Zaterdag en zondag 16 en 17 februari 2019:
Lekker rustig weekend. Het weer valt iets tegen. Zaterdag staat er veel wind. De lucht is grijs van het stof. Zondag lijkt het wat beter, maar aan het eind van de middag steekt de wind weer op. Carolien en Antonie hebben het zo goed getroffen.
Zaterdagmorgen verschoon ik de bedden en geef ruim vijf kilo bonte was aan de Marokkaanse wasvrouw mee.
Zondagmorgen komt de waterwagen langs. Pieter en Greta hebben water nodig en wij laten gelijk zes 5 liter flessen vullen. 's Middags krijg ik de was schoon en opgevouwen terug. Hij kan zo de kast in. Kosten € 6,30.
Maandag hebben we voor de eerste keer wat neerslag in Marokko. Je kan het niet echt regen noemen. Het is wel kouder: 16 graden. 's Avonds om half tien is het 15 graden binnen. Lekker naar bed dus met een nieuwe Karin Slaughter en.... een kruik.
Dinsdagmorgen is het 7 graden in de camper. De kachel en de boiler om te douchen gaan aan. We hangen nog steeds aan de eerste fles LPG. Dinsdag is ook marktdag. We wandelen met Greta en Pieter naar de markt. De meeste kraampjes zijn nog leeg of in opbouw. De groentenkramen zijn er wel bijna allemaal.
We kopen een pond aardbeien, twee kilo mandarijnen, paprika, komkommer, aubergine, courgette, wortelen en verse erwten. Alles bij elkaar voor 26 dirham (€2,30) Pieter legt de aankopen vast met zijn gsm.
Daarna drinken we wat op het terras van café Agadir.
Vanmiddag komt ene Fouhami Jilali langs. Hij heeft een installatiebedrijf van zonnepanelen. Hij denkt, dat we nu aan 150 watt te weinig hebben. We staan er in eerste instantie sceptisch tegenover. Piet vraagt daarom advies aan Anne en Stephan. Uiteindelijk besluiten we toch een paneel van 150 watt erbij te laten plaatsen. Het gaat allemaal heel snel. In een uurtje ligt het paneel erop en werkt alles.
Woensdag nog een keer naar de markt om een cadeautje voor Pieter te kopen. Elke avond komt een mevrouw met haar kudde geiten en schapen langs. We bewaren het groenten- en fruitafval voor haar. Vanavond wil ze samen met Piet op de foto.
Vanmiddag hebben we de tweede LPG-fles aangesloten. Na ruim negen weken is de eerste fles eindelijk leeg. Helaas word ik vannacht om half drie wakker van gepiep van de koelkast en twee waarschuwingslichtjes. Allebei eruit. Piet gaat kijken in de gaskast, ik zet het gasfornuis aan. Alles schijnt in orde te zijn. Waarschijnlijk een luchtbelletje. We resetten de koelkast en kruipen weer onder de wol. Om vier uur klinkt weer gepiep. We resetten weer en laten de gaspitten even goed branden. Nog twee keer deze nacht worden we wakker, gaat Piet eruit en reset hij. Daarna blijft het stil. Het is inmiddels wel zeven uur en om acht uur klopt mevrouw 'brood' aan de deur.
Donderdag: Vandaag is Pieter jarig. 73 jaar!
We gaan koffiedrinken met een heerlijke cake, die we zelf kunnen bekleden met allerlei lekkere dingen. Adriaan en Paula zijn er ook. We toasten met elkaar op Pieter met een heerlijke witte wijn.
Als we weer in de camper zijn hoor ik een bekende stem buiten. Everdien en Thole staan voor de deur. We volgen elkaar via de website en hebben mailcontact. Het gebeurt niet vaak dat we elkaar in levende lijve zien. Het is dus een echte leuke verrassing. We kletsen even bij en spreken af met elkaar nog wat te drinken het weekend.
Vanmiddag maken we een rondje over het Keteldal. Er staan nu veel Nederlanders, Fransen en een enkele Duitser. We maken kennis met Gerard Koning en zijn vrouw Margot en hun vrienden Wil en Cor. Het is leuk om de mensen te ontmoeten, waar we op het Camperforum van lezen of hun website over Marokko bezoeken.
