Week 14: De week van de ontmoetingen.
Zaterdag gaan we nog even Asilah in. Zaterdagnacht om half vier gaat het regenen.
We staan op het gras, dus gaat Piet eruit en zet de camper met de voorwielen op het pad.
Om acht uur rijden we richting Tanger. Het waait en regent nog steeds. De golven komen tot op de straat.
In de haven verloopt alles gladjes. Ik haal de tickets. De camper gaat door de scan en om kwart voor tien staan we vooraan op P6. De boot gaat niet om elf, maar om twaalf uur. We bereiden ons voor op ruim twee uur wachten.
Al gauw komt een beambte van Balearia Ferries naar de camper. We moeten naar P5 rijden. Ik begrijp, dat de boot van twaalf uur niet vaart.
Op P5 mogen we gelijk de klaarliggende catamaran van Balearia oprijden.
We zien de campers van Peter en Ria en Rob en Loes links op de andere P staan
Om half elf varen we al. Er staan vier campers en acht personenauto’s in het ruim.
De zee is wat wild. Af en toe klappen we echt heen en weer in onze stoelen.
Er worden spuugzakjes uitgedeeld. Gelukkig hebben wij nergens last van.
Binnen een uur zijn we in Algeciras. We zijn erg vlot door de douane.
We eten bij Mac. Donalds in Algeciras en gaan via de A7 naar de camperplaats in Rincon de la Victoria. Op de heenweg hebben we hier ook overnacht. Ook in Spanje is het weer slecht. De zee is wild en de golven zijn hoog en vies bruin.
Helaas is de camperplaats overvol. Er staan al zes campers buiten de muur.
Wij willen echter stroom hebben om problemen met de 12 volt te voorkomen.
We krijgen van de beheerder een folder met Area Privada Andaluzas. Hier staan negen camperplaatsen op. Almayata is het dichtstbij. En blijkt een prima overnachtingsplaats. Coördinaten N36.72400 W 4.14003
Er is wifi, stroom. We kunnen schoon water nemen en vuil water lozen. Ook het toilet kan worden geleegd. Totaalprijs € 10,-.
Onderweg op de A7 naar Almayata
Al snel krijg ik een appje van Joke Verkeste. ‘Zijn jullie in Velaz Malaga?’
Ik ben helemaal verbaasd. Hoe kan zij dat nu weten. Makkelijk hoor: via FB vrienden in de omgeving. Jaja, big brother is watching us!!
We spreken af om morgen naar Nerja te komen.
Even later komt er een mailtje van Marianne de Lange. Zij staan in Peniscola, op weg naar Portugal deze vakantie. We staan 800 km uit elkaar. Ik ga kijken, of ik ergens in het midden een plekje kan vinden, waar we kunnen afspreken.
Dat blijkt niet moeilijk. Bij Murcia is camperplaats Casablanca. We spreken af daar maandag in de loop van de middag te zijn.
Maandag 21 februari 2017:
Het wordt een heel gezellig dagje in Nerja. We zijn om een uur in het appartement bij Joke en Bram. Het is de derde kaar, dat we elkaar treffen in Spanje. In Nederland komt het er niet zo snel van.
Op het balkon van het appartement kijk je uit over de stad en de zee. Jammer, dat het vandaag minder weer is. Bewolkt en het waait behoorlijk.
We lopen naar de stad en gaan eten bij La Tahona Holandesa. www.latahonaholandesa.com
Dirk en Margaret runnen dit restaurant nu vier jaar. Het is er gezellig en Dirk is een prima kok.
kabeljauw met gamba's voor Bram en mij mix grill voor Joke en Piet
Om half zeven rijden we naar de P in Nerja om daar te overnachten.
Helaas, na een half uurtje zakt de 12V weer tot 11.6. We rijden dus terug naar Almayata. Gelukkig is er nog een plekje vrij.
Dinsdag 22 februari:
Vandaag een flinke rit van 400 km over de A7 naar Murcia.
Op de laatste kilometers na is het allemaal autobaan en heel veel viaducten.
Het lelijkste stuk ligt bij Almeria.
We rijden hier kilometers door het Westland van Spanje. Overal plastic kassen. Elke plek op de bergen is beplakt met plastic. Elke keer weer als we hier langs komen, nemen we ons voor deze weg niet meer te nemen. Je wordt er depressief van.
Gelukkig hebben we vandaag andere dingen om op te letten.
Het begint te stormen en Piet heeft beide handen en armen nodig om de camper recht op de weg te houden.
De hele route blijft de wind flink aanhouden. Om drie uur zijn we bij camperplaats Casablanca. Coördinaten: N38.00198 W1.01938
Het is niet druk. We worden ontvangen met een schaaltje sinaasappels en mandarijnen. Daarna worden we rondgeleid. Toiletten, douches, wasautomaten, drogers. Het ziet er prima uit. We zoeken een plaatsje en dan zoek ik de was uit. Weg is maar weg.
Om kwart voor vier rijden Hans en Marianne het terrein op.
Later drinken we een cava.
Vanavond wordt er gebridged bij Hans en Marianne. Het is, zoals altijd, weer ontzettend gezellig.
Woensdag is het bewolkt. Er staat een fris windje. Piet maakt de ruiten van de camper samen met Hans schoon en ontdekt Dasty van de Wibra. Het vuil vliegt eraf volgens de mannen.
Ik ruim binnen wat op, lees, doe een spelletje en lummel wat.
