Deel vier: Van oost naar midden Roemenië
Zaterdag 15 september:
De historische havenstad Constanţa was in de tijd van Koning Carol 1 een belangrijk kuuroord. In de 6e eeuw was het niet meer dan een klein vissersplaatsje. Grieken uit Milete bouwden de plaats uit tot een bloeiende havenstad, genaamd Tomis. Later volgden Romeinen en Byzantijnen en werd de stad genoemd naar de Romeinse keizer Constantijn.
Bij onze eerste kennismaking met Constanţa zien we bij het naderen van de stad grote olieraffinaderijen, veel fabrieken en nog meer (vervallen) hotels en leegstaande hallen.
We gaan vandaag op de fiets Constanta verkennen. Op de heenweg blijkt een triatlon de weg naar Constanta te blokkeren. Eerst rijden we tussen een file auto’s. Daarna kiezen we voor het voetpad, vol met hobbels en kuilen van de boomwortels.
Na een uurtje zijn we op de boulevard van Constanţa. De suikertaart van de boulevard promenade is het Cazino Paris. Het is gebouwd voor koningin Elisabeth, de vrouw van koning Carol 1.
Het Cazino is te koop. Triest om te zien hoe het verval hier heeft toegeslagen.
Het is erg warm vandaag. Net als in Nederland trouwens. We kijken vanuit een prieel op de boulevard naar de Zwarte Zee. Toch weer bijzonder, dat we hier zijn.
Natuurlijk rijden we naar het Piaţa Ovidiu. Hier staat de Romeinse dichter Ovidius peinzend op zijn zuil. In de achtste eeuw is hij door keizer Augustus naar Tomis verbannen. Ovidius beschreef zijn lot in zijn Tristia (sombere gedichten).
Achter zijn beeld staat het Nationaal historisch en archeologisch museum.
We zien natuurlijk vandaag weer een trouwerij. De kerk heeft, zoals bijna alle kerken in Roemenië, prachtige fresco’s en versierselen binnen.
Later eten we heerlijk bij een Grieks restaurant in het centrum.
Op de terugweg bezoeken we een markt met streekprodukten. Kaas, worst, groenten en fruit en wijn uit alle streken van Roemenië zijn hier vertegenwoordigd.
Om vier uur zijn we terug op de camping. 32 km op de teller.
Als we bij de camper komen schrikken we. We zijn ingebouwd met Roemeense auto’s. Overal om ons heen wordt gebarbecued. Grote families met kinderen en stapels vlees op de BBQ.
Vanuit alle kanten komt verschillende muziek. We kijken onze ogen uit. Gelukkig staat de wind goed en worden we niet uitgerookt.
Om acht uur (lees negen uur in Nederland) vanavond is het weer redelijk rustig op de camping.
Toch zullen we vannacht weer slecht slapen. Er is een trouwfeest aan de overkant. Om zes uur zondagmorgen stopt de muziek. Dan draaien we ons toch nog maar drie uurtjes om.
Zondag 16 september:
Op FB zie ik een reactie op onze website met de tip van een vrije plaats in Vama Veche. Op Park4Night vind ik de plaats ook. Op de grens met Bulgarije. We besluiten te gaan.
Het is ongeveer 80 km over de E87. Voorbij Constanta rijden we over een nieuwe brug. We hoeven nog geen tol te betalen. Later richting Boekarest moet dat wel.
De zon schijnt. Het is al snel weer erg warm. We doen boodschappen voor een paar dagen bij de Lidl. Alle winkels zijn hier op zondag gewoon van 8 tot 18 uur open.
Onderweg komen we toch weer bijzondere dingen tegen. Een hotel in de vorm van een schip aan de Zwarte Zee in Constanţa, reclame voor dakbedekking in de kleuren van de Roemeense vlag in Navidari. Een vliegtuig op de rotonde in Tuzla.
Tegen de middag zijn we in Vama Veche. Een wereldplek. Gps: N 43.74624 E28.57819.
De mensen van de reactie: Derk en Sabine hebben de koffie klaar.
We staan met twee campers, twee busjes en twee tenten aan zee.