Vrijdag 22 februari 2019:
Vanmorgen gaan Greta en Pieter rijden. Morgen komen hun twee kleindochters voor een weekje aan in Marrakech. Het is altijd een beetje afscheid nemen, als zij of wij ergens vertrekken.
Piet en Arie zullen hun wandelingen missen. Ik zal het gezellig praten met Greta missen.
Toch overheerst het gevoel van hoe gezellig het weer was.
We drinken buiten koffie. Het is een prachtige dag. We kijken nu over de lege plek voor ons naar de herder met zijn kudde schapen en geiten. Er is een geit, die constant blert. Opeens zie ik, dat hij een lammetje werpt en even daarna nog een.
De herder loopt er naar toe, raapt het kleintje op en zet het bij de uier neer. Ik graai mijn mobiel en ga ook kijken. Heel bijzonder om te zien. Het andere lammetje staat gelijk op, wankelt wat en gaat drinken bij de moeder. De herder lacht naar mij en gaat verder met de kudde. De geit met de twee lammetjes sjokken gewoon mee. Ik ben er stil van.
Vanmiddag gaan we met Wobbie en Wim eten bij 'Chez Nadia'. Het restaurant is vorig jaar geopend. Wij zijn er nog niet geweest. Het is een leuke zaak met verschillende hoekjes beneden en boven. We bestellen 3 maal tajine boeuf et légumes met salade Marocain. Piet blijft bij zijn tajine kefta.
We krijgen eerst een schaal brood en twee schaaltjes met amlou en honing en zwarte olijven.
Daarna krijgen we een spiesje met kip. Als dessert drinken we nos-nos. We horen nu voor het eerst, dat nos-nos half-half betekent. In de koffie zit een kruid, die we heel lekker vinden.
We wandelen terug naar de camper en zitten verder lekker buiten in de zon. De plek van Greta en Pieter blijft leeg vandaag. Vanavond de finale van 'The Voice'
Zaterdag en zondag 23 en 24 februari 2019:
Het wordt steeds drukker in het Keteldal. Vrijdag telden de gardiens 235 campers. Het is nu ook echt warm, tussen de 24 en 26 graden en de vooruitzichten voor komende week blijven zo. Jannie en Adrie den Besten zijn er nu ook. Leuk om elkaar hier te treffen.
Volgend weekend is het 9e Amandelfeest. De voorbereidingen zijn in volle gang. Er wordt een grote hal gebouwd, het podium voor muziek en dans is bijna klaar. Er wordt dag en nacht doorgewerkt. Ook op zondag.
Zondagmiddag lopen we naar de stad. We drinken een jus d'orange op het terras van café Redouane. Tegen vijven bakken ze hier ook sfeni, een soort bolus. We eten onze vingers er bijna bij op.
Uitzicht vanaf het terras van café Redouane
We wandelen terug langs het stadswapen van Tafraout, midden op het plein.
Verderop ligt het marktterrein. Nu is het nog een armoedige verlaten boel. Morgen wordt er al opgebouwd voor de markt dinsdag en woensdag.
Net voor het Keteldal is een prachtig nieuw olympisch zwembad gebouwd. Vorig jaar hebben we van de architect een rondleiding binnen gekregen. Nu is het helemaal klaar. Helaas is er in Tafraout niet genoeg water om het bad te vullen.
Maandag 25 februari 2019:
Doedagje. Eerst met Gerrit naar Maroc Telecom om zijn tablet weer op internet te krijgen.
's Middags lekker lui. Mijn -tigste Karin Slaughter aan het lezen.
Aan het eind van de middag komen Jannie en Adrie en Everdien en Thole koffiedrinken. Heerlijk tot half zeven gezellig met z'n zessen buiten gezeten.
Dinsdag 26 februari 2019:
Vanmorgen douchen we en was ik wat kleine dingen. De voorraad water slinkt dan snel. Gelukkig komt de waterwagen vanmiddag. Voor 25 dirham (€ 2,30) krijgen we de tank van 100 liter weer vol en worden de 5 liter flessen gevuld.
Daarna gaan we met Wobbie en Wim naar de stad. De markt is vanaf vandaag verplaatst naar de oude plek langs het kanaal. De hal is helemaal opgeknapt en daar wordt weer groenten en fruit verkocht. Aan alle kanten een vooruitgang. We lopen niet meer in het stof en de markt is overzichtelijker. We kopen groenten voor een stoofpotje, dadels, aardbeien en pinda's en gaan daarna een jus d'orange drinken op het plein.
