Zaterdag 12 januari 2019:
Vandaag gaan we naar Tafraout. De rit via de R102 en R107 hebben we nog nooit gereden.
Het is prachtig weer. Een staalblauwe hemel maakt deze rit bijzonder mooi.
Het eerste stuk (R102) is erg smal. Vooral, als we door de dorpjes rijden. Het gaat snel en steil omhoog. Ik rijd en heb in het begin echt de neiging om het stuur aan Piet over te geven. Maar ik moet blijven rijden.
De R107 is voor een groot deel vernieuwd. Nog niet helemaal klaar, want de middenstreep ontbreekt nog vaak.
We klimmen tot 1.700 meter. We kunnen na elke bocht wel stoppen om foto’s te maken.
We rijden door een grillig gebergte. Er groeit niet veel.
Toch rijden we ook hier weer een grote kudde schapen en geiten achterop. En natuurlijk ook de vrouwen in traditionele kostuums met grote takkenbossen op hun rug.
Om twee uur zijn we in Tafraout. We rijden langs café Marrakesh. De eigenaar ziet ons en zwaait enthousiast. We parkeren de camper bij de school en lopen terug om bij hem te eten.
Aan de overkant begroeten we Mo, onze waterjongen in Tafraout.
We nemen brochettes en kefte frites. Harirasoep vooraf en vers fruit toe.
We gaan naar camping ‘Le Granite Rose’ GPS: N 29.71753, W 8.98444 Sitecode 26221, maar rijden eerst langs het Keteldal. Er staan hooguit twaalf campers.
Omar is blij ons, maar vooral Arie, weer te zien. ‘Ons’ plekje naast de receptie is vanmorgen vrijgekomen. In de hoek staat een lege haspel van stroomkabel. We gaan hem gebruiken als keukenblok voor onze gasfles en het gaskomfoortje. Afwassen gaat hier ook prima.
We zetten de luifel op, vloerkleed op de grond, stoelen en tafel erop en zitten dan tot vijf uur nog buiten. Daarna koelt het snel af.
Zondag t/m dinsdag:
We wandelen zondagmiddag naar het Keteldal. We maken een praatje met Nederlanders. Ze betalen nu 15 dirham per nacht. Er staat één vuilniston. Die legen de bewakers zelf af en toe.
Verder nog geen waterwagen of bakker etc.
Dinsdag wandelen we naar de markt. ’s Morgens met Arie en ’s middags gaan we op de fiets nog een keer.
Piet heeft van Adrie den Besten de tip gekregen de accu 24 uur aan de stroom te leggen. We hopen, dat het probleem dan is opgelost.
Woensdag 16 januari 2019:
Vandaag het laatste dagje bij Omar op de camping. Beddengoed, handdoeken en en lichte kleren gaan in de wasautomaat, kleine donkere was doen we op de hand.
Het is vanmorgen mistig, maar rond elf uur komt de zon erdoor.
Vanmiddag lopen we weer naar de markt. Op woensdag zijn echt alle kramen bezet.
We kopen nog een joggingbroek voor Piet. Niet om te sporten hoor, maar omdat het ’s nachts vriest. Piet heeft nooit iets aan in bed, maar nu is dat toch te koud en alleen ‘n T-shirt is niet genoeg. Voor 25 dirham (ca € 2,50) hoeft niemand kou te lijden.
Het echte probleem zit m echter in de aparte bedden in deze camper.
Samen op een eenpersoonsbed is een hele nacht echt te krap.
Aan het eind van de middag breken we op. Morgen verkassen we 500 meter naar het Keteldal. Daar staan we vrij en het wordt daar nu ook een beetje drukker.
Vanavond hebben we tajine vis besteld bij Omar. Om zeven uur brengt hij de tajine in de camper.
We eten er heerlijk van. Er is zoveel, dat we voor morgen ook nog over hebben.
Donderdagmorgen verkassen we naar het Keteldal. Het plekje, dat we graag willen is bezet. Hier staat de Frankia van Theo en Corrie. Wij zetten de camper iets verder. Ook een prima plek.
We wandelen vandaag naar de stad. We kopen twee kleine tajines voor Liset en drinken nos-nos op het terras van café Tanger.
We lopen over de markt terug. Piet gaat naar de kapper. Hij is duurder geworden. Dit jaar geen 20 maar 30 dirham (€ 3,-). Ik wandel met Arie langs de bakker en koop yoghurt.
Het is een zonnige dag. Toch moeten we om vijf uur al naar binnen. Het gaat waaien en het koelt snel af.
Om half negen is het binnen nog maar 17º. Om half tien liggen we onder de wol. Allebei met twee dekbedden en Piet nog een deken erover. Dikke pyjama’s aan. Lang leve het overwinteren.
