Week 9:
Donderdagmiddag 8 maart pakken we alvast de tickets voor de boot en de paspoorten uit de kluis. Dan zien we dat de ferry van Transmediterranea om 10, 16 en 22 uur gaat.
Als we de boot van 16 uur nemen zijn we pas rond 18 uur in Algeciras. We gaan liever met de boot van 10 uur. Naar Tanger Med is nog ruim een uur rijden. De formaliteiten bij politie en douane nemen ook ruim een uur in beslag. We besluiten daarom vanavond alvast naar Tanger Med te rijden.
Opruimen gaat snel. We hebben al voor twee nachten betaald, maar de beheerder is een aardige man. We krijgen altijd een fijne plek met reductie en dat is ons veel waard. Dus we laten het zo.
Om acht uur rijden we de haven van Tanger Med op. We lopen samen naar het kantoor van Transmediterranea. Grote verrassing. We kunnen nog met de boot van tien uur vanavond mee.
We sluiten dus aan in de rij voor politie en douane. Hier stroopt het op. Spannend, want de camper moet ook nog door de scan. Daar wordt gecontroleerd of we geen mensen meesmokkelen. Pas om kwart over negen gaat de camper de scan in.
Daarna rijden we naar Parkeerplaats 4 en begint het grote wachten. De boot zou om tien uur moeten vertrekken. Pas om middernacht loopt de boot echter de haven in.
Het is niet druk met auto’s en er zijn slechts vier campers. Wat er nog aan vrachtwagens ingaat, zien we niet meer. Pas om kwart voor drie vannacht gaan we haven uit.
We zoeken een stoel op de boot. Voor Arie nemen we een kleed mee.
Zij gaat liggen en verroert zich niet meer, tot we om half vijf in de haven van Algeciras zijn.
Piet rijdt nog naar de P van de Mercadonna. Moe van het zitten en wachten kruipen we om vijf uur ons bed in.
Vrijdag 9 maart:
Het is tien uur ’s morgens als we wakker worden. Kort, maar heerlijk geslapen. En…. na bijna negen weken is nu de gasfles leeg. Piet verwisselt hem. Dan zetten we koffie en thee en ontbijten met een vers stokbroodje van de Lidl.
We doen nog wat boodschappen. (salami, pat éen ham op brood zijn zo lekker na twee maanden kipfilet) Voor vanavond een schimmelkaasje voor mij en een Brie voor Piet.
Dan gaan we op weg naar de camperplaats in Mijas. We hebben hier nog nooit gestaan, maar van vrienden er veel over gehoord.
Om twee uur zijn we er. Er staan nu al ruim veertig campers. We vinden een prima plek, ondanks de ook hier natte grond.
Achter ons is een groot golfterrein. Met borden wordt aangegeven, dat men niet aansprakelijk is voor golfballen, die over het (lage) hek komen.
Gelukkig is onze camper tot nu toe alleen maar allergisch voor regen.
We hebben dubbel geluk, want morgen is op dit terrein een grote weekmarkt. Heerlijk.
We hebben ook de schotel uitgeprobeerd en iets bijgesteld. Vanavond ‘Flikken’ en The Voice Kids.
Van Liset horen we, dat de zaken op de Donk goed lopen. Vandaag is de eerste verdieping en de zolder ingepakt. Morgen wordt alles elders opgeslagen. We vinden het nog steeds onwerkelijk allemaal.
Zaterdag 10 maart 2018:
De dag begint goed. De zon schijnt. Eten, opruimen en naar de markt. Die valt een beetje tegen. Veel kleding en schoenen voor heel goedkoop en dat zie je. Piet koopt een riem en dan houden we het voor gezien.
We maken de camper weer rijklaar. Vandaag gaan we naar Murcia. Een prachtige rit over de A7, A44, A92, A92N en weer de A7. Een gratis autobaan. In vijf uur hebben we 390 km afgelegd en stoppen we op een camperplaats in Murcia bij Ikea. Coördinaten N38.02898 W1.14714.