Woensdag is het al vroeg warm. We gaan vanmorgen nog een keer naar de markt. Veel Marokkaanse vrouwen doen hun inkopen.
Bij de fruitboer is het erg druk.
De vrouwen willen zelf de aardbeien uitzoeken, maar dat accepteert de verkoper niet.
Ik moet geduld hebben om ook aan de beurt te komen.
We drinken een avocadosmoothie bij Hadraz met Wobbie en Wim.
Dan lopen we terug en kijken nog bij de opbouw van de feesttent.
Er hangen nu twee grote foto's van de koning en de kroonprins.
Om half een zijn we weer bij de camper. We hebben Belgische buren op het plekje van Greta en Pieter. Vanmiddag lekker in de schaduw met een boek.
Later vanmiddag komt een Franse camperaar. Hij zet zijn integraal Adria vlak naast ons in de lengte. Om vijf uur zitten we al half in de schaduw. Vriendelijk vragen, of de camper anders kan staan levert een schouderophalen op. Vandaag vroeg naar binnen dus. Jammer!
Donderdag 28 februari:
Elma is jarig: 79 jaar. We zijn uitgenodigd. Ik koop een flesje arganolie voor haar. Ze staan op camping 'Les 3Palmiers'. Gerrit en Fija zijn er ook. Na de koffie gaan we naar de grote tent op het plein. Het Amandelbloesemfestival begint vandaag en er is een beurs met streekartikelen. De tent is echter nog gesloten.
We wandelen later naar Jannie en Adrie om afscheid te nemen. Zij rijden morgen ook weer verder.
Vanmiddag om vier uur wordt op het veld tegenover camping 'Le Ganite Rose' het 'Fantasia' ruiterspel gespeeld. Wij zijn wat laat, zo rond half vijf. Er gebeurt nog niets. Wel zijn de meeste Hollandse en Franse overwinteraars paraat. Het is heel gezellig alle bekenden hier bij elkaar te zien. Jammer, dat we morgen weggaan, schiet het door mijn hoofd. Wat hebben we het hier leuk met elkaar.
Rond vijf uur zien we dan de paarden met ruiters het veld op komen. Ze galopperen voor de tribune langs en stoppen voor de witte kalkstreep.
Helaas zien we er weinig van, want we zijn om half zes uitgenodigd voor het eten bij Elma en Henk.
Elma heeft een heerlijke salade gemaakt. Een glas witte wijn erbij en een kaasplankje toe.
Een goede afsluiting van veertien dagen Tafraout met fantastisch weer.
Vrijdag 1 maart 2019:
Onze broer en zwager Joop is vandaag jarig: 84 jaar! Joop, van harte gefeliciteerd. We zijn om negen uur vanmorgen klaar om te rijden.
We nemen de R105 en net voorbij Tioulit gaan we richting Hilala. We komen dan net voor Imi-Mqourn weer op de R105.
Deze weg vinden wij prettiger rijden, maar het is ook een mooie route.
Om twaalf uur zijn we bij Atacadao, een winkelketen vergelijkbaar met onze Makro. Hier kunnen we ook op vrijdag alcohol kopen. Het is zelfs soms nog goedkoper dan bij Carrefour.
Later kopen we bij de Marjane nog wat andere zaken. Rond twee uur zetten we koers richting Taroudannt.
Het is erg druk bij de muur, maar niet met campers. Veel auto's staan geparkeerd.
We kunnen wel overnachten, maar moeten morgen voor negen uur vertrekken. Tot zondagavond vijf uur blijft de camperplaats leeg ivm een sport weekend. Morgen en zondag zijn er hardloopwedstrijden, met als hoogtepunt zondag een tien-km loop.
We zien lopers uit Kenia vanavond al trainen.
Aan het eind van de middag zijn de trottoirs helemaal afgezet met dranghekken. Vanavond om tien uur is men nog bezig met de opbouw van de tribune naast de camperplaats.
Wij kijken vanavond de laatste 'Flikken van Maastricht' met een onbevredigend open einde.
Zaterdag 2 maart 2019:
Antonie is jarig! 14 jaar. Van harte gefeliciteerd.
We zijn vanmorgen om acht uur op. Om negen uur moet de camperplaats leeg zijn. Als wij net na negenen vertrekken, staan er nog vijf campers.
