Onderstaand het laatste verslag van onze reis naar de Baltische Staten.
De eerste week was fantastisch. Goed weer op de zaterdag van de wedstrijd Nederland – Japan na.
Het stuk van Vilnius tot aan Tartu vonden wij minder. Niet iedereen zal het met ons eens zijn, maar wij kregen teveel bos, teveel sombere dagen, slechte campings en te veel slechte wegen.
Daarnaast werden we beiden gek gestoken door de muggen (ondanks dat we voorzorgen hadden genomen) en ben ik drie keer door een ‘daas’ gestoken. Dat leverde flinke zwellingen en ontstekingen op.
Na Tartu werd onze reis echt fantastisch. We konden volop genieten van: het weer, de natuur, de steden, de kastelen en paleizen en natuurlijk de zee.
Hoogtepunten: Vilnius, Tartu, Tallinn, prachtige steden, maar Riga heeft ons echt geraakt.
Wij willen jullie bedanken voor de lieve en leuke reacties. Het maakt dat we met plezier de tijd ervoor nemen de belevenissen tijdens onze reizen met jullie te delen
Week 4: Saarema, Pärnu, Riga en …. De ferry naar Kiel
Zaterdag 3 juli 2010: TomTom wordt Domdom
Vandaag staan een boerenmuseum in Kihelkonna en Kuressaare op het programma. Kuressaare was tijdens het Sovjetbewind een geliefde vakantieplaats van de partijbonzen.
We stellen de TomTom om acht uur als eerset in op Kihelkonna. Weer stuurt hij ons over bospaden. Het is nu nog erger dan eergisteren. We besluiten de eerste de beste goede weg te pakken en het boerenmuseum voor gezien te houden. Pas 50 minuten en 17 km later komen we op de eerste goede weg. We zijn 7 km van ons vertrekpunt!! TomTom heet nu echt DomDom en wordt voor vandaag verder opgeborgen.
Op de verkeersborden staat gelukkig ook Kuressaare, ons volgende doel. De stad is inderdaad de moeite waard: een prachtig Raadhuis, een 18e eeuwse brandweerkazerne, een Waag met een trapgevel, natuurlijk weer een mooie kerk, de St. Nicolaaskerk uit 1790 en aan het eind van het dorp het Bisschoppelijk kasteel van Kuressaare. We hebben vandaag weer een strakblauwe hemel en 28⁰. Op weg naar de camping komen we langs Kaali. Hier liggen de meteorietkraters. Ruim 3000 jaar geleden is hier een meteoriet van 1000 ton gevallen. Het is nu een meer met heel groen water en veel vissen.
Om half twee zijn we op camping Aki in Liiva op het eiland Muhu. We wandelen ’s middags nog even naar de Catharinakerk uit de 13e eeuw. In de kerk zien we fresco’s van de apostelen. Aan de buitenkant hangt de kerkklok. Raar idee om er onder door te lopen. Heet dat nu bijgeloof?
Zondag 4 juli 2010: een beetje Scheveningen in Pãrnu
Vroeg op. We willen in Kuivastu de boot van half tien naar Virtsi halen. We hebben genoten van alle drie de eilanden. Hiiumaa is het mooist, nog heel ongerept Op Saaremaa hebben we een fantastisch stekje aan de Oostzee gehad en Nederland won van Brazilië. Muhu is veel meer een agrarisch eiland met oude boerderijen. Nu gaan we weer naar het vasteland en hebben voor het eerst het gevoel op de terugweg te gaan.
Het is al druk op de boot. We hebben een prachtig uitzicht, want er is weer een strakblauwe lucht en het is nu al 25⁰. Om 10.15 staan we in Virtsu. Gas erop en om 12 uur zijn we in Pärnu, de badplaats van Estland met villa’s in art-niveaustijl, de kursaal, het sanatorium (nu omgebouwd tot cultureel centrum), het prachtige raadhuis, de Rode toren en de Catharina en Elisabethkerk. We gaan het vandaag allemaal zien.
Op de camping rijden net drie campers weg en zo veroveren we een plaatsje aan de rivier. Een goddelijk stekkie.