Hier is werkelijk van alles aanwezig. Storten, schoon water innemen en grijs water legen.
Ikea, Lidl, Aldi, Super Asia en een Wok. Alles op loopafstand. Wat een luxe na twee maanden Marokko.
We kopen nieuwe dekbedovertrekken, waterpomp voor flessen van 5 liter voor de Bakkers, twee dekbedden voor een prikkie bij de Aldi.
Om half negen zitten we klaar voor de finale van ‘De Mol’. Wat een lefgozer is die Jan Versteegt.
En wat zaten wij weer fout en mijn zus weer goed. (op het laatste moment)
Al met al een heerlijke dag. Eindelijk met de hele dag zon.
Zondag 11 maart 2018:
Zondags ontbijt met eitje en warm brood. Daarna een heerlijke douche in eigen camper. Water lossen en laden, toilet weer leeg en schoon en daar gaan we weer.
We stoppen vanmiddag om twee uur in Benicarlo. 395 km in vier uur weer. A7, A35, A7 en het laatste stukje N340. Prachtige weg met mooie vergezichten.
We zien een restaurantje in de stad. Het is er druk met Spanjaarden. We parkeren de camper langs de stoep. Piet laat Arie uit en dan gaan we maar eens kijken wat de Spaanse pot schaft.
Natuurlijk spreekt er niemand Engels, maar ik kan vertalen met mijn gsm.
We bestellen een Spaanse salade en Muslo de Pollo (een grote kippenpoot).
We laten het ons goed smaken. Espresso en ijsje voor Piet toe. Na het afrekenen informeer ik of er een lavanderia in de buurt is. Wat een geluk. Aan het eind van de straat kan ik wassen en drogen. Anderhalf uur later ligt de was schoon en droog in de kast en hebben we allebei weer een fris bed.
We vinden aan het eind van de boulevard een plekje, waar nog wat andere campers staan. Op het grind aan het strand. Coördinaten N40.14864 E0.43647
De schotel zoekt al snel Astra 3, want om 16.45 uur begint Feijenoord – AZ.
Maandag 12 maart 2018:
Rowan en Jolinda zijn allebei jarig. 16 jaar allebei. Van harte gefeliciteerd. We bellen met Anke. Ze is op de Donk. Vandaag wordt de zolder en de eerste verdieping ingepakt en tijdelijk opgeslagen. De foto’s op de app laten niets aan de verbeelding over.
Wij gaan vandaag 70 km naar het noorden. Deze camperplaats was gisteravond tot erg laat erg onrustig met auto’s, die af en aan reden. Ik vond het geen prettige plek, ondanks het mooie uitzicht.
Het is zonnig weer, rond de 20 graden. Bij de Mercadonna in L’Ametlla de Mar kopen we groenten voor twee dagen en hondenvoer.
Om een uur zijn we in Castillo Sant Jordi op de camperplaats. Coordinaten N40.91136 E0.83143.
Wat een prachtig plekje weer. Er staan dertien campers, waarvan zeven Nederlandse. Dat hebben we in Marokko nergens meegemaakt.
We maken vanmiddag een kleine wandeling langs het kasteel. Je kunt naar een strandje beneden. Daar is een koude douche. Zomers heerlijk. Nu douchen we liever in de camper.
Aan het eind van de middag breng ik de gelezen Linda’s van Henny bij de buren. Zij zijn er erg blij mee. Hun vakantie begint nog. We halen onze stoelen en maken een praatje. Even later zitten we met Jan en Joke, Frans en Ria, Ankie en Piet in de zon. We wisselen camperplaatsen en ervaringen uit. Pas om half zeven wordt het kil en gaan we allemaal naar onze eigen camper. Een welkome afwisseling af en toe zo’n middagje.
Het zal vandaag een van de laatste dagen in zomerkleren zijn, overdenken we. Morgen komen we in Frankrijk.
