Sibiu / Hermannstadt
Laatste deel: Roemenië
Het weekend blijven we op camping ‘De Oude Wilg’. Het is heerlijk weer.
Zaterdag komt een groot rijdend hotel (rotel) de camping op. Een groep Duitse wandelaars is hiermee op pad. Ze slapen in het rijdend hotel achter de bus. Banken, tafels en een hele keuken is erin aanwezig.
Zondagmiddag lopen we door het dorp naar de Abarţia Cãrta, een cisterciënzerabdij. De abdij, die nog bestaat uit een koor, een indrukwekkende wachttoren en een muur met zuilengang, dateert uit het begin van de 13e eeuw. Hij is gebouwd door monniken van de Franse abdij van Pontigny. De bouwstijl was oorspronkelijk Romaans, maar na de inval van en de verwoesting door de Tartaren in 1241, is hij in Gotische stijl herbouwd. Het is nu een Duits-evangelische kerk.
Naast de abdij is een klein museum over de geschiedenis van de stad.
Op de wandeling terug naar de camping komen we niemand tegen. Het dorp is griezelig stil.
Maandag 24 september:
We maken kennis met de ouders van Manette, de eigenares van de camping. Zij komen uit Scheveningen en hebben in de Koppelstokstraat naast familie den Heijer gewoond. Ze kenden zelfs Thijs, de broer van mijn vader.
Rond tien uur rijden we de camping af naar Sibiu / Hermannstadt. Voor het eerst regent het en hebben we zelfs een lange broek aan.
In Sibiu parkeren we aan de rand van de stad bij een grote Carrefour en Decathlon.
We willen een taxi nemen naar de stad. Dat blijkt toch iets moeilijker dan verwacht. De eerste taxichauffeur weigert om Arie mee te nemen. De taxi erachter is gelukkig toleranter. Piet moet Arie wel op schoot houden. We betalen 12 lei (€ 3,-) voor de rit van een kwartiertje naar het centrum.
We halen bij de informatie op het Piata Mare een stadsplattegrond. Op het plein was vroeger een graanmarkt (1411). Later werd het de plek voor feesten, volksbijeenkomsten en openbare terechtstellingen. Nu worden er alleen nog feesten gehouden. Afgelopen weekend het Oktoberfest.
We wandelen door het oude centrum. We zien veel kerken, mooie gebouwen en doorkijkjes.
Leuk zijn de bijzondere daken, die op oogleden lijken.
We eten op een terras en zoeken daarna weer een taxi op, die ons wil terugbrengen naar de camper. Ook nu weigert de eerste taxi ons. Gelukkig kunnen we wel in de volgende.
In Sibiu is ook een Lidl. We slaan boodschappen in en rijden dan naar Camping ‘Doua Lumi’ in Blajel. Sitecode 8309 Gps: N 46.21124 E 24.32408. Een kleine camping met Nederlandse eigenaren Wilma en Hans. We zoeken een plekje in de regen en worden daarna uitgenodigd iets te komen drinken.
We krijgen informatie over de omgeving en nemen dat mee naar de camper. De regen is opgehouden. Het is wel veel kouder ineens. De korte broeken kunnen worden opgeruimd.
Dinsdag 25 september:
Het was een koude nacht: 5º. De gaskachel gaat aan. Dan is het snel behaaglijk.
We gaan vandaag richting Hongarije. We rijden over Alba Lulia. We gaan de stad niet in. Het regent.
We rijden door naar een kleine camping bij Deva, ongeveer 200 km van de grens met Hongarije.
Het is een bewolkte dag. Het regent af en toe en het is maar 12º. Als het zonnetje erdoor komt, voelt het snel lekker. Toch hebben we de hele dag een vest aan.
Om drie uur zijn we in Simeria bij camping Dörr. Sitecode 66570, Gps N 45.85660 E 23.0841.
We worden vriendelijk ontvangen en zijn de enige campinggasten. We betalen 50 lei en krijgen een grote fles bronwater uit deze streek.
We zoeken een plekje. Arie kan lekker buiten spelen, want om de hele camping staat een hek met fijn gaas.
Woensdag 26 september:
Heerlijk geslapen met de elektrische kachel aan. Het was vanmorgen 3º buiten en 15º binnen. Het is mistig. Gelukkig zal dat snel optrekken en wordt het weer een zonnige dag.
We douchen, ruimen op en gaan dan in het pension ontbijten.
Een uitgebreid ontbijt met worst en gerookt spek. Gelukkig ook gebakken ei, tomaat en feta.
We eten wat we lekker vinden. De koffie erbij is prima. Totale kosten 23 lei oftewel € 5,50 totaal.
Om half elf rijden we weg naar Arad, de hoofdstad van het district Arad en na Timişoara de voornaamste stad van het Banaat. De stad ligt 51 km van Hongarije. De rivier de Mureş stroomt door de stad westwaarts naar Hongarije.