De eerste tien kilometers rijden we met het mistachterlicht aan. Het zit helemaal dicht. De meeste Marokkanen rijden ook nu zonder licht. We zijn blij, dat we de zon weer zien.
We rijden de N10 tot de afslag van de Barrage d'Aoulouz. Gewoon een ingeving om daar eens af te slaan. De weg heet nu P1702 naar Anezal. Een prima weg tot Askaoun. De barrage d'Aoulouz zien we niet, wel de Barrage Moukhtar Soussi. Een grote stuwdam met een prachtig meer op ongeveer 25 km vanaf de afslag.
Er is hier veel groen. Gewassen, zoals rijst, die met waterkanaaltjes nat gehouden worden en prachtige vergezichten. Er wordt in het heldere water gewassen.
We klimmen tot 2.100 meter. Daar eten we met uitzicht op de sneeuw.
In Askaoun hebben we twee keuzes: één naar rechts naar Taliouine en Ouarzazate en één links naar Anezal aan de N10 boven Tazanakht. Die willen wij natuurlijk graag nemen. De weg naar links houdt echter in het dorp op. Het wordt een zandweg. Een Marokkaanse chauffeur van een transportbusje komt naar ons toe. Hij vertelt dat de volgende tachtig kilometer 'hard road' is en raadt het ons af.
Dan blijft alleen de weg P 1739 naar Taliouine over. Een redelijke weg met hetzelfde prachtige landschap.
Onderweg zien we nog twee vrouwen bovenop de rotsen zitten. Ze willen graag iets te eten.
Een van de vrouwen klautert een eind naar beneden.Piet gooit een pak crackers op. Ze vangt het en rent als een gems weer naar de andere vrouw.
Na een prachtige rit komen we om drie uur aan op camping Toubkal in Taliouine, 35 km na de afslag naar de Barrage en 182 km vanaf Taroudannt.
Camping Toubkal Sitecode 19500 Gps: N30.52262 W7.89363
Hieronder: uitzicht op camping Toubkal
Zondag 3 maart 2019:
Af en toe een camping blijft fijn. We douchen uitgebreid, ontbijten en dan gaan we er even tegenaan samen. Marokko is een heerlijk land, maar soms is het ook Sahara in de camper. Piet haalt grote emmers heet water uit de douche en dan poets ik de hele camper van binnen. Het laatst wordt de vloer gedweild. Dan is het water echt donkerbruin.
Ook de tupperware emmer gaat vol. Alle donkere kledingstukken gaan erin. Deksel erop, schudden en de badkamer in.
Rond half elf lopen we nog even langs Lia en Co om routes uit te wisselen. En dan gaan we 'anroet'.
We rijden de N10 tot net voorbij Ouarzazate. We slaan af naar de Barrage El Mansoer Eddahbu. Een plek uit Park4Night, Gps N30.96898 W6.75872 op 1141 m hoog.
Er staan twee Franse campers. Plek genoeg, dus we nemen wat afstand, als we een donkere labrador bij de camper zien. Later komt er nog een Franse camper tussen ons staan. We hebben een prachtig uitzicht over het meer.
De stoelen gaan naar buiten, de luifel uit. Wat treffen we het om met dit weer de komende week de bergen in te gaan.
We maken een waslijn en spoelen de was van vanmorgen uit. Ophangen en met 29 graden kunnen we hem bijna droog kijken.
Vanavond kijkt Piet sport. Het is weer leuk om naar Feijenoord te kijken. Ik zet koffie. Als ik mijn DE glazen kopje uit de kast pak gebeurt het. Het kopje schiet uit mijn hand, ketst op het kopje van Piet en barst in duizend stukjes. Overal is glas. Op de aanrecht, in de koffie, fruitmand, vloer, afwasteil. Wat een ellende. We zetten Arie op de bank, sloffen aan en weer aan de schoonmaak.
Net voor 'de Luizenmoeder' zitten we aan het eerste kopje koffie. Toch een heerlijke dag weer gehad.
Maandag 4 maart 2019:
Vandaag staat de rit naar Demnate (R307) op het programma. Het is 137 km, maar we trekken er een dag voor uit. We weten, dat de weg na de Tizi 'n Fedhrat op 2201 meter en de provinciegrens met Azilal slecht wordt gedurende ongeveer elf kilometer.