Vrijdag 18 januari 2019:
We zijn met onze gedachten vandaag in Leerdam. Om half een is de crematieplechtigheid van Saskia in Bilthoven. Het blijft naar en raar, dat wij hier in de zon zitten.
Vanmiddag wandelen we het Keteldal rond. We maken kennis met Jan en Simonne. We kennen de namen van het Camperforum. Simonne blijkt de schrijfster op Camperforum te zijn. We vinden het erg leuk om ze te ontmoeten en praten een poosje gezellig met elkaar.
Vandaag zitten we om half vijf al binnen. Het is al vroeg in de avond erg koud. We verplaatsen de matrassen, zodat we naast elkaar kunnen liggen en een beetje warmte van elkaar hebben.
We kijken ‘Flikken Maastricht’ en ‘The Voice’ en kruipen dan snel in bed.
Zaterdag 19 januari:
‘Het duurt te lang’ zeggen en zingen we tegen elkaar. De ramen van de camper zijn dichtgevroren. Het is in de camper 4º. Wassen, aankleden, ontbijten en wegwezen. De hele kudde geiten komt afscheid nemen rondom onze camper. Als ze uitgegeten zijn vertrekken we naar Taroudant.
Bij de garage van Mohammed zien we onze Duitse vrienden Dieter en Hannah en Brunhilde en Wilfried nog. We kopen brood, wisselen het kleine gasflesje om (10 dirham) en gaan via de R104 en R105 richting Ait Baha.
Een mooie route, die we al vaak gereden hebben. De weg is niet breed. Af en toe houden we de adem in, als een Marokkaan met grote snelheid op ons afrijdt en niet opzij gaat.
Net voorbij Alt Baha lunchen we aan de rand van een meer. We zijn van 1.000 m hoogte in Tafraoute naar 200m gedaald en dat is buiten te voelen.
Langs de grote sinaasappel velden rijden we het laatste stuk naar Taroudant. We parkeren om half vier bij de muur. GPS: N30.47293 W8.87064
Tegen de avond wandelen we door de souk naar het grote plein middenin de stad. Het is hier altijd gezellig druk. Middenop het plein zijn weer vertellers. Er staat een grote kring luisteraars omheen.
We drinken een nos-nos en genieten van het mensen kijken.
Vanavond kijken we ‘De Mol’. Om tien uur vanavond is het nog 20º binnen en 18º buiten.
Wat zullen we lekker slapen vanavond.
Zondag 20 januari 2019:
Markt in Taroudant en een hele grote. We wandelen erheen en met ons nog honderden andere Marokkanen en toeristen. Onderweg zien we, dat de camperplaats vlakbij de markt ook weer open is.
We kijken nog steeds onze ogen uit op deze markt. Nieuwe tajines, verse kruiden en noten, maar ook stapels gebruikte schoenen. Het begint allemaal bij een kraam, waar de marktkooplui parasols, touwen en weegschalen huren.
We zijn op zoek naar een zwart-witte grote schaal voor Liset, maar ook hier vinden we hem niet. Gelukkig komen er nog vele markten.
We kopen sperziebonen, tomaten, paprika, aardappelen, uien, courgettes en aubergines. We rekenen voor alles 16 dirham af. Op de terugweg nemen we 15 eieren mee voor 12 dirham. Een dirham is ongeveer tien cent.
Na anderhalf uur lopen op de markt vind ik het genoeg. We nemende stadsbus terug en voor zes dirham zet die ons voor de camper af.
Vanmiddag fietsen we naar de camperplaats bij de markt. Het is er druk met Franse campers. Er staat maar een Nederlander. De plekken zijn van grind en zand. Er is wel stroom en een toilet.
Wij staan liever aan de muur, lekker schoon op de straat, tegenover het park en er is altijd wat te beleven.
We fietsen door de poort naar het centrum. Opeens worden we verrast door gezang en een grote menigte mannen met en zonder fietsen, die onze kant opkomen.
Eerst denken we aan een demonstratie, maar dan zien we het.
Tussen de menigte worden twee lijkkisten gedragen. We staan midden in een begrafenisstoet.
We gaan aan de kant en wachten tot de lange stoet voorbij is. Foto’s nemen lijkt ons ongepast.
Verderop wordt er verhuisd. De verhuiswagen wordt keurig geladen. Wat een kunstwerk.
Later drinken we een nos-nos en een thee op het plein en fietsen daarna weer naar de camper.
Vanavond ‘Judas’. Tegen de avond loopt de camperplaats weer vol met Fransen
Maandag 21 januari:
Rustig ochtendje. Piet maakt met Arie een wandeling en neemt mijn kapotte bril mee.
Hij vindt een opticien, die mijn glazen in een nieuw montuur kan zetten.