Arie kan weer los. Hier houden we het wel een paar dagen uit.
Aan het eind van de middag drinken we met elkaar wat.
We liggen vroeg en halen onze slaap van gisternacht in.
Maandag 17 september:
We fietsen naar het dorp. Het seizoen is hier echt voorbij. Overal worden winkels leeggehaald,
strandtenten afgebroken, parasols ingepakt. Het ziet er niet meer aantrekkelijk uit.
We merken nu ook, dat veel campings 20 september sluiten.
Vanavond maakt Derk een heerlijke groentesoep voor ons vieren. We kletsen wat af met elkaar. Het voelt erg goed.
Dinsdag 18 september:
Opstaan, ontbijt, douchen, opruimen, koffiezetten en afscheid nemen van Sabina en Derk.
Om tien uur rijden we weg.
In Mangalia is een grote scheepswerf van Damen. Die moet natuurlijk op de foto.
Het is niet de bedoeling vandaag naar Boekarest te rijden, maar de A2 is zo’n prima weg, dat we toch de plannen voor de tigste keer aanpassen.
De snelweg is nieuw. Ook de brug, die ruim voor Boekarest over de Donau gaat. Hier moeten we 13 lei (€ 3,25 tol betalen.
Het landschap is vlak. Veel landbouw, maar ook veel industrie en olieraffinaderijen.
Om drie uur rijden we Boekarest binnen. We hebben veel waarschuwingen gelezen en gekregen om Boekarest niet in te rijden.
Wij doen het toch en het is prima te doen. Parijs, Boedapest en Barcelona zijn veel drukker.
We hebben een plek uitgezocht op Park4Night. Slecht 2,5 kilometer van het paleis van Ceausesqu. Gps N 44.4142 E 26.098736.
Tegenover een politiebureau. Een prima plek en……zelfs de schotel doet het. Dus voetbal voor Piet vanavond.
De fietsen eruit en om half vier crossen we door Boedapest.
He is geen mooie stad. Oud, vervallen, veel graffiti en nog meer geparkeerde auto’s met lekke banden, die er heel lang staan.
We fietsen langs het paleis en rijden het centrum in. We drinken wat op een terrasje bij het klooster Antim. Dan hebben we het wel gezien en fietsen we terug naar de camper.
De parkeerplek midden in Boekarest is een aanrader. We hebben er heerlijk rustig geslapen.
Woensdag 19 september:
We gaan vandaag naar Brasov. Eerst moeten we dwars door Boekarest om op de RD1 te komen. We hebben op een uur gerekend en dat hebben we ook echt nodig. Wat een drukte op de weg.
Tot onze verrassing rijden we in Boekarest Noord recht naar de kopie van de Arc de Triomph.
We parkeren even snel bij een bushalte om foto’s te nemen.
Eenmaal buiten Boekarest zien we een groot filiaal van Ikea. Iedereen, die ons kent, weet dat we daar niet voorbij kunnen. Alleen al om de Roemeense catalogus te hebben.
We gaan eerst naar het restaurant. Helaas kennen ze hier het heerlijke ontbijt van West-Europa niet. Dus wordt het koffie met een gebakken eitje voor Piet en een croissant voor mij.
We lopen daarna door het magazijn en kopen twee leuke koffiekopjes.
Na de middag zijn we in Brasov. We parkeren bij de oude stadsmuur.
Gps N45.640701 E25.594999. Een prima plek. Vanuit hier kunnen we zo naar beneden de oude stad inlopen.
Het grote marktplein is prachtig en heel gezellig. Overal terrasjes. We wandelen naar Biserica Neagrã, de Zwarte Kerk, die zijn bijnaam kreeg tijdens een brand in 1689, waarbij 3000 mensen omkwamen.
We wandelen door de Strada Republicii, autovrij, met fraaie 18e- en 19e -eeuwse panden.
De Strada Republicii De kerk wordt gerestaureerd. Drie mannen
zijn er aan t werk. Hier geen Arbowet
We eten schnitzel en Roemeense worstjes met frites en mosterd op een terras op het Piata Sfatului. Daarna kopen we een heerlijk Italiaans ijsje en wandelen we rustig weer naar omhoog naar de oude muur en de camper.