We hebben een strakblauwe hemel. Vanaf de eerste kilometers worden we geboeid door het prachtige landschap en de mooie kleuren van de rotsen. Geen enkele foto kan echt vertalen, wat onze ogen zien.
Boven op de Tizi-n-Fedhrat op 2200 meter staan we helemaal alleen. Zo mooi en zo stil.
Dan gaan we de provinciegrens over en houdt het asfalt op. En dat zal met tussenpozen blijven tot we om vijf uur in Imi-n-Ifri aankomen. Ruim tachtig km!!
We kopen onderweg een berberbrood in een klein winkeltje
De hele route komen we rode transportbusjes tegen. Het is soms adem inhouden.
Nieuwe elektriciteitsmasten worden zonder vangnet van draden voorzien.
Een van de weinig bloeiende bomen op hoogte van 2000 meter.
We zetten de camper op een klein terrein met gras in het dorp. Gps N31.72454 W6.97062.
Een uur later staan we hier met vijf campers. We wandelen nog even naar de natuurlijke brug van Imi-nIfri. In het Berbers betekent dit 'Ingang van de brug'. Via een weg kun je naar de bedding van de rivier en heb je een prachtig uitzicht op kalkafzettingen en stalactieten.
Het is inmiddels wat schemerig. We besluiten morgen terug te gaan naar de brug.
Dinsdag 5 maart:
We verkassen vandaag 70 km naar Ouzoud over een normaal begaanbare weg. Op de markt van Ouzoud kopen we nog wat groenten en fruit voor de komende dagen.
We gaan naar camping Amalou, achter het gelijknamige restaurant Gps: N32.01388 W6.71738.
Camping Amalou bevalt ons beter als camping la Nature van Campercontact, Sitecode 19386. tweehonderd meter verder.
We luieren en lezen de hele dag. Het is weer 27 graden met een strakblauwe lucht. Het wordt bijna saai. Van de eigenaar krijgen we thee met pinda's bij de camper bezorgd.
We wandelen aan het eind van de middag naar de bovenkant van de watervallen en lopen langs de rivier terug naar Ouzoud.
Woensdag 6 maart 2019:
Rustig dagje. Het is een beetje bewolkt. Op de camping kijkt men of alles goed is afgedekt. Er wordt vannacht flinke regen verwacht. Wij wachten het gewoon af.
Donderdag 7 maart:
We hebben gisteravond en vannacht regen, hagel en onweer gehad. Piet heeft alvast de pootjes ingedraaid. Dat scheelt morgenochtend natte voeten. De beheerder van de camping is druk bezig met geulen graven. De stroom valt uit. Het is pikdonker.
Vanmorgen staan we rondom in het water. Met man en macht wordt gewerkt. Om half tien is het terrein redelijk begaanbaar. We douchen met ledverlichting van de beheerder, ruimen op en nemen afscheid. A prochaine année Insh-Allah.
Vandaag een goede weg: de N8 naar Beni Mellal en Khenifra. Onderweg is veel grind en modder van de bergen op de weg gespoeld. Om twaalf uur zijn we in Beni Mellal. Er is een Marjane. We kopen nog yoghurt, aardbeien en kiwi's. Dan gaan we door naar Khenifra.
Khenifra heeft drie CP's. Eén ervan is bij het politiebureau. Daar hebben we negen jaar geleden met Peter en Ria gestaan. We kiezen voor de CP twee km buiten Khenifra: Complexe Titrite. Sitecode 54735 Gps N32.97301 W5.66088. We betalen 20 dirham.
Als we daar aanrijden, zien we 14 Nederlandse campers staan. Het is een groep van de NKC, die 'onbekend Marokko' rijden. Een grote Concorde valt gelijk op. Het zijn Joop en Nico, die we in Griekenland hebben ontmoet vorig jaar. Het wordt een gezellig weerzien. We drinken nos-nos met gebak in het restaurant en kletsen lekker bij. De mannen hebben wat problemen met internet in Marokko. Gelukkig heb ik nog mijn TP-link en de dongel van Maroc telecom. Dat leen ik ze. Nu alleen nog het simkaartje opwaarderen met 10GB en ze zijn allebei weer mobiel.
Vanavond om half negen gaat de kachel aan. Het is koud in Khenifra.