We fietsen vanmiddag over de N10 naar een nieuwe camping: ‘Le Grand Camping de Taroudant’ zes kilometer van de stad richting Ouarzazate. Fietsen over de doorgaande wegen blijft toch een puntje. Echte fietspaden liggen niet langs de weg en de (vracht)auto’s razen voorbij.
De camping is prachtig nieuw aangelegd. Mooie douches, toiletten, voldoende aansluitpunten voor stroom. Hij ligt echter wel aan de N10 en dat kun je goed horen.
Er staat één Franse caravan. De beheerder ontvangt ons. De prijslijst geeft aan, dat we per nacht 80 + 30 = 110 dirham kwijt zijn. Wij mogen voor 80 dirham incl. stroom staan. Natuurlijk een aanbod voor ons alleen!! Sitecode 74122 GPS: N 30.49797, W 8.81902
Naast de camping een restaurant, een tankstation en een wasstraat, ook voor campers. Alles nieuw. De fietstocht naar Taroudant langs de N10 willen wij echter niet nog eens doen.
Naast de camping een restaurant, een tankstation en een wasstraat, ook voor campers. Alles nieuw. De fietstocht naar Taroudant langs de N10 willen wij echter niet nog eens doen.
Terug in Taroudant brengen we Arie in de amper en gaan we naar de opticien. Ik heb weinig vertrouwen. De opticien laat me twee passende monturen zien en…. Ik vind ze beide mooi. Voor 500 dirham heb ik nu weer een bril met glazen op de juiste sterkte.
We fietsen verder naar de souk. Mijn korte spijkerbroek is bijna versleten, maar hij zit zo lekker.
Ik wil een stukje stof op het gat laten naaien. In de souk vinden we een coupeuse, die prachtige jurken maakt. Voor 5 dirham stikt ze een stukje stof op mijn broek. Die kan zo nog de hele vakantie mee.
We slenteren nog een poosje door de souk en fietsen dan terug naar de camper. Het wordt vanavond niet druk. In totaal staan er negen campers.
Dinsdag 22 Januari:
We wandelen vanmiddag voor de laatste keer dit bezoek naar de souk en drinken nos-nos op het plein. Vannacht is het net als gisternacht erg koud.
De temperatuur woensdagmorgen in de camper is 4º. Tijd om terug naar zee te gaan.
Woensdag 23 januari 2019:
We rijden vandaag de 1714 richting Agadir. Langs het eerste stuk zien we aan beide kanten grote boomgaarden met sinaasappels en mandarijnen. Voor Ait Melloul slaan we af naar de N1 richting Tiznit.
Onderweg kopen we sinaasappels. De zakken zijn 20 kilo. Dat vinden we teveel en we kopen 10 kg voor 20 dirham.
Vlak voor de afslag Sidi R’bat laten we de camper wassen. Drie mannen zepen de camper in en spuiten hem daarna af. De wielbakken zien er weer als nieuw uit. Er kwam blubber uit. Voor 40 dirham (€ 4,-) een schone camper!!
Net na de middag zijn we op ons bekende plekje bij ‘Hotel des Dunes’,
GPS: N30.08681 W9.66363. We kunnen dit keer bovenop staan. Helemaal aan het eind hebben we een prachtige plek met uitzicht op zee.
Vanmiddag zitten we lekker in de zon. Tegen de avond gaat het wat waaien. We douchen bij het hotel en nemen een emmer warm water mee om de was in te weken.
Donderdag:
Heerlijk geslapen bij het ruisen van de golven. Als we opstaan en de verduistering opendoen komt de zon de camper in.
Vanmorgen wasdag. Samen wassen en spoelen we. Er staat weinig wind, maar toch is vanmiddag alles droog en de wasmand weer leeg.
We wandelen door het kleine dorpje. Er is een winkeltje, maar die verkoopt geen groenten en fruit.
Gelukkig hebben we nog genoeg.
Een kleine tegenslag vandaag: de hordeur is kapot. Er zijn twee koordjes gebroken. We vouwen de deur met moeite dicht en moeten voorlopig verder met de deur dicht. Net nu hier zoveel vliegen zijn. Ik google en kijk op het Camperforum. Ik zie echter, dat dit niet gemakkelijk zelf te repareren is.
Er zijn vandaag drie Duitse campers bijgekomen. Het staat nu redelijk vol.
Vrijdag 25 januari 2019:
Weer een stralende dag. We fietsen vanmorgen naar Massa om boodschappen te doen. We komen samen niet ver, want na ruim 1 kilometer stopt de accu van Piet’s fiets er weer mee.
Ik ga terug op zijn fiets met Arie en Piet gaat alleen verder naar Massa om boodschappen te doen.
Vandaag zaterdag is het vochtig en mistig als we opstaan. De zon komt pas tegen elven, maar dan is het ook gelijk warm. Ik lees de verhalen van Thole en Everdien, zie voor het eerst dat Odyssee op Camperforum het pseudoniem is voor Wim en Wobbie en geniet weer van de wekelijkse column van Pieter.
