De thuisreis!
Zondag 10 juni 2018:
We zijn vroeg wakker. De camping ligt aan de doorgaande weg en wij staan helemaal vooraan bij de receptie.
Het is zondag, dus…??? ons zondags ontbijtje.
Dan gaan we op weg naar Camp Male Ciste in Drvenik.
We rijden via de kustweg en bij Neum passeren we de grens naar Bosnië Herzegovina. Na tien minuten is daar ook weer de grens van Kroatië. Gekke bedoening hoor.
Daarna een mooie route met veel druivenvelden onderweg.
Om drie uur zijn we in Drvenik. Er liggen drie campings naast elkaar op een afrit. Wij nemen de middelste. We krijgen een plekje met uitzicht op zee. Het is weer 31° vandaag en erg benauwd.
Vandaag doen we verder niets. Benen omhoog en in de schaduw. Fles water bij de hand en later een wijntje en een biertje.
Maandag 11 juni:
We beginnen vandaag rustig. We hebben brood besteld, zetten koffie en ontbijten lekker buiten. Dan ruimen we op, rekenen af en gaan ‘anroet’.
We rijden de kustweg tot Split en nemen dan de E71 over Sinj, Gracac naar Autocamp Corita in Rakovica. Coördinaten N 44.96436, E 15.64304. Een prima weg. Om half vijf stoppen we bij de camping. Vandaag 320 km in de brandende zon. Weer ruim 30°.
We krijgen aan app van Carolien. In Luxemburg overstromen de dorpen. Wat een schril contrast.
Stoeltjes naar buiten, luifel uit en samen even bijkomen van deze dag.
Rakovica Wirtshaus Staufeneck, Piding
Woensdag 13 juni 2018:
Vandaag is een spannende dag. Bram, Rowan en Jolinda (vriendin Rowan) krijgen alle drie de uitslag van hun examen. Rond half twee vanmiddag komt het verlossende woord van de school. Alle drie geslaagd. Feest en wat een opluchting voor moeders en oma en opa.
Vandaag door Duitsland. Wat een ellende. File, file, file. München, Stuttgart, Karlsruhe en boven langs Saarbrücken. We stoppen in Nonnweiler. De CP is bij het Hallenbad. Prima gratis plek met stroom. Coördinaten N49.6071 E6.97233.
We eten vanavond in het plaatselijk restaurant schnitzel met sla en frites. Heerlijk. Morgen naar Carolien, Pitti en de kinderen.
Donderdag hebben we een heerlijke dag in Ernzen.
Vrijdagmorgen rijden we naar huis. Om half drie zijn in de Donk. We schrikken van het onkruid in voor- en achtertuin.
We kijken terug op een heerlijke vakantie van ruim acht weken.
Nu aan de slag in huis. De vloeren zijn droog. Het parket wordt weer hersteld. De vloeren boven gelegd en gekit en de trap krijgt nieuwe bekleding.
In het vervolg sluiten we, ook zomers, het water af als we ‘anroet’ gaan.