Vrijdag 8 maart 2019:
Vanmorgen om half negen komen Joop en Nico gedag zeggen. Zij gaan verder met de NKC-groep naar Ouzoud. Wij gaan vandaag naar Meknes.
De route gaat niet over Azrou, maar slaat bij Mrirt af naar de 712. Een prachtige weg door een groen landschap met veel landbouw. Om twaalf uur zijn we bij de Bab Mansour. Het is erg druk. We moeten wachten op een plek. Sitecode 19029 Gps: N33.89069 W5.56422
De Bab el Mansour-poort wordt beschouwd als een van de vier mooiste poorten ter wereld. Hij is gebouwd in Meknes op verzoek van Sultan Moulay Ismaïl. Deze sultan, die volgens de legende 500 vrouwen en duizend kinderen had, wilde van Meknes een prestigieuze hoofdstad maken. Bab el Mansour en Bab el Khémis hebben de stad gemaakt tot 'Meknes, de hoofdstad van prachtige deuren'. De Bab el Mansour-poort wordt vandaag beschouwd als de mooiste poort van Noord-Afrika.
We eten en gaan de medina in. Jammer, want het is vrijdag en de meeste kraampjes zijn gesloten. We lopen naar het grote plein. Het lijkt een beetje op het El Fnaplein in Marrakech. We drinken nos-nos op een terrasje. Gelijk met ons zoeken ook veel Aziaten een plekje op het terras. Als we afrekenen 'vergist' de ober zich in de prijs van een kopje nos-nos. Als ik hem aanschiet en vraag, of de prijs correct is, krijg ik gelijk 15 dirham terug van hem met excuses.
In de medina laat deze mevrouw haar borduurwerk zien. Voor- en achterkant zijn gelijk. Prachtig om te zien. Ze wilde graag voor haar werk op de foto.
We besluiten Meknes te laten en gaan richting Tanger. Via de N13, 413 en N1 (prima wegen) zijn we rond zes uur in Larache. Er is een goede overnachtingsplaats op de Avenue Omar Ben Abdelaziz voor 30 dirham. Gps: N35.161201 W6,14228. Heerlijk geslapen.
Zaterdag 9 maart 2019:
We rijden de N1 door Larache. Bij een Total tankstation laten we de camper wassen. Kosten 70 dirham. Daarvoor wordt hij dan ook echt goed gewassen. Eerst wordt alle zand eraf gespoten en de wielbakken uitgespoten. Dan wordt hij met een zachte spons helemaal in het sop gezet en daarna weer afgespoten.
Als we wegrijden van de garage rijdt Piet over de dubbele streep middenop de weg. En ja hoor, honderd meter verder worden we aangehouden door de politie. De tweede keer deze reis en weer kletst Piet zich er netjes uit en geeft de agent een hand met mille excuses.
Om elf uur zijn we op camping Saada in Asilah. Hier komen we bij het komen en gaan in en uit Marokko. Sitecode 53094 Gps: N35.47183 W6.02911.
Het is druk. De camping is op twee plekken na vol. Toch staan we weer op de plek waar we graag staan. Ik wil vandaag het bed verschonen en wassen. Helaas heeft deze camping die service niet. Op de camping hiernaast woont een mevrouw, die een wasmachine heeft. Piet gaat vragen en voor 50 dirham kunnen we onze was brengen. Anderhalf uur later is hij klaar. We maken een waslijn en rond vier uur is alles weer droog en zijn de bedden opgemaakt. Vanmiddag gaat Piet nog naar de kapper.
Vanavond om zeven uur zetten we de TV aan. Geen beeld. Even bijdraaien, denken we. Helaas, we krijgen alleen slecht beeld. We laten een monteur komen. Een uur later is er een nieuwe kop opgezet en hebben we prachtig beeld. Kosten inclusief nieuwe kop 300 dirham ( € 28,-). We zijn hem dankbaar, want vanavond willen we de finale van 'Wie is de Mol' echt niet missen.
Zondag 10 maart 2019:
Laatste dagje Marokko. We wandelen naar de haven en door de mooie medina van Asilah. Morgenochtend rijden we naar Tanger en varen we met FRS weer naar het vaste land.
Tot volgend jaar Marokko Insh-Allah
De route vanaf 15 februari 2019
Naar: Deel 6. Spanje Portugal