Week 9 en 10: Benidorm, Albir, Competa
Zaterdag 28 januari:
Heerlijk geslapen, lekker gedoucht. We doen inkopen bij de Liddl en de Mercadonna en rijden den richting Santa Pola. In Cartagena
stoppen we bij de Mediamarkt.
Altijd leuk om hier te snuffelen. Ik koop een lila draadloze muis en een usb-stick. In Guardamar stoppen we bij een Repsol benzinestation. Er is een nieuwe wasserette bij, een lavanderia
autoservicio.
De wasmand is aardig vol. Het is vandaag ook geen ‘buitenzit’ weer. We trekken gelijk maar schone kleren aan. Piet koopt in het tankstation een muntje en koffie. Hij heeft zijn shirt van Barcelona aan en de pompbediende is een Barcelona-fan. Ik moet dus even wachten op mijn muntje.
Hij komt terug met koffie en donuts. De donuts kreeg hij, omdat hij een Barcelona
shirt aan had.
Een uur en 10 minuten later ligt de was gedroogd en al in de kast. Vanaf vandaag
wordt er nooit meer geknoeid met een tupperware emmertje met was en ’n
wasautomaatje van 1½ kilo was.
Om half vijf komen we bij de camperplaats in Santa Pola. Ook deze bestaat niet meer. Er wordt nu gebouwd en zes wagens staan gewoon in het parkeervak bij de haven. Gelukkig is er nog een plekje over. Prima voor een nachtje.
Zondag 29 januari:
Twee daagjes naar San Fulgencio. Vanavond is de wedstrijd Feijenoord-Ajax. De
beheerder is naar Argentinië naar zijn kinderen. Zijn vrouw ontvangt ons met twee dikke kussen.
Maandag komen Frans en Joke ook de camperplaats oprijden. Met Kerst- en Oud en Nieuw waren ze ook hier. We
zitten de hele dag in het zonnetje lekker met zijn viertjes. Frans komt uit Beek en Donk en kent de ouders van René. Zo komen de
herinneringen aan die tijd vanzelf.
Dinsdag 31 januari worden we uitgezwaaid door Frans en Joke en de beheerster van de camperplaats. We gaan naar de camperplaats in Alfas del Pi. Guy staat daar vlak in de buurt op een camping.
De weg naar de camperplaats is wat moeilijk te vinden. Als we er zijn, schrik ik.
De campers staan dicht naast elkaar. Het is een Belgische kolonie. We kunnen een plekje op een klein bijterreintje krijgen. We besluiten naar Benidorm te rijden. We willen de stad toch een keer
zien en beleven.
Ook hier zijn de campings overvol. Op camping ‘Arena Blanca’ krijgen we de laatste
plaats. Deze plaats is 10 keer mooier dan in Alfas del Pi. We zitten nog even lekker in het zonnetje.
Woensdagmorgen bijt ik op een hard stukje brood. Krak!!! Piet gaat op zoek naar een tandarts. Gelukkig is vlakbij een Nederlands medisch centrum en kan het probleem worden verholpen.
Ik duik de hele dag onder in de camper. Het is een lange dag. Zeker met alleen een
kopje meloensoep van Unox (heerlijk trouwens). Gelukkig hebben we internet en de e-reader. Om half zes kan ik weer lachen.
Ondertussen hebben we contact met Guy gehad. Zaterdag komt Mieke voor een weekje over. We spreken voor zaterdag bij hem af.
We krijgen ook een berichtje van Alex en Paul. Zij zijn volgende week het weekend
in Competa. We besluiten na het weekend richting Malaga te gaan en hen volgende
week zaterdag te bezoeken.
Intussen ontdekken we Benidorm. We vergapen ons aan de klinieken, fysiotherapeuten, chiropractikers en tandartsen,
thuiszorgcentra. Bij de meesten worden de rekeningen rechtstreeks naar Nederlandse verzekeringsmaatschappijen gestuurd.
Hier geen fietsenmakers, maar werkplaatsen om de rolstoel of invalidenwagen te
laten repareren.
Er zijn hele straten met alleen eettentjes, de een nog goedkoper dan de andere.
Van de winkels wordt 90% gedreven door Chinezen. Ik heb nog nooit zoveel pulp bij
elkaar gezien. Maar….. we vinden de Spaanse schoentjes maat 30 voor Mara.
Op de laatste dag in Benidorm gaan we ’s middags naar ‘De Mandarijn’, een wok ons
aangeraden door Ton de Jong. Ton, bedankt het is echt lekker.
Zaterdag 4 februari:
Onderweg naar Alfas del Pi stoppen we bij ‘Super content’. Deze Spaanse vestiging van Jumbo verkoopt de ACSI-campingcard van
2012. Helaas is hij uitverkocht. We kunnen hem reserveren.
Dat doen we en spreken af de card met boek op de terugweg op te halen.