’s Middags fietsen we naar het centrum. Het is vandaag ook nog feest. Vertegenwoordigers van alle provincies zijn in Pärnu. Zij presenteren zich in de regionale kostuums (met alle verschillende mutsen). Daarna volgt een optocht door de stad naar het park en volgt een optreden van allerlei koren. Na afloop fietsen we naar het strand. Het is 30⁰en het strand is vol. Zoveel mensen hebben we deze hele vakantie nog niet bij elkaar gezien. We pikken een terrasje in de Kursaal en we bestellen een bier en een cappuccino. Nee, we hoeven niet te eten. Maar dan…………… ruiken en zien we achter ons kreukelfriet met heerlijk vette saus. We zien het echter nergens op de menulijst staan. Dat klopt, het is alleen voor kinderen. Gelukkig kunnen we toch bestellen. Een positieve opmerking hierover: we bestellen samen één portie.
Het is inmiddels zinderend warm. Toch fietsen we op weg naar de camping langs de high lights van deze prachtige stad. Op de camping zitten we tot laat in de avond voor de camper aan het water.
Maandag 5 juli 2010: onderweg naar Riga
Prachtige route langs de kust van de Golf van Riga naar Cēsis. We nemen een kijkje in het kasteel en lopen naar de oudste brouwerij van Noord-Europa. In deze brouwerij wordt al vanaf 1590 het Cēsu-bier gemaakt. Het is vandaag 33⁰. Terug bij de camper komen Kees en Marian met hun rode busje eraan. We maken een praatje, vertellen dat wij naar Riga gaan. Zij willen naar Jurmala, een kuuroordplaats 25 km ten westen van Riga. We nodigen ze weer uit voor de wedstrijd van morgen.
Om vier uur zijn we op de stadscamping in Riga.
Dinsdag 6 juli 2010: De mooiste stad van de Baltische Staten en de spannendste wedstrijd tot nu toe
Om half tien vertrekken we vanaf de camping in de city touringcar. We zien de nieuwe stad, de wijk Moskou, de centrale markten de linkeroever met het kunstwerk, dat herinnert aan de 2e wereldoorlog. Tijdens de tocht begeeft de audio installatie van de oude bus het. We worden weer teruggebracht naar de startplaats en kunnen overstappen in een fonkelnieuwe bus. Helaas kan de chauffeur niet meer meekomen met de stem uit de koptelefoon en staat hij soms te lang stil, of hij rijdt zo hard, dat we bijna een voetganger op de zebra raken. Geen bonus hier.
Om half twaalf stappen we uit de bus en verkennen we samen het oude centrum. Als ik mijn eerste foto wil maken, geeft het toestel aan: geen kaart. Oh ja, die zit nog in de leptop. Gelukkig vinden we al snel een fotozaak en kopen we een nieuwe SD-kaart. Riga is een prachtige stad. We zien zoveel mooie Jugendstilpanden, Gildehuizen en kerken. We wisselen het af met af en toe een wandeling door een van de talrijke mooie parken. Kortom, Riga is een aanrader.
Om vier uur wandelen we moe de 4 km weer terug naar de camping. Het is benauwd en de lucht trekt helemaal dicht. Als we over de brug van de Dauga lopen, rijdt ons een rood busje voorbij met een Nederlands kenteken. Jawel, Kees en Marian!
Rond zes uur begint het te stormen en te stortregenen. Op de camping staat al gauw 20 cm water. Sommige auto’s staan tot de wieldoppen in het water. De schotel hebben we ingeklapt. En nu maar hopen, dat het voor half negen (hier half tien) over is. Gelukkig is dat ook zo. Toch kijken we de wedstrijd niet in de camper, maar in de receptie van de camping op een grootbeeld TV op de zender ZDF. Aantal toeschouwers: 9 n.l. 4 Duitsers, 4 Nederlanders en 1 Italiaan. De beste score sinds het begin van de WK. Toch hopen we zondag met heel mensen te kijken hoe Nederland wereldkampioen wordt.
Woensdag 7 juli: terug naar de kust
Vandaag maken we een flinke rit van 363 km. We rijden eerst naar Rundãle. We gaan het paleis van Anna, tsarina van Rusland en graaf Biron bezichtigen. De naam Rundãle is afgeleid van de oorspronkelijke naam Ruhetal (Rustig dal). Het paleis heeft 138 kamers en is gebouwd van 1736 tot 1768. Sinds 1972 wordt het gerenoveerd. Het ziet er dan ook fantastisch uit. Muurschilderingen, ornamenten, plafondschilderingen, meubels, schilderijen, servies, etc. Het lijkt echt, of je in de 18e eeuw bent. Jammer genoeg hebben we vandaag regen en een grauwe lucht. De mooi aangelegde tuinen zien wij door de ramen, maar het weer nodigt niet uit er te gaan wandelen.
