Orgosolo: Murale van 11 september 2001
Week 8: Orgosolo, Posado en via Olbia weer terug naar de westkust
Zondagmorgen 8 oktober:
Het was koud vannacht. Heel koud. Om acht uur vanmorgen was het 14° in de camper. Buiten maar 8°. Wat een verschil met vorige week.
We gaan in het hotel ontbijten. Het is er erg druk. Veel mensen komen gewoon met de auto voor een zondags ontbijt. Het is ook prima. We missen de eieren, maar dat wordt ruimschoots goedgemaakt door het brood, de jammetjes, pasta en honing. Koffie en thee onbeperkt. Yoghurt, soesjes (voor Piet), cake, hele lange vingers en fruit.
Om tien uur rijden we. Vandaag staat Orgosolo op het programma. We rijden een prachtige route over de SS128 en daarna de SP22 naar deze beruchte en beroemde plaats. Onderweg veel druivenvelden en olijfbomen tegen de hellingen van het Karstgebergte.
Orgosolo is een vrij groot dorp met in het oude gedeelte in de hoofdstraat, de Corso Republica, de politieke muurschilderingen. Orgosolo is het dorp van de bloedwraak en van de rebellie tegen de Italiaanse staat. Toen de staat er in 1967 een militaire basis wilde vestigen kwam men in opstand en bezette men de weilanden en stond de bevolking tegenover de politie en militairen. De murales waren een uiting van verzet. Later is het overgenomen door andere dorpen en daar zie je voor al taferelen uit het (vroegere) dagelijkse leven. Wij lopen de hele Corso af. Jammer, dat er ook auto’s mogen rijden. Zoveel verkeer in de smalle oude straat doet afbreuk aan de mooie murales. Auto’s staan ook geparkeerd voor de schilderingen.
De initiatiefnemer voor de murales was Francesco del Casino, onderwijzer op de plaatselijke school. Hij startte met revolutionaire, politieke boodschappen.
NAVO vliegtuigen over Sardinie 'La Bomba Americana' De val van Saddam Hoessein
Al gauw greep de plaatselijke bevolking ook naar het penseel. De tekeningen gaan over onderdrukking, bosbranden, watertekorten en misstanden in de wereld en de politiek.
We kijken onze ogen uit. In elk steegje is wel een mooie murale. Ik maak meer dan honderd foto’s. Het uitzoeken voor de website is dan ook moeilijk.
Na de middag rijden we over Oliena naar Sorgente su Gologone.
In de groene omgeving van de rivier de Cedrina ontspringt de Karstbron uit een rotsspleet. Het is de grootste bron van Sardinië. De bron levert 300 liter water per seconde. Bij regen kan dit oplopen tot 10.000 liter per seconde. Helaas heeft het vanaf februari dit jaar niet meer geregend. Er is dus ook weinig te zien.
Op de parkeerplaats is het een komen en gaan van auto’s, helemaal volgeladen met lege containers en flessen. Aan de pomp wordt alles gevuld met bronwater. Er staat soms een wachtrij om te vullen. We kijken Penoza en Meisje van plezier. Om half elf liggen we. Coördinaten N40.289139 E9.190049
Maandag 9 oktober:
We laten de schoonwatertank leeglopen, maken hem schoon en vullen hem dan ook met het schone bronwater.
Om half negen komt de eerste touringcar vol bejaarden (haha) aan op het parkeerterrein. Weer allemaal € 1,50 p.p. om een droge waterval te zien.
Binnen een half uur zijn ze weer terug.
Dorgali Uitzicht en afdaling naar Cala Gonone
Wij gaan vandaag naar Dorgali. Een stadje met veel werkplaatsen voor sieraden, keramiek, weef en smeedkunst. We doen eerst boodschappen bij de Eurospin. Het dorp ligt tegen het gebergte aan. De straatjes zijn smal en overal steken balkons uit.
Dit wordt m dus niet. Wandelen hier is geen optie voor mij en fietsen is levensgevaarlijk. Jammer.
We rijden door naar de Golf van Orosei. In Cala Gonone moet een mooie plek zijn om een paar dagen te staan.
De afdaling naar het stadje is spectaculair. Een daling van 15% met een prachtig uitzicht op de Golf van Orosei.
Beneden wacht de teleurstelling. Overal borden met verboden voor campers. We mogen alleen op de plaatselijke camping staan en die ligt niet aan zee
We gaan terug de steile helling op richting Orosei. Onderweg komt een blauw VW busje ons achterop. Het maakt gaan aanstalten ons in te halen.