‘s Middags pikken we een boulevardje in Altea. Daarna rijden we naar de camping, waar Guy en Mieke staan. Mieke is er al. Ondanks
het slechte weer in België en
Nederland zijn de vluchten van Zaventem gewoon doorgegaan. De camping is vol.
We kunnen op het parkeerterrein wachten op een plek. Wij kiezen ervoor gewoon
op de boulevard te staan in een parkeervak. Een goede keus, want we staan hier twee dagen en nachten met een prachtig uitzicht over de Middellandse zee. Vanaf half negen ’s morgens tot zes uur ’s
avonds hebben we zon.
Het is weer net zo gezellig als de twee vorige ontmoetingen. We wandelen, pikken
een terrasje en ’s avonds gaan we uit eten. Frey en Fabiënne, vrienden van hen uit Leuven, en Eddy (van de camperplaats in Alfas) gaan ook mee. Tot in de kleine uurtjes hebben we veel plezier met
elkaar.
Zondagmorgen gaan we naar de markt. Guy wacht met een kopje café solo op een terrasje en wij struinen met zijn drieën de markt af. Mieke koopt 9 paar sokken en 6 slips voor Guy. Zo komt hij nooit meer terug naar Leuven! ‘s Middags gaat het regenen. We lezen en doen een spelletje yahtzee.
’s Avonds gaan we weer eten in hetzelfde restaurant. Daarna nemen we nog een
afzakkertje bij Guy en Mieke in de camper. Het wordt vannacht weer 3 graden. Brrr.
Morgen gaan we door naar het zuiden, maar eerst maken we een stop in San Fulgencio om toch de dierenarts te raadplegen voor Koos. Er zit toch echt een abces bij de anus.
Maandag 6 februari:
Om half elf zijn we bij de dierenarts in San Fulgencio. Zij scheert wat vacht weg. Bij nader onderzoek blijkt er een abces bij de anaalklieren te zitten. Er zijn twee mogelijkheden: het abces breekt open, of het abces wordt kleiner. Zij geeft Koos 2 injecties met antibiotica en we krijgen nog antibiotica mee om Koos te behandelen. Als het abces openbreekt moeten we gelijk terugkomen, anders woensdag.
Een en ander doorkruist onze plannen naar Paul en Alex te rijden. Voorlopig houden
we het erop, dat we woensdag naar het zuiden rijden. Voor nu is het belangrijk, dat Koos herstelt.
We besluiten deze twee dagen weer naar de kuil van La Marina te gaan. Gelukkig is
er nog een leuk plekje vrij. Als we gaan wandelen, horen we een claxon. Joke en Frans zijn er ook weer.
We kletsen even bij en genieten de hele middag in de zon. Aan het eind van de dag
kopen we ledlampjes voor de camper. De Duitse verkoper verwisselt alle gewone
lampjes voor ledlampjes.
’s Avonds hebben we voor het eerst in veertien dagen de deur nog lang open. Het
zal deze nacht niet koud worden.
Dinsdag gaan we naar de markt en proberen nogmaals het adres van de vriendin van Adri te lokaliseren. Wij zijn echt in La Marina bij Allicante, Adri. Helaas is het postkantoor al om 10 uur gesloten. Het lukt dus echt niet
Woensdag 8 februari:
We zijn al vroeg wakker. Het was erg koud vannacht. Als we de kachel willen aandoen, is de Spaanse gasfles leeg. We hebben er bijna vijf weken meegedaan, inclusief af en toe de kachel aan.
We rijden om half negen weg, douchen op de camping in La Marina, doen boodschappen bij de Liddl, kijken even de belangrijkste
mailberichten en zijn stipt om half elf bij de dierenarts.
Daar wordt het abces van Koos uitgeknepen, schoongemaakt. Hij krijgt weer 2
injecties. Vrijdag moet hij weer een injectie. We krijgen uitleg hoe we moeten
injecteren. Daarna krijgen we de volle spuit voor vrijdag + een tablet tegen de pijn mee. Bij het afrekenen zijn we verbaasd. We moeten voor twee bezoeken, 5 injecties, behandeling en tablet in
totaal € 60,- betalen.
Met een opgelucht gevoel kunnen we nu verder. Komend weekend gaan we naar Alex en Paul in Competa. Vandaag rijden we naar San
Juan les Torreros ( net onder
Aguillas) en vinden het mooiste plekje tot nu toe op Playa de Higuerica. Op de
terugweg zullen we hier zeker een paar dagen blijven.