Onze tweede stop is bij Siauliai. Daar wandelen we naar de Kryžių kalnas: de Kruisheuvel. Dit is al eeuwenlang een belangrijke religieuze plek. Gelovigen uit de hele wereld komen hierheen om bij alle duizenden kruizen, die hier staan ook nog hun kruis(je) te zetten. De heuvel is niet erg hoog. In de Sovjetperiode hebben de Russen de Kruisheuvel drie maal met een bulldozer met de grond gelijk gemaakt. De eerste keer in 1960. Toen zijn 5000 kruizen vernield. Maar na elke Russische actie werden er al snel weer nieuwe kruizen geplaatst.
Ons einddoel vandaag is Klaipeda aan de Oostzee. Om zes uur staan we op een allerliefst campinkje aan de zee. De zon schijnt weer en we maken nog een lange strandwandeling. De golven rollen hier behoorlijk. Een heerlijk geluid om bij in slaap te vallen. Maar eerst: Spanje – Duitsland.
Donderdag 8 juli: een onverwachte boottocht
Achterop de campingfolder van Litouwen zien we een aanbieding van DFDS Lisco, een maatschappij, die o.a. op Kiel vaart. De overtocht van Klaipeda naar Kiel kost voor een camper maar € 43,-, alleen op donderdag en vrijdag. Met de camper naar Hamburg is het ongeveer 1100 km en daar doen we met deze wegen drie dagen over. We besluiten maar eens te informeren bij de firma. Dan blijkt, dat de boottocht 22 uur duurt. We moeten dus een slaapstoel erbij boeken en Arie kost nog een € 40,- extra. Maar we hebben ons al zo op de bootreis verheugd, dat we besluiten het gewoon te doen. We checken in voor vanavond 21 uur, anders wordt het wat krap voor de finale zondag. We brengen vandaag aan de jachthaven van Klaipeda door, ontmoeten een Nederlands stel, dat met drie kinderen een zeiltocht van Nederland naar St. Petersburg maakt. We ontmoeten op een terrasje nog een Fins stel, wat we al een paar keer eerder deze reis hebben gezien. We drinken wat met hun en wisselen e-mailadressen uit. Dan rijden we om half zes naar de haven. Om zes uur moeten we inchecken. Het lijkt een herhaling van Marokko te worden, we rijden van hot naar her en overal worden we teruggestuurd. Dan krijgen we een plekje op de kade naast de oprit en hebben we een prachtige kijk op hoe containers en vrachtwagens worden geparkeerd op het laaddek. Om acht uur mogen we de boot oprijden. Als we boven ons plaatsbewijs voor de stoel krijgen, ziet de steward Arie. Oh, oh, Arie mag niet mee naar de slaapstoel en moet tot morgenavond zes uur in de camper blijven. We mogen hem niet uitlaten. Daar staan we dan, er rest ons maar een ding: we boeken een speciale cabine, zodat Arie mee kan. Achteraf een goede zet, want we hebben een heerlijk bed, eigen douche en wc. We zitten ’s avonds nog tot elf uur op het bovendek. Het is nog steeds erg warm. Arie gaat gewoon overal mee en niemand zegt er iets van!!!!
Vrijdag 9 juli: de overtocht en Neumünster
We zijn al vroeg wakker. Piet haalt koffie en broodjes en dan gaan we naar boven. Het zal vandaag 25⁰ worden, er is weinig wind. Ik zit al vroeg met mijn boek “Ik had geen naam” van David Pelzer op het dek. Piet wandelt wat heen en weer. De boottocht duurt hem al gauw te lang. Tussen de middag dineren we in het restaurant. Een heerlijk lopend buffet. Daarna doen we een tukkie in onze cabine. Dan hup weer de zon in. Om vijf uur heb ik mijn boek uit. Gelukkig voor Piet komt er dan wat meer leven op het water, zeilbootjes, rondvaartboten en ferry’s passeren ons aan alle kanten.
Om zes uur rijden we van boord en om kwart voor zeven staan we op de camperplaats in Neumünster naast het zwembad. Een fijne plaats met goede TV ontvangst en gratis internet. We blijven hier tot na de finale zondag en rijden dan in drie dagen naar huis. Het weekend belooft weer superwarm te worden. Misschien ga ik wel (met de badmeester) zwemmen.