Om zes uur gaan we paella eten. De open haard brandt in de kantine. De moeder van de beheerder heeft gekookt. De paella ziet er goed uit en smaakt fantastisch.
Vanavond doen we nog een paar spelletjes bridge. We maken het niet te laat.
Donderdag 22 februari:
We nemen afscheid van Hans en Marianne en gaan op weg naar La Marina.
Het is maar 42 km. Om half elf zijn we bij Chris op Camperparc Oasis. Coördinaten N 38.11999, W 0.66254. We hebben geluk. Er gaat net iemand weg. Het park staat helemaal vol.
’s Middags stuur ik een app naar Ineke en Harrie. Zij hebben twee maanden op Camperparc San Fulgencia gestaan. Ik vermoed, dat ze al richting huis zijn.
Tot onze grote verrassing staan zij er nog. We lopen er heen.
Ook hier zijn alle plaatsen bezet.
Het is heerlijk elkaar weer te zien. Arie zit al gelijk in de camper. We kletsen lekker bij.
Vanavond kijken we ‘Klem’ en 12,5 jaar Toppers. Ik denk dat we daar toch eens heen moeten. Wat kunnen die mannen de mensen vermaken.
Vrijdag 23 februari 2017:
Markt in Torrevieja. Ineke, Piet en ik gaan er met de bus naar toe. Harrie en Arie blijven in hun eigen camper.
De bus moet om 10.40 uur bij de Lidl vertrekken. Het wordt net over elven. Om half twaalf rijden we het busstation in Torrevieja binnen. Ineke en ik stappen uit.
We wachten op Piet. Hij stapt heel vreemd achteruit de trap af. Hij is boos, erg boos, zie ik. Ik loop erheen. De man achter hem heeft geprobeerd zijn portemonnee uit zijn zak te rollen. Piet voelde het nu op tijd. We pakken hem beiden flink vast en roepen om de politie. Een andere man probeert te sussen. We laten de man los en dan…… lopen ze samen weg.
We laten het rusten en gaan naar de markt. Deze markt is verspreid over de straten van de oude binnenstad en erg gezellig. Veel kleding, lederwaren en groenten en fruit, maar ook is zijn er veel viskramen en kaas en olijvenstands.
Bij een van de olijvenkramen moeten we proeven. De verkoopster verdient beslist een gouden medaille. Ze krijgt het voor elkaar om Ineke en mij voor € 30,- aan olijven te verkopen. Intussen geeft ze Piet een pilsje, dus hij is even met iets anders bezig.
We drinken koffie met een croissant en gaan daarna terug naar het busstation.
Ik ga in de rij om een kaartje terug te kopen. Als ik aan de beurt ben zeg ik La Marina i.p.v. San Fulgencio. Ik merk dat als ik meer moet betalen. Ik wil mijn fout herstellen, maar de man achter het loket wordt zo boos, dat hij het loket gewoon dicht doet en iedereen achter mij ook gewoon laat staan. Pfff, wat een heethoofd.
Na een dik kwartier gaat hij weer verder met verkopen. Nu gaat Piet een kaartje kopen. Ik laat me niet meer zien.
Om twee uur zijn we terug bij de Lidl.
We doen gelijk nog wat boodschappen. Ineke staat voor mij bij de kassa. Ze geeft een briefje van € 50,- om af te rekenen. Ze krijgt echter van € 20,- terug. Als Ineke reclameert, beweert de caissière, dat ze met € 20,- heeft betaald.
We protesteren. Ze doet de kassa dicht en roept iemand. Dan moet Ineke mee naar achteren. In aanwezigheid van een derde persoon wordt de kassa geteld en gelukkig krijgt ze nog € 30,- terug.
We lunchen bij onze camper en praten daarna met een glaasje wijn nog na over een ‘gewoon’ ochtendje naar de markt.
We spreken af, dat we zondag met zijn vieren richting Luxemburg en Nederland gaan.
Piet maakt nog even de ruiten van de camper schoon. Morgen gaan we naar Rojales. Dan merkt hij, dat de letters Esprit loslaten van de camper.
Lang leve Dasty roep ik. Dat spul komt er bij ons dus niet in.
Zaterdag 25 februari 2017:
Vandaag gaan we naar Henk en Jannie. Zij staan in het Guardamar Park in Guardamar Rojales.
We rijden eerst naar Torrevieja om boodschappen bij de Mercadonna te doen.
De winkel in San Fulgencio is tot eind maart gesloten.
Onderweg zien we ’n CASA. Daar moet ik echt even binnen neuzen. Zo’n leuke winkel, maar vandaag kan ik er niet slagen.
Om half een zijn we bij Henk en Jannie. We zetten de camper neer.
Als ik de schotel opzet, slaat twee keer achter elkaar de 12v eruit. Eindelijk duidelijkheid. Het heeft dus te maken met een kortsluiting ergens en de huishoudaccu’s zijn waarschijnlijk niet de boosdoeners.
Dus snel aan de stroompaal.
Piet neemt een panoramafoto. We moeten er allebei op. Mr X roept om hulp
Oh, wat zijn ze groot!
We kletsen lekker bij en gaan om half vijf schnitzel eten in Torrevieja.
Daarna zitten we nog gezellig bij elkaar. Altijd wat te kletsen en nog belangrijker, te lachen.
Morgen vertrekken we om tien uur vanaf de Lidl in San Fulgencio richting Luxemburg.
Ineke en Harrie rijden met ons samen op.
Fijn weekend en tot volgende week