Veel belangrijke gebouwen in Arad staan aan de Boulevard van de Revolutie: Het Stadhuis, het Cenadpaleis en het theater, dat de boulevard aan de zuidkant afsluit. In het centrum ligt het Palalul cultural.
We parkeren bij het hotel Parc aan de Mureş. Het is een privé parkeerplaats, maar voor een pak roze koeken (haha van Sanne) en een blikje Hertog Jan gaat voor Piet de hefboom omhoog.
We wandelen naar de Bulevardul Revoluţiei en vergapen ons aan de mooie gebouwen.
De tram rijdt midden op de boulevard. Even denken we dat we in Den Haag zijn.
We vinden een terrasje en eten wat. We wandelen later terug langs het Cultureel Paleis naar de camper.
Onderweg zien we nog de Roemeense vlag van voor 1989 wapperen. Na de revolutie in 1989 is het wapen eruit. Bij deze vlag is het wapen eruit geknipt.
In Park4Night hebben we een parkeerplaats gevonden ongeveer 10 km van Arad bij het Mãnãstirea Hodoş Bodrog. Gps N46.13294 E21.18383. We parkeren de camper en bezoeken het klooster. Ook nu weer valt de pracht en praal in de kloosters en kerken in Roemenië ons op.
Terug bij de camper zoeken we een plek onder de lampen. Even later blijkt, dat hier ook een luidspreker in zit. Twee uur lang zijn we getuige van het gezang en gebed van de monniken.
Een pluspunt van het plekje is, dat Piet in het toilet naast de camper een stopcontact vindt.
Zo hebben we om acht uur de kachel aan en zitten we warm in ons hotel.
Donderdag 27 september 2018:
Geweldig. We worden vanmorgen om zes uur (vijf uur Ned. tijd) gewekt door het luiden van de klokken van het klooster. Het geluid wordt versterkt door de luidspreker boven onze camper. Daarna beginnen de monniken de dag met twee uur zang en gebed.
We draaien ons toch nog maar een keer om. We vallen zelfs gewoon weer in slaap en worden om acht uur wakker.
Vandaag verlaten we Roemenië. We kiezen voor de weg RD6 en gaan een kleine grensovergang over. De Hongaarse douane wil binnen kijken en ik moet de koelkast open maken. De papieren zijn in orde. Het kentekenbewijs wordt deze keer niet eens gevraagd. Binnen tien minuten staan we in Hongarije.
De grensovergang is zo klein, dat ik hier geen vignet voor Hongarije kan kopen. In de computer is Nederland (NL) niet vermeld. Dat doen we dus 15 km verder bij een tankstation.
Voor 2975 lei (ca € 10,-) mogen we tien dagen in Hongarije rijden.
We zetten koers naar de termaalcamping in Kiskunhalas Gps: N46.43209 E19.47053
De laatste 40 km vanaf de M5 zijn bar slecht.
Om twaalf uur zijn we er. We vinden een prima plek, volop zon, wifi en de toilet en douches vlakbij.
Vanmiddag dobberen we in 35º donkerbruin water vol gezonde mineralen.
Daarna douchen we en gaat toch de korte broek weer aan. De verdere middag luieren we in de zon.
Vanavond de serie ‘Klem’. Het is zo spannend, dat we al twee weken ‘Expeditie Robinson’ ervoor hebben opgegeven.
Vrijdag 28 september:
We gaan zo langzamerhand toch een beetje een eind aan deze reis maken. Vandaag zetten we voor het eerst Ernzen in de navigatie. 1324 km wordt aangegeven.
De route gaat over Boedapest, Györ, Wenen, Passau. Zo zijn we vijf weken geleden ook gekomen.
De navigatie gaat via Kecskemét. De weg 54 naar Kecskemét is gelukkig een goede weg.
Daarna gaan we via de M5 naar de M1 onder Boedapest langs.
We stoppen op een parkeerplaats om te eten. Piet laat de hond uit. Ik dek de tafel en schenk de melk in. Oeps, mijn beker valt om. Over mijn kleding, de koelkast en een grote plas op de grond.
Met doekjes, keukenrol en dweil proberen we alles zo goed mogelijk schoon te maken.
Ik schenk een nieuwe beker in, ga zitten en ……. De volgende gaat over de tafel, de stoel en het kleed van Arie.
Het huilen staat men nader dan het lachen. Weer opruimen, alles stinkt naar melk. Ik trek schone kleren aan. In eten heb ik geen trek meer.
We besluiten naar Camping Nature in Acs te rijden. Gps: N 47.72294, E 18.03973
Het is maar 30 km. Het is een leuke camping en dan kunnen we de spullen wassen.
Om twee uur zijn we op de camping. Arie kan gelijk los. Met de hond van eigenaar Laslo gaat het prima. Wij poetsen en om drie uur zitten we in het zonnetje.
Morgen het een na laatste verhaal van deze reis op de website en fb en dan richting Wenen.