Week 4: Van de kustplaatsjes Tifnite en Sidi Bou-lfdail naar Tiznit en Lakhnafif
Zaterdagmorgen 14 februari: rijden Thole en Everdien weer verder. Wij ruimen op en gaan Klaas feliciteren, die vandaag 65 jaar wordt. Het wordt een lange visite. Klaas en Marion hebben couscous besteld bij Youssef. Hij brengt het om elf uur 's morgens. Het is zoveel, dat we worden uitgenodigd mee te eten. Dat doen we en Piet neemt vier chocoladetoetjes van ons mee als dessert.
Het wordt een gezellige middag.
Later wandelen we langs de vele campers. Zoals elke avond om zes uur kunnen de camperaars gratis water halen aan de poort van het complex van het Ministerie van Visserij. Wij staan daar vlak naast, dus voor Piet een peulenschil.
Naast de poort ligt een hond met negen puppy's. De vader is een Stafford en staat aan een ijzeren ketting ernaast. Zo af en toe ga ik eens kijken, want daar moet het volgens Piet wel bij blijven.!!
Dan zien we tot onze verrassing een hele kudde dromedarissen over de zandduinen komen.
Wat een plek hebben we toch gevonden: 's morgens vers brood, auto's met groenten en fruit , zelfs zonnepanelen en luifels kunnen we aan de camperdeur kopen. En de dierentuin, die gewoon voor onze deur langs gaat.
Zondag 15 februari 2015:
Het is bewolkt, als we opstaan. Dat wordt dus een rijdag. Piet koopt een stokbrood aan de deur en samen met de Franse buurman 5 kilo sinaasappels voor 20 dirham (€ 1. 80) We krijgen nog wat tips van mooie plekjes van deze vriendelijke Franse buren en nemen daarna afscheid van hen en van Klaas en Marion en gaan richting Tiznit, de zilverstad.
De N1 naar Tiznit wordt verbreed. Maar ook nu is hij al prima te rijden. Na een uurtje is de hemel al weer staalblauw.
We stoppen in Tiznit. Parkeren vlakbij de camping en gaan dan de stad in. Het is warm, vandaag ruim 22°. Ik koop een nieuwe accu voor Piets telefoon Samsung advance. In Leerdam moest ik € 40,- betalen. Dat vond ik te duur. Nu heb ik voor 50 dirham (€ 4,50) een nieuwe accu. Bestellingen graag via de mail of FB doorgeven !
Piet koopt nog een balance of unster, een weegschaal die tot 45 kg weegt. Zal mij benieuwen, waar hij die voor gaat gebruiken. haha
We kopen nog eieren en grote verse aardbeien en lopen dan weer terug naar de camper. Inmiddels staat het parkeerterrein en de straat ernaast helemaal vol met wel dertig campers. Wij zijn weer de enige Nederlander tussen alleen maar Fransen.
We vragen op de camping of we daar kunnen douchen. Voor 10 dirham p.p. zijn we weer fris en hebben we geen rommel in de camper.
Als Piet vanavond sport kijkt en Feyenoord weer ziet verliezen, merk ik wat onrust op de parkeerplaats. Een Franse mevrouw komt bij ons vragen, of we hier blijven slapen. Als ik dat bevestig, vertelt ze, dat de kans groot is dat de politie komt en we weg moeten. Dat zal dan wel. Wij blijven, maar na een half uur staan we nog maar met vier campers op deze parkeerplaats.
We kijken nog naar 'Boer zoekt vrouw' en liggen om half tien plat.
Maandag 16 februari 2015:
Heerlijk geslapen. Geen politie gezien. We kopen water, brood en melk bij de supermarkt. Doen ansichtkaarten voor Joop en Rinie en mama en Cor op de bus en gaan dan naar Sidi Bou-lfdail aan de
kust. De R104 er naar toe is op sommige plaatsen helemaal weggeslagen door de langdurige regenbuien in november. Aan beide kanten velden vol cactussen.
Al snel zien we de camperplaats aan de rand van het vissersdorp We zoeken een plek uit, parkeren de camper en leggen ons kleed neer. Stenen erop, stoelen en tafel erop en daarna is er koffie. Vandaag weer een prachtige dag. Het wordt 24°.
We lopen naar het dorp beneden en kopen twee sliptongetjes. In de melk en bloem, viskruiden erop en buiten in de pan.
Erbij bakken we paprika, courgettes, uien, knoflook en aubergines.
Vanmiddag wandelen en klauteren we omhoog en hebben we een prachtig uitzicht over de zee, het dorp en de campers. Langs het pad staan mooie paarse en gele bloemetjes en natuurlijk overal cactussen. De zon en de wind maken dat we nu inmiddels behoorlijk gekleurd zijn.