We stoppen bij een grote marmergroeve.
Het busje stopt ook en Markus en Anna springen eruit. Wat een verrassing. Arie’s staart valt er bijna af.
We spreken af in Orosei koffie te drinken met elkaar. Daar kletsen we verder.
Zij gaan naar een strandje bij Posada. Daar komen zij al jaren. Helemaal vrij in een pijnbomenbos. Wij rijden achter hun aan. Het is inderdaad een prachtplek. We blijven hier. Coördinaten N40.65272 E9.74464
We zoeken een plek aan de rand van het strand. Daarna drinken we een wijntje met
Markus en Anna. We eten vanavond buiten en genieten van de mooie luchten en de stilte van deze plek.
Dinsdag 10 oktober:
Vanmiddag gaan we met Markus en Anna in de VW bus naar Posada. We klimmen in de oude stad omhoog. Van hieruit hebben we een prachtig uitzicht over de baai.
We zien zelfs onze camper als wit stipje in de verte.
We drinken een cappuccino op een terrasje in een smalle steeg.
Ineens is Arie er vandoor. Ze komt opgewonden terug. Als we verder lopen zien we de oorzaak. Er is een kattenstraatje. Overal echte katten en op de muren foto’s met teksten van katten. Bijzonder om te zien.
Woensdag 11 oktober Krijgen we een berichtje van Anke. Na vandaag zal Jimmy er niet meer zijn. De hond is op en ziek en het kan echt niet meer. We weten uit ervaring allemaal hoe moeilijk dit is.
We wandelen vanmorgen en vanmiddag gaan we de zee weer in. Het is een kalme zee vandaag en we dobberen heerlijk met de golfjes mee.
We liggen vanavond om negen uur al in bed.
Donderdag 12 oktober om acht uur zijn we klaarwakker. De zon schijnt alweer. Ik bak broodjes in de oven en Piet laat Arie uit. Daarna breken Markus en Anna op en gaan richting Porto Torres. Zij hebben zaterdagavond de boot naar Genua. Wat zal Arie ze missen en andersom.
Ik maak vanmorgen nasi voor twee dagen. We wassen af, ruimen op en dan gaan wij ook weer ‘anroet’.
We tanken in Posada, kopen broodjes en rijden langs de kust via de SS125 en de SP1. We zien na 20 km een afslag naar Spiagga Isuledda onder San Teodoro. We rijden erheen over een heel smalle onverharde weg en komen op een van de mooiste plekjes van deze vakantie. Coördinaten N40.759722 E9.698721
We blijven hier vrijdag de 13e ook nog. We moeten zuinig zijn met water, dus spoelen we af in zee. Alle kleine beetjes helpen. We fietsen naar San Teodoro en drinken cappuccino met een koekje op een terrasje. We lopen over een kunstmarktje. Er worden veel rietproducten voor te dure prijzen aangeboden.
Terug bij de camper zijn we echt alleen. Ik vind het niet prettig, dus tegen de avond verkassen we naar een strandje in San Teodoro. CoördinatenN40.76960 E9.68341
Er is een strandbar bij en het is gezellig druk.
Zaterdag 14 oktober 2017:
Het blijft warm en zonnig. We besluiten vandaag dwars door het eiland van oost naar west over te steken.
We willen proberen of het mogelijk is toch iets eerder over te steken naar Toulon in Frankrijk.
Het wordt een prachtige rit, zoals alle ritten in Sardinië.
Eerst door de bergen met gigantische rotsblokken aan beide kanten.
In een klein dorp zien we een bron, waar we onze watervoorraad aanvullen.
Dan rijden we langs kilometers bossen met kurkeiken.
Rond vier uur zijn we in Porto Torres.
We parkeren de camper en gaan op zoek naar het kantoor van Corsica Sardinian Ferries. Het is gesloten en gaat om vijf uur weer open.
We lopen naar het centrum en pikken een terrasje om de tijd te doden.
En dan… ziet Piet Markus en Anna aan de overkant. Zij gaan vanavond met de ferry naar Genua.
We zitten nog even gezellig met elkaar op het terras.
Later gaan wij terug naar het kantoor van de ferry. Het blijkt helaas niet mogelijk eerder over te varen. Jammer.
We rijden naar Platamona voor vannacht. Morgen gaan we naar Stintino.