We liggen al om tien uur. Om half twaalf schrikken we wakker. Het lijkt of we tussen nachtelijke straatraces zijn beland. De camper schudt als zo’n auto langs dendert. Ik vind het doodeng. Er staan maar vier bussen en wij langs deze weg. Zij hebben dus ruimte zat. Gelukkig gaat het goed en stopt het na een poosje. De verdere nacht blijft het rustig.
Donderdag 20 september:
Over tien dagen loopt ons tolvignet af. Tijd om te plannen, wat we nog willen doen.
We hebben al veel gezien. We hoeven ook niet alles te zien.
We besluiten in ieder geval de Transfaragasan van zuid naar noord te rijden. Het weekend op de camping ‘De Oude Wilg’ in Carta door te brengen en Sibiu te bezoeken.
We gaan vandaag de Rd 73 naar Curtea de Arges. Het eerste stadje dat we passeren is Bran.
Ook hier weer hordes toeristen, die langs stalletjes lopen om Dracula souvenirs te kijken en kopen.
Wij rijden door en parkeren 500 meter verder op een grote parkeerplaats.
Via een wankele houten brug kunnen we aan de overkant het ‘Dracula’ kasteel goed zien en op ons gemak foto’s maken.
Vlakbij staan nog twee kerkjes en in de tuin staan houten beelden.
Net voor Campulung bekijken we de resten van een klein Romeins fort Jidava. In de 2e en 3e eeuw beschermde dit fort Dacië tegen invallers.
De resten zijn gerestaureerd. We zijn er snel uitgekeken. Het terrein op- en afrijden is weer een uitdaging voor Piet. De spiegels moeten in.
De rit vandaag hoort weer bij een van de mooiere van Roemenië.
We overnachten vandaag op camping Dragoske in Burlusi. Gps N45.11089 E24.51979. Een klein campinkje met een vriendelijke beheerder en prima sanitair.
Vrijdag 21 september:
Vandaag begint de herfst. Het is in Roemenië nog echt zomer. Toch verkleuren de bomen en zijn de mooie herfstkeuren al merkbaar.
We rijden vandaag de Transfãgãrãsãn over de zuidelijke Karpaten in noordelijke richting. De weg ernaartoe gaat door agrarisch gebied waar zoals overal op het Roemeense platteland nog veel met de hand en met paard en wagen wordt gedaan. De Transfãgãrãsãn is 90 km lang en is begin jaren 70 gebouwd door de vroegere dictator Ceausescu om zijn leger zo snel mogelijk door de Karpaten te krijgen in geval van calamiteiten. De weg wordt door het autoprogramma Top Gear als een van de mooiste ter wereld genoemd. Als we de bergen in gaan wordt het meteen mooi, hoge rotswanden en veel bossen.
Bij de stuwdam van het Vidraru-stuwmeer hebben we een prachtig uitzicht over het blauwe water en de bergen in de verte.
Standbeeld boven op de stuwdam Waarschuwing!!
De weg loopt helemaal langs het meer, maar door de vele bomen is er helaas weinig zicht op. Na het stuwmeer begint de klim naar een hoogte van 2000 meter met veel haarspeldbochten, mooie groene weides, kleine riviertjes en watervallen. De weg is vandaag prima. Om ons heen verandert het een kale, groene vlakte. Onderweg kopen we geitenkaas bij een stalletje met streekprodukten. Op de top ligt een 887 m lange tunnel en aan de andere kant ligt het kleine Balea-meertje. Daarna gaat de weg aan de noordelijke kant met veel haarspeldbochten naar beneden. We parkeren, zodra het kan en genieten van het prachtige uitzicht op de bochten en op de vallei daaronder. Tot slot rijden we naar beneden, eerst door een kale vlakte, daarna weer door de bossen.
Om half vier zijn we op camping ‘De Oude Wilg’ in Carta. Gps N45.7384 E 24.56728.
De eerste was hangt een uur later. Morgen de bedden verschonen. Het weekend blijven we hier.