Nog een heerlijke week Spanje met Berry en Franka
Vrijdagavond verplaatsen we de camper nog 200 meter naar een drogere plek. Het was vanmorgen redelijk droog, maar daarna heeft het steeds geregend. Wat missen we Marokko toch.
Om tien uur staan we vlakbij de vlieghaven van Malaga. Parkeren is moeilijk, dus hebben we met Berry afgesproken, dat zij bellen, zodra ze de aankomsthal uitkomen.
Het werkt perfect. Om kwart over tien rijden wij naar de aankomsthal en we zien Franka van ver al zwaaien.
Piet zet de koffers gaan in de garage en dan rijden we richting Villa Andalusië in
Competa.
We hebben natuurlijk weer heel wat bij te kletsen.
We doen boodschappen en om twaalf uur stoppen we op de boulevard in Torre del Mar. Daar komt Piet tot de ontdekking, dat een net met 5 kilo
sinaasappels al vanaf
Rincon de la Victoria achter aan het fietsenrek hangt. Voor alle zekerheid legt hij ze toch maar in de garage.
Ik maak vier broodjes gezond en we eten ze heerlijk in de zon op. Daarna gaan we het
strand op.
Dan wordt het echt tijd om naar Paul en Alex te rijden. De rit erheen blijft prachtig, maar smal. We genieten alle vier van het uitzicht op de zee en de besneeuwde toppen van de Sierra Nevada.
Om half vier staan we onderaan villa Andalusia. We parkeren de camper en gaan de steile oprit op.
We worden, net als vorig jaar, warm verwelkomd. Marlou, de zus van Alex, is er ook.
De verdere zaterdag wordt er veel afgelachen met z'n zevenen. Toch gaan we al om half elf naar bed. De hele dag buiten eist zijn tol. Berry en Franka waren vanmorgen ook al om kwart voor vier op.
Het is 's nachts erg koud in de camper. De buitentemperatuur daalt tot 5° en binnen is
het 's morgens niet veel warmer. De gaskachel gaat aan.
Zondag 24 februari:
We hebben om half negen afgesproken voor het ontbijt. Het is weer een feest de gedekte afel te zien. Er ontbreekt werkelijk niets.
We laten het ons lekker smaken. Daarna helpen we met opruimen. Paul, Alex en Marlou gaan vandaag naar Sevilla en vliegen van daar dinsdag terug naar Nederland. Om tien uur vertrekken wij naar Granada.
We parkeren bij het Alhambra. Berry en Franka hebben een hotel tegenover de ingang
van het Alhambra.
Voor vandaag kunnen we geen kaartjes meer kopen. We gaan dus de stad in om de
kathedraal te bezoeken. De hemel is weer staalblauw en de zon doet zijn werk.
De neus van Berry verkleurt aardig.
We slenteren door de straatjes. Het is echt zondag en lekker druk. Op het plein staat een man grote bellen te 'blazen'. Het lukt me om er een mooie actiefoto van te maken.
Om zes uur zijn we bij de camper. We drinken wat. Omdat parkeren hier € 30,- per 24 uur kost, gaan wij een plekje in de stad zoeken om te slapen.
Dat lukt binnen een half uurtje en zo kan Piet genieten van de wedstrijd Feyenoord -
PSV. We kijken nog wat tv en liggen al weer vroeg.
Maandag 25 februari 2013:
Om kwart voor negen belt Berry, dat zij al op de parkeerplaats zijn. Wij staan net op
het punt om te vertrekken. Ze moeten dus nog even een halfuurtje wachten.
Helaas loopt het anders. De binnenstad ligt compleet open en we komen vast te zitten
in het verkeer. Zo vast zelfs, dat de enige uitweg is om naar de rondweg te rijden en weer van de andere kant Granada in te komen.
Anderhalf uur later en 24 km verder zijn we dan eindelijk op de parkeerplaats. Gelukkig
kunnen we er allemaal om lachen.
Berry en Franka met verkleumde gezichten trouwens. We eten de meegebrachte broodjes en gaan het park in.
We wandelen ruim drie uur in het park met toch weer als hoogtepunt het paleis van
Carlos V. Daarna maak ik broodjes voor allemaal.
Om twee uur vertrekken we van de parkeerplaats richting Cordoba. We overnachten in
Aldea Quintana, een klein stadje op 20 km van Cordoba.
We kunnen er goed parkeren. De kamer van Berry en Franka is erg sober, maar daar is de prijs ook naar.
Ik heb wel internet en zie een app van Aartje met alleen: Goedemorgen Elly. Ik krijg een beetje raar gevoel en app haar. Weer een triest bericht,
want zondagmorgen is
haar moeder, Pietje, (en nichtje van Piet) overleden. We bellen ook nog met Rinie om haar te feliciteren met haar 81e verjaardag. Zo zie je maar weer: lief en leed zo dicht bij elkaar.
Om acht uur eten we met elkaar in het restaurant. Morgen Cordoba.
Dinsdag 26 februari 2013:
Om negen uur hebben Piet en ik het ontbijt klaar in de camper. Dan gaan we weer op pad.
We vinden in Cordoba een parkeerplaats op loopafstand van het Mesquita. Voor de
camperaars onder ons: N 37°54.459' W 4°46.357' in de Calle de la Rinconada. We lopen over de oude brug zo de stad in.