Dinsdag 17 februari:
We gaan vanmorgen op de fiets naar Aglou Plage. Het wordt een trip met veel klimmen en dalen. De zon doet zijn werk weer goed vandaag. In ruim anderhalf uur hebben we 22 km afgelegd en zitten we aan de cappuccino op de kleine boulevard van Aglou Plage.
Het stadje op zich stelt niets voor. We zijn snel uitgekeken. We lunchen in een restaurantje aan de boulevard en fietsen daarna terug. Om drie uur zijn we weer bij de camper.
Inmiddels is het behoorlijk gaan waaien. We besluiten de camper een kwart slag te draaien, zodat we de wind aan de zijachterkant krijgen. Samen is dat zo gepiept.
Ik ben helemaal warm van de zon en het fietsen en ga daarna even lekker plat.
Piet besluit nog even op de fiets vier km terug te fietsen om een Marokkaanse gasfles te kopen.
Een half uurtje later is hij terug met de volle gasfles achterop de bagagedrager. Kosten 180 DH oftewel € 16,20 voor fles + 11 kg butaan.
In de avond wordt de wind nog erger. De camper staat op pootjes, maar voelt als een schommelstoel. Vannacht slapen we weinig. Boven op deze klif staan we midden in een flinke storm.
Als we woensdagmorgen de horren omhoog doen, zien we dat de meeste mensen hun camper hebben gedraaid en met hun neus in de wind staan. Wij blijven gewoon zo staan. Piet draait de pootjes alleen nog wat vaster.
Als hij Arie uitlaat, komt hij terug met een vers stokbroodje. Wat een heerlijke verrassing. Volgens de bevolking van het kleine dorpje is de storm vandaag nog heftig, maar donderdagmorgen zal alles weer voorbij zijn. We blijven dus lekker hier staan.
In de loop van de ochtend laat Piet met het aggregaat de accu's van de fietsen op. Ik zoek alvast op de laptop de foto's uit voor het weblog van week vier. Via de omvormer kan het lekker op 220 volt, want de zon heeft de huishoudaccu alweer op 100% gebracht.
Donderdag 19 februari 2015:
We doen boodschappen in de supermarkt en halen groeten en fruit vlakbij de souk. We overleggen waar we heen gaan. In Tafraoute, waar we eigenlijk naar toe willen, heeft het vannacht gesneeuwd. Overdag is het er maar 14°, ´s nachts vriest het. Geen aanlokkelijk vooruitzicht. Op hoogte van Agadir is het weer prima, veel zon en rond de 22°. We besluiten terug te gaan naar Taroudant. In het blog van Greta en Pieter (http://grepi.jimdo.com) hebben we gisteravond gelezen, dat zij op camping ´Le Jardin du Koudya´ staan. Pieter is zaterdag jarig.
In eerste instantie vergissen we ons en komen voor de tweede keer bij camping 'Du Jardin' vlakbij Taroudant. Ouderdom komt met gebreken. Dat wordt dus 26 km terug rijden.
Om twee uur zitten we bij Greta en Pieter aan de koffie. Ze staan op een prachtig stekkie bij de camping. Helemaal vrij. Wel stroom en water bij de hand.
We installeren ons ook. Piet maakt de fietsen schoon. Ze zitten onder een laag roodbruin stof, dat ook nog vet blijkt. Ik maak de camper van binnen helemaal schoon. De storm van de laatste twee dagen heeft zijn sporen goed nagelaten. Om vijf uur zijn we klaar. Aperitiefje verdiend.
´s Avonds ga ik op de fiets nog even naar de receptie om te internetten. Ik heb niet in de gaten, dat de avond heel snel invalt. Als ik terug wil is het pikdonker. Gelukkig staat Piet aan het eind van de lange laan met de zaklantaarn en loodst hij mij veilig naar de camper.
Vanavond 'De Mol'. Voor mij kunnen ze nu alle vier de mol zijn. Nog drie weekjes en dan is het weer voorbij. Jammer!
Vrijdag 20 februari:
Heerlijk geslapen. Om half acht worden we wakker van de mensen, die in de sinaasappel- en mandarijnen boomgaarden om ons heen werken.
Yoghurtontbijt met verse sinaasappel en muesli en dan heerlijk douchen.
Piet gaat met Pieter een eind wandelen en ik maak mijn camperhuiswerk af: douche weer inruimen, bed verschonen, wc en wastafel schoon. Dan is het tijd voor het weblog. Om elf uur zijn de Pieters terug.
Samen fietsen we naar de receptie om het weblog op internet te zetten. Vanmiddag gaan we proberen met een lange stok een betere verbinding te krijgen voor de dongel.
Fijn weekend en tot volgende week