van smaak.
Dan komt voor het eerst sinds wij er zijn de waterwagen met flessen water van 5 liter. Wat een service.
Tegen de avond komt Fouhami Jilali, een installateur van zonnepanelen en accu’s in Ait Melloul. We vertellen hem ons stroomprobleem. Hij haalt een instrument om de accu’s door te meten. Ik moet alles aanzetten: schotel, receiver, tv, lampen, omvormer. Ik krijg het er benauwd van.
We zijn verbaasd als de meter op 13 blijft staan. Fouhami vraagt waar de verdeler van het zonnepaneel zit. Wij weten het niet. Hij zoekt en vindt hem onder de bestuurdersstoel. Ook hier mankeert niets aan. Toch adviseert hij ons twee nieuwe accu’s te kopen. Gelaccu’s, 100 amp. Voor 3.000 dirham (€ 300,-). We twijfelen weer. Toch maar doen dan?
We besluiten het te doen. Hij komt ze vrijdag inbouwen en we hebben twee jaar garantie.
Als hij weg is, merken we dat alles nog aan is. We doen de lampen en de omvormer uit. En…….. we kijken tot elf uur vanavond TV en de meter blijft op 12.5 staan.
Woensdag 8 februari 2017:
Weer een prachtige dag. De hele week ontbijten we buiten en moet tegen de middag het laken worden gespannen om uit de zon te kunnen zitten.
Rob heeft heel veel last van kiespijn en ik rijd met hem naar de dentist om te tolken. Hij maakt een afspraak voor vanmiddag drie uur.
Piet en ik gaan later naar de stad. We drinken jus d’orange bij restaurant Marrakech en vragen of we de laptop op mogen laden.
Dat is geen probleem. We doen boodschappen, kopen drie paar (door familie bestelde) Babouches en gaan dan terug naar restaurant Marrakech. We eten een Marokkaanse soep met brood. We rekenen af en nemen de laptop weer opgeladen mee.
Als we weer terug bij de camper zijn worden we aangesproken door een vrouw en een man. ‘Jullie zijn Elly en Piet’ . Wij kijken heel verbaasd. We kennen hen niet, maar als ze zich voorstellen als Janny en Adrie, roep ik gelijk Den Besten.
Zij hebben een campersite: http://www.onzecampersite.nl/
Wij kijken hier regelmatig op en zij hebben achterop onze camper toesjoeranroet zien staan. Onze website bezoeken zij ook.
Het is een leuke kennismaking.
Aan het eind van de middag maken we ook kennis met Joske. Hij schrijft veel op het camperforum.
Woensdag werd dus een vol dagje met een goed eind, want de 12 volt installatie werkt nog steeds prima. Dus……
Bellen we donderdag 9 februari Fouhami op om de accu’s af te zeggen.
Pieter en Piet gaan wandelen. Greta komt even aan. Om tien uur wordt de Sun screen afgeleverd. Hij past prima. We rekenen 650 dirham ( € 65,- ) af.
Omdat in het weekend veel regen wordt verwacht, verkassen wij naar een hogere plek op het terrein. We worden hier steeds handiger in. Binnen een half uur zitten we aan de koffie.
Vrijdag 10 februari 2017:
We gaan met vijf vrouwen om half elf naar de nieuwe hamam in Tafraoute. We willen de complete behandeling van wassen, scrubben tot massage.
Dit blijkt in de praktijk voor de hamam teveel gevraagd. Er is één vrouw, die ons allemaal wast met zwarte zeep. Greta is de eerste in de rij, Ria de laatste. Dat wordt dus voor iedereen lang wachten. Na het wassen wordt er gescrubd, daarna smeren we zelf ons lichaam in met een kleimassa.
Het is twaalf uur, als Greta en ik klaar zijn, Marion bijna, maar Loes en Ria nog niet eens gescrubd zijn.
We besluiten de massage te vergeten.
Toch vond ik het een bijzonder aangename ervaring en ga ik beslist nog eens terug.
Na de hamam gaan Piet en ik een tajine eten bij restaurant Marrakech. Vooraf berberbrood met olijven en kaas en een verse jus d’orange. We besluiten met een espresso en een nos-nos. We nemen afscheid van de eigenaar met: jusqu'à l'année prochaine insjallah.
Vanmiddag laat de zon zich toch nog zien. Weer een heerlijke dag gehad.
Zaterdag 11 februari:
We verkassen vanmorgen voor twee dagen naar de camping bij Omar. Het is bewolkt en maar 14°. Ik wil mijn weblog maken. Piet gaat nog een laatste keer met Peter naar de hamam. Dit weekend laden we alle apparaten, van scheerapparaat tot e-reader vol. Maandag gaan we rustig aan de reis naar Europa beginnen.
We hopen dat we een indruk hebben kunnen geven van het leven in Marokko en speciaal in Tafraoute.
Fijn weekend en tot volgende week Insjallah!
De bakker komt elke morgen bij de camper. 'Breut, breut, breut, macarone, macarone'