Week 5: We warmen ons op voor Tafraoute
Vrijdag 9 februari 2018:
Over een kleine drie weken komen Liset en Bram. Daarvoor willen we graag nog een poosje in Tafraoute doorbrengen. De temperatuur is er echter nog steeds rond het vriespunt.
Toch vertrekken we vandaag uit Sidi Ifni. Het heeft vannacht weer de hele nacht flink gewaaid.
Na negen dagen afwisselend mooi en minder mooi weer vinden we het genoeg.
We nemen afscheid van Greta en Pieter. Die zien we vast weer ergens anders in Marokko.
We gaan eerst naar de Marjane in Guelmim om de voorraad aan te vullen. Het vriesvak van de koelkast is leeg, maar helemaal aangevroren. Oorzaak: de slechte stroomspanning in Sidi Kaouki, soms maar 125 volt. De koelkast ging daar afwisselend van gas naar elektra. Als ik mijn föhn aanzette, klonk het als een astma aanval.
Bij de Marjane maak ik eerst het vriesvak schoon. Er komen drie handen ijsklonten uit.
Voortaan bij slechte stroom de koelkast gelijk op gas.
We zetten de coördinaten (N 28.94308 W9.93813) van camping Gite Aain Nakhla op de IPad in Maps.me. Via Asrir en Tighmert rijden we zo rechtstreeks naar onze bestemming.
Het is een kleine, gezellig uitziende camping. De eigenaar spreekt naast Frans ook Duits en Engels. Door de hoge palmbomen ontvangt de schotel op de nog vrije plekjes geen signaal.
We zetten de camper dus langs de kant.
Het is prachtig weer geworden. Stoelen naar buiten en bakken.
Vanavond de halve finale van The Voice. We genieten het meest van Samantha en Jim.
Zaterdag komt er een plekje vrij aan de overkant. We verhuizen. Om twaalf uur kijken we naar de Nederlandse dames, die goud, zilver en brons halen.
Vanmiddag maken we een wandeling naar de begraafplaats. We zien steeds meer echte graven. Voorheen waren het alleen stenen. Allemaal richting Mekka.
De steentjes voor de graven liggen voor de begraafplaats klaar
Ook op de camping is er veel te zien. Er is zijn kamers te huur, een mooie binnentuin en een restaurantje. Mooie tekeningen op de muur, de broodoven buiten. Dit is Marokko op z’n best.
Vanavond ‘De Mol’. Weer een aflevering met een onverwacht einde. Spannend.
Zondag 11 februari 2018:
We gaan vandaag naar Tafraoute. Eerst ons zondag ontbijtje met een heerlijk vers stokbrood. Dan was ik nog wat dingen uit en zet de handdoeken in de Tupperware.
Om half tien rijden we de mooie poort uit. Na het dorp gaan we niet linksaf richting Guelmim, maar naar rechts over Fask. Via Irherm en Timoulaye gaan we naar Tafraoute.
We zijn weer onder de indruk van het landschap. Wat is Marokko toch mooi en wat wordt er hard aan de vooruitgang gewerkt. De wegen zijn goed verbeterd, veel huizen hebben zonnepanelen en er wordt overal gebouwd.
Om drie uur rijden we het Keteldal in. Cöordinaten N 29.721313 W 8.984312
Het is toch niet zo druk als we gehoord hebben. We zien Peter en Ria al snel staan. Ook daar is nog veel ruimte. Op deze plek stonden Pieter en Greta vorig jaar.
We zetten de camper neer en drinken eerst een wijntje met elkaar. Het is warm in de zon en we zitten tot half zes buiten.
De avond valt in het Keteldal
Maandagmorgen horen we al vroeg een camper naast ons wegrijden. Nog voor het ontbijt zetten we de camper op die plek neer. We hebben nu al vanaf ’s morgens vroeg zon en kunnen buiten ontbijten. Heerlijk.
Nog voor het ontbijt komt een verkoper met hangtassen voor de garagedeur en beschermers voor de ruitenwissers. We kopen beide zaken voor 250 dirham.
Na het ontbijt komt de ‘Arganman’. Vorig jaar hebben we bij hem Arganolie en crème gekocht. Nu koop ik Argan shampoo. Piet merkt fijntjes op, dat ik deze morgen al meer geld heb uitgegeven dan voorgaande weken. Het zij zo. Blij is blij en dat ben ik.
Vanmiddag drinken we ons eerste jus d’orange op het plein in Tafraoute in de zon.
Dinsdag 13 februari 2018:
Vandaag is Hennie v.d. Hurk jarig. Ria en ik bellen WhatsApp, maar Hennie is op de piste aan het skiën. Dus een felicitatie berichtje.
Tussen de middag lopen we met Peter en Ria naar de stad. We komen langs het nieuwe overdekte zwembad in aanbouw. Daar gaan we natuurlijk even binnen kijken. Het wordt een modern zwembad. Het dak kan open. Buiten komen we de architect tegen. We geven hem een compliment.
We gaan eten bij ‘Café Marrakech’.
Als we daar aankomen, zitten Pieter en Greta binnen. Met z’n zessen eten we heerlijke tajine prunau en tajine kefte oeuf met muntthee.
Later lopen we over de markt terug. Ik koop een schapenvacht voor mijn koude voeten ’s avonds (de vacht wordt natuurlijk al gelijk ingenomen door Arie), pinda’s, sinaasappels en aardbeien.
Pieter en Greta rijden met de camper naar het Keteldal.
Als we daar aankomen, staan zij al. Wat een leuk gezicht: Drie P’s op een rij.
Rond vijven drinken we een welkomst wijntje met z’n zessen bij Ria en Peter.
Vanavond Klaverjassen we met hun. Altijd gezellig (en zeker als Ria en ik winnen)
Woensdag: Vandaag is er weer markt. We nemen Arie mee. Na de markt drinken we een nos-nos op een terras met Ria en Peter. Als Ria de honden water wil geven, vliegen ze elkaar in de haren. Maar even apart dus dames.
We lopen met elkaar terug naar de camperplaats. De hondjes los en gezellig naast elkaar.
Als we bij de camper water voor ze buiten zetten en Rexa als eerste wil drinken, begint Arie te grommen en pakken ze elkaar weer. Allebei dus naar binnen in hun eigen huis.
Vandaag gaat de aangepaste sunblocker voor het eerst aan de luifel. Hij past perfekt.
Ook de waterwagen komt langs. Wij kopen water bij Momo, een leuke jongen, die al jaren bij de camper komt.