's Morgens wandelen we eerst door de Joodse wijk, bezoeken de synagoge en een Joods huis uit de 18e eeuw. We boffen ongelooflijk met het weer. Vanaf zaterdag alleen maar zon en rond de 17°.
De nachten zijn wel erg koud, maar we hebben onze gaskachel, die we vroeg in de morgen lekker laten blazen. Na de middag gaan Piet en ik rond drie
uur terug naar de
camper. Berry en Franka bezoeken nog het Mesquita. Wij waren daar twee jaar
geleden nog.
Aan het eind van de middag rijden we naar Ecija, een stad volledig ingesloten tussen de twee Andalusische bergketens. Het wordt ook wel de
'braadpan van Andalusië'
genoemd. In de zomer zijn temperaturen van 45° geen uitzondering.
We vinden een parkeerplekje vlakbij het hotel. 's Avonds eten we daar tapaz en kijken we de helft van de wedstrijd Barcelona - Real Madrid.
Woensdag 27 februari:
Piet is met Arie al vroeg naar de bakker gegaan voor verse broodjes. Ik zet koffie en maak de ontbijttafel.
Daarna gaan we Ecija in. Het is een echte barokstad met veel torens (de tweede bijnaam is 'torrenstad') Het belangrijkste monument is de Iglesia de Santiago.
We wandelen over de Plaza d'Espagna. Eronder is een parkeerplaats aangelegd. Bij
de aanleg vond met een Islamitische begraafplaats en Romeinse baden.
Na de middag rijden we naar Carmona. We parkeren bij het Alcazar del Rey don Pedro.
Het nauwe straatje omhoog er naar toe tussen de huizen door bezorgen Berry en
Franka druppeltjes op hun voorhoofd. Ik moet er echter maar drie keer uit om te
navigeren. Piet is een fantastisch chauffeur in nauwe straatjes.
We treffen het hier niet. Bijna alle gebouwen zijn gesloten. De enige kerk, die open is,
is wel de moeite waard. Berry en Franka gaan eerst. Zij passen daarna weer op Arie. Helaas is het bijna twee uur en mogen wij niet meer naar binnen. Jammer voor Piet. Hij bekijkt zo graag de
kerken van binnen. hahaha!
We eten op een terrasje in het zonnetje op het Square San Fernando.
Om half vier houden we het voor gezien en vertrekken naar Sevilla.
Berry en Franka hebben voor twee nachten een kamer in het Congreshotel en wij mogen op de parkeerplaats van het hotel overnachten. Morgen met de bus naar Sevilla. Kijken of dat wil lukken met Arie.
Donderdag 28 februari 2013:
Om negen uur hebben we het ontbijt klaar met weer verse broodjes dankzij Piet. Het is
vandaag de dag van Andalusië en bijna alle winkels zijn dicht. In een café kan Piet gelukkig nog vier broodjes kopen. Wij nemen een dagje vrij en blijven vandaag in en om de camper. Het heeft de
hele nacht geregend. Gelukkig klaart het rond 11 uur op. Berry en Franka gaan met de bus naar Sevilla.
Wij ruimen wat op, lezen een beetje en zoeken een internetplekje om de mail te lezen. Aan het eind van de middag merk ik, dat ik voor de zesde
keer in twee jaar een
probleem met mijn bovengebit heb. Na de eerste breuk thuis in Leerdam, Benidorm,
2 x Villach Oostenrijk, Luxemburg en nu weer in Sevilla wordt het toch tijd, dat Wout Wisse moet erkennen, dat er iets mis is met de kwaliteit van mijn bovengebit.
De tandarts in Villach had me hier al voor gewaarschuwd. Wout dacht dat het wel meeviel, maar dit gebit heeft de laatste twee jaar toch een stempel gedrukt op onze reizen.
Om vijf uur zijn Berry en Franka terug uit Sevilla. Het weer is meegevallen. Ze hebben
de kathedraal en het paleis bekeken. Om zeven uur dek ik de tafel en eten we brood met koffie in de camper. Daarna gaan zij naar het hotel en kijken wij de finale van ´De Mol´.
Vrijdag 1 maart 2013:
Joop is jarig. 78 jaar.
We staan vroeg op en rijden om half negen naar de tandarts 1,5 km verder in Sevilla.
Helaas kunnen ze pas maandag mijn gebit repareren. Dat wordt toch een probleem.
We rijden terug naar het hotel. Ik bel Berry en Franka, dat we er weer zijn.
Piet haalt verse warme broodjes. Dan overleggen we met elkaar. Berry en Franka besluiten op het vliegveld van Sevilla een auto te huren en daarmee vandaag naar Malaga rijden. Dit idee hadden ze
eerder deze week al geopperd, maar omdat wij toch naar Los Alcazares terug moesten, hebben we het hier niet meer over gehad. Nu willen we echter zo snel mogelijk naar huis.
We rijden naar het vliegveld van Sevilla. Daar maak ik ontbijt voor ons vieren. Berry en Franka hebben een rode Fiat 500 gekozen.
Morgen kunnen ze de auto in Malaga weer inleveren. Jammer van dit laatste dagje, maar gelukkig hebben ze alle begrip.
Om 11 uur rijden we het vliegveld af. De tomtom gaat aan. We toetsen ons adres in. Er
moet even gerekend worden, maar dan staat er 2600 km te gaan op de teller. We
gaan ervoor en voor de tandarts. hahaha.