Dinsdag 13 maart 2018:
We beginnen de dag met een app van Liset. De aannemer is vanmorgen om acht uur begonnen met de herstelwerkzaamheden.
Om negen uur rijden we. Na dertig kilometer al rijden we een file in voor Cambrils. Wat een tegenvaller. Alle verkeer wordt van de A7 gedirigeerd. Wij nemen hier de autobaan AP-7. We zien, dat de hele A7 leeg is. Wat er aan de hand is zullen we nooit weten. Het is in ieder geval mooi weer. Piet heeft nog steeds zijn korte broek aan.
We verlaten de tolweg bij de eerste afrit na zes kilometer. Er is al wat verkeer op, maar het is heel rustig. Zonder oponthoud bereiken we rond drie uur de Franse grens.
We stoppen vandaag om vijf in Peyriac de Mer. Coordinaten N43.09355 E2.96201. We kennen deze camperplaats als sinds 2004. Toen stonden we nog aan de vijver van Doul, een lagune met een zeer hoog zoutgehalte. Nu is de camperplaats al jaren bij het rugbyveld. Kosten € 5,- voor 24 uur.
Woensdag 14 maart 2018:
Wat was het koud vannacht. Wat zijn we blij met de nieuwe dekbedden. Het is in de camper 8° als we opstaan om acht uur. Gelukkig schijnt de zon al en is het binnen snel warm en zijn de ramen schoon.
We checken om negen uur uit met de code op de kassabon, die we gisteren kregen.
De Zenec navigatie in de camper loodst ons snel langs Narbonne en Beziers.
Vanmorgen krijgen we weer foto’s van ons huis. De plafonds liggen eruit. Er wordt hard gewerkt, want aan het eind van de dag zijn de nieuwe alweer geplaatst.
Dan gaan we de A75 op. Over de imposante brug van Millau. We nemen afslag 32 naar Aire de Lozère. Coördinaten N44.87044, E3.24797.
Van Piet en Ankie hoorden we maandag, dat je hier goed kunt slapen, maar ook schoon en warm kunt douchen. Slapen doen we niet, maar de douche is inderdaad uitstekend. Er is zelfs een föhn aanwezig.
Schoon en fris eten we ons stokbroodje hier nog en zetten dan koers naar St. Pourcain sur Sioule. Een mooie camperplaats op het terrein van de voormalige camping de la Moutte.
Coördinaten N 46.31256, E 3.29659
We vinden een droog plekje en zitten zelfs tot vijf uur nog buiten.
Nog twee daagjes.
Donderdag 15 maart 2018:
We worden om 5.30 uur wakker van de regen. Het klettert op het dak. Het zal niet ophouden tot vanavond zeven uur.
Om acht uur staan we op. Wassen, Arie uitlaten, koffie en thee zetten en brood bakken.
Om negen uur rijden we.
Weinig over de rit van vandaag te vertellen. We tanken in Moulins en lunchen op de parkplaats in Auxerre met mooi uitzicht op de kathedraal en nog drie andere kerken. Tot twee keer toe komen we vandaag speciaal vervoer tegen.
De eerste keer komen ze ons tegemoet en moeten we echt uitwijken. De tweede keer in Reims is het speciaal vervoer te breed voor de weg en moeten wij omrijden.
We stoppen om zes uur in België in Mariembourg bij Brasserie des Fagnes. Coördinaten N50.08384 E4.52374. Hier blijven we slapen.
We gaan eten in de Brasserie. In de Brasserie is ook een biermuseum. Leuk om even een kijkje te nemen. Dan trekt de menukaart. We nemen allebei een pizza. Piet met een speciaal Fagnes biertje en ik een wit wijntje. Daarna kijken we nog een poosje TV.
Vandaag 550 km in de regen. We zijn moe.
Toch denken we nog even aan Sanne, Anke en Liset. Sanne krijgt vanavond haar propedeuse.
Zo trots op onze kleindochter. Zij is de eerste in onze familie, die dit belangrijke document haalt.
Morgen naar huis