Donderdag 9 februari: Heerlijk geslapen. Toch moet de kachel weer aan. Het is buiten 3⁰ (ja, wel boven 0) en binnen maar 8⁰. Daarna lopen we naar de punt van de klif en maken mooie foto’s van de plek. We rijden de kust af en passeren een aantal camperplaatsen volgens ons lijstje: Villaricos, Vera Costa en Mojacar. Het is vandaag een beetje bewolkt, mijn leptop heeft kuren. Kortom: we vinden niet het geschikte plekje. We rijden door naar Gabo de Gata en checken in op de camping met dezelfde naam. Inmiddels schijnt de zon en als we de stroom hebben aangesloten werkt ook de leptop naar behoren (met af en toe een zetje). We sms’en met Paul en Alex en spreken morgen af in Torrox.
Vrijdag 10 februari:
Paul en Alex landen om één uur. Ze moeten lang op hun huurauto wachten en nog een vriend thuis brengen. We spreken om half vijf af bij km paal 12 richting Competa. Wij zijn al op tijd in Torrox costa. We parkeren onze camper op dezelfde plek als twee jaar geleden met Ria en Peter en wandelen heerlijk over de boulevard. Het is vandaag 17⁰, windstil en wolkenvrij. De gevoelstemperatuur (om in Nederlandse termen te schrijven) is zeker 23⁰.
Om half vijf staan we op de afgesproken plaats. De weg hier naar toe ging behoorlijk omhoog. Het is echter nog niets vergeleken met wat nog komen gaat.
Paul en Alex komen al snel aanrijden in een zwarte Citroen Berlingo. Het is bizar
elkaar hier op een smalle weg omhoog weer te ontmoeten. We rijden achter hun
aan naar ‘villa Andalusia’.
Wat een plaatje: een prachtig huis op de berg, met uitzicht op de Middellandse zee.
De terrassen (en een groot dakterras boven het huis) van oost naar west met de
hele dag zon.
We hebben een prachtig plekje voor de camper op een klein parkeerterreintje
onderaan de oprit. Paul en Piet leggen 50 meter stroomkabel van het huis naar de camper. We kletsen bij onder het genot van een plaatselijk wijntje en daarna eten we tajine vis en lam in ’n
restaurantje in Competa.
Zaterdag 11 februari:
We ontbijten in de zon op het terras. Paul heeft inkopen in Competa gedaan. We eten croissants, wit en bruin vers gebakken brood
met gekookt ei, saranoham,
frambozenjam en echte boter. Ik krijg mijn eigen Marokkaanse theepotje met heerlijke thee. Het zal vandaag ruim 18⁰ worden.
Daarna lopen we over de markt in Competa. We drinken café con leche op ’n terrasje in het centrum. Het lopen van de markt naar het terrasje gaat wel steil omhoog, maar de heerlijke koffie en het prachtige pleintje zijn het waard.
Om twaalf uur vertrekken we met de auto. We gaan wandelen door de bergen naar
Acebuchal. Dit dorp is tijdens de tijd van Franco helemaal ontruimd. De tegenstanders van Franco woonden hier en Franco was bang voor opstand.
In 2007 zijn de eerste mensen weer terug gegaan. Het wordt een heerlijke dag. We lopen ruim 3½ km. Voor de mannen een makkie. Alex noemt het ‘vals plat’. Ik moet echt werken. De beloning is weer fantastisch.
We komen bij een restaurant en zitten
op het terras in de zon. We eten een salade van het huis, eigen gemaakte
kipkroketten, gekookte aardappeltjes met ui en paprika en als toetje eigengemaakt chocolade-ijs en chocoladetaart met café con leche. Ruim twee uur later lopen we terug naar de auto.
Terug in villa Andalusia drinken we nog een wijntje in de zon. Daarna douche ik
heerlijk.
Vanavond staat Malaga op het programma. Ik merk echter, dat ik vandaag best in de weer ben geweest en besluit niet mee te gaan.
Om zeven uur vertrekken de drie
mannen.
Ik settel me op bed met een tripelkussen van Paul en Alex en maak een heerlijke
cappuccino van Nescafé. Piet is om half een thuis. Ze hebben een heerlijke avond in Malaga gehad. Er was carnavalsmuziek, mensen waren gekleed in carnavalskostuum en alles was prachtig
verlicht.
Zondag 12 februari:
We worden weer verrast met een uitgebreid ontbijt: omelet, thee, koffie, drie soorten warm brood en een warm onthaal van onze gastheren.
Piet zorgt voor verse sinaasappelsap en ik??? geniet van al deze verwennerij. Om half elf nemen we afscheid.
Lieve Paul en Alex, ontzettend bedankt, wat hebben we genoten van, met en bij jullie.
We rijden naar Nerga en maken een wandeling over de boulevard. We vinden geen leuk plekje om te overnachten. We rijden door en
parkeren om half twee op het strand
van Herradura. We genieten de hele middag in de zon en eten tapas op ’n terrasje. Morgen blijven we hier nog een dagje en proberen we het weblog te plaatsen.