Het is druk op het plateau. We zijn de enige Nederlanders tussen acht Duitse, twee Franse en twee Spaanse campers. Maar och, elke Nederlander spreekt toch zijn talen?
Zondag 27 januari 2019:
Een bewolkte dag. We wandelen naar beneden. Het is een zanderig pad. Onderaan op een rotsplateau zijn Marokkanen aan het vissen. Zij wonen in grotwoningen, aangevuld met pallets. Ze verkopen dorado, tong en mosselen aan de camperaars, maar ook aan het hotel. Op verzoek wordt de vis schoongemaakt en gefileerd. Sommige vissers bakken ze zelfs bij de camper voor de kopers.
Onze camper vanaf het pad naar het strand gezien
Vanmiddag komt te zon weer tevoorschijn. Aan het eind van de middag ruimen we op. We gaan op tijd douchen en nemen Arie mee. Er komt gier en zand uit het kleine hondje.
We dragen haar naar de camper. Vanavond nog een pipet en dan is onze dame weer tiptop.
De route van de laatste twee weken
Maandag 28 januari 2019:
Na vijf dagen Sidi R’bat wordt het tijd weer eens te verkassen. We gaan vandaag naar Agadir.
Eerst naar de Marjane om de voorraadkast aan te vullen.
We vinden er ook een gordijn, dat dienst kan doen als vliegengordijn in de camper.
Bij de Bricolage kopen we een roede om het gordijn op te hangen.
Vanmiddag rijden we naar coiffure Valentino. Vorig jaar ben ik hier voor het eerst geweest. Prima geknipt, dus ga ik terug. Ook nu zeg ik na een half uur weer tevreden: ‘A l’année prochaine Insj Allah’.
Het is inmiddels half vier. In Park4Night heb ik een plek aan de zee gevonden in Agadir. We rijden ernaartoe. De plek ziet er goed uit, maar we staan er wel alleen. Dat vinden we beiden niet leuk.
We besluiten naar camping Aourir te rijden.
Bij het aanrijden zien we, dat de camping goed vol staat. Leuk is, dat we hier altijd hartelijk begroet en herkend worden. We zoeken een plekje in de rij, waar we altijd staan. Er zijn nog maar twee plekjes vrij aan de kant, waar de zon het eerst ondergaat.
Schuin tegenover ons staat de TEC van Wim en Wobbie.
Erg leuk om elkaar na een jaar alleen website contact weer te zien.
Als we de camper staat, de stroom is aangesloten en de stoelen op het kleed staan, gaan we bij hun wat drinken en bijkletsen.
Tegen zessen wordt het kil en breken we op.
We eten vanavond een gebraden kip van de Marjane. Lekker kluiven!
Dinsdag 29 januari 2019:
Piet gaat vanmorgen met Wobbie en Arie wandelen. Ik ruim op en zet koffie voor als ze terug zijn.
Vandaag was ik nog wat dingen. Verder luieren en lezen we. Aan het eind van de middag komt een grote groep campers van de NKC.
Woensdag 30 januari 2019:
We rekenen af en nemen afscheid van Rachid en Jamal. We parkeren de camper net voor de rotonde en gaan de markt op.
We slaan groenten en fruit in voor vier dagen. Een kilo aardbeien en een halve kilo nootjes.
Dan gaan we naar de Patisserie. Op weg daarheen komen we Wim en Wobbie weer tegen. Met z’n vieren genieten we van een avocado smoothie en een appelkoek. Wim trakteert. Dankjewel Wim, het was heerlijk.
Even later komen er nog twee Nederlandse stellen, Jan en Mia en Johan en Ria. We kennen ze van Tafraoute. Gezellig zo met elkaar. De Patisserie zit vol.
Om twaalf uur vertrekken wij richting Sidi Kaouki. Net voorbij Taghazout zien we wat campers aan zee staan. We rijden erheen. Een Franse camperaar heeft hier vannacht al overnacht. We blijven dus ook. GPS: N30.52629 W9.72641
Later vanmiddag zien we Jan, Mia, Johan en Ria hier ook weer.
Vanmiddag maak ik het vliegengordijn in de camper passend.
We zitten tot vanavond zonsondergang buiten. Dan is het nog steeds ruim 20º.
Donderdag 31 januari:
We gaan naar de grote souk in Agadir. We zijn hier nog nooit geweest. Het is er prima parkeren.
Eenmaal binnen de poort kijken we onze ogen uit. Marrakesh is hier echt niets bij. Groot, ruim en gezellig.
We slenteren er wel drie uur. Kopen de borden voor Liset, eten een heerlijke versnapering van vlees en/of kip in filodeeg. Later lunchen we bij een klein kraampje.
Vanmiddag rijden we weer terug naar het plekje